Przeglądanie według Temat "qMSP-PCR"

Aktualnie wyświetlane 1 - 1 z 1

Metylacja DNA oraz polimorfizmy genetyczne w chorobie Alzheimera
(Uniwersytet Rzeszowski, 2023-11-10) Skrzypa, Marzena
Choroba Alzheimera (AD) jest chorobą neurodegeneracyjną, wieloczynnikową i wielogenową. Na jej rozwój ma wpływ nie tylko podłoże genetyczne w postaci polimorfizmów danych genów, ale także czynniki epigenetyczne, na przykład metylacja. W zależności od momentu pojawienia się objawów w życiu danej osoby wyróżniamy różne postacie AD: o wczesnym początku (EOAD), o późnym początku (SAD). AD klasyfikuje się na stadia zaawansowania: AD I, AD II i AD III. Istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia AD u człowieka jest wiek powyżej 65. r.ż. Celem rozprawy była hipoteza: poziom metylacji DNA oraz obecność danych polimorfizmów genetycznych mają wpływ na rozwój choroby Alzheimera. Grupa do badań składała się z 223. osób. Grupa kontrolna to 62. osoby, a grupa z potwierdzonym otępieniem to 161 osób (53 osoby z MCI oraz 108 osób w różnych stadiach: AD I – 50 osób, AD II – 48 osób, AD III – 10 osób). W rozprawie wykonano analizę częstości występowania polimorfizmów genetycznych w genach: APOE, APOC1, TOMM40 i ACE oraz analizę metylacji wybranych CpG w trzech promotorach genów: APOE, TOMM40, ACE. Stwierdzono, że obecność allelu ε4 genu APOE jest czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju otępienia w sporadycznej formie (OR= 4,3). W polimorfizmie genu APOC1 występowanie allelu I zwiększało OR wystąpienia AD o 4,2 razy. W analizie polimorfizmu genu TOMM40 ustalono, że obecność allelu S ma działanie ochronne przed rozwojem AD tylko w układzie homozygotycznym: S/S. Obecność zaś allelu L genu TOMM40 zwiększała OR wystąpienia AD o 3 razy. Wyniki analizy polimorfizmu genu ACE, wykazały, że obecność allelu I zwiększała OR wystąpienia AD 1,66 razy. Badania przeprowadzone na podgrupie osób młodych (≤60. r.ż.) wykazały podobne wyniki. Na podstawie analizy względnej metylacji w promotorze genu APOE ustalono, że poziom metylacji CpG spada we wczesnym stadium AD. W analizie poziomu metylacji w promotorze genów TOMM40 i ACE nie zaobserwowano występującej zależności pomiędzy wartością względnej metylacji w promotorze genu a występowaniem lub brakiem otępienia. W promotorze genu TOMM40 wykazano, że wraz z wiekiem wzrastała wartość względnej metylacji a w promotorze genu ACE występuje ujemna korelacja. Choroby związane z podeszłym wiekiem: nadciśnienie i hiperlipidemia mogą mieć wpływ na rozwój lub progresję otępienia typu AD. U osób młodych, taki wpływ zauważono w przypadku depresji i hiperlipidemii. Nadciśnienie w młodym wieku nie wpływa na rozwój AD. Wniosek: występowanie pewnych polimorfizmów genetycznych oraz zmiany w poziomie metylacji DNA mogą odgrywać znaczącą rolę w rozwoju AD. Konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia wpływu mechanizmów genetycznych i epigenetycznych na rozwój choroby otępiennej oraz na jej przebieg.