Przeglądanie według Temat "prescription"

Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3

Początki przedawnienia ścigania przestępstw w rzymskim prawie karnym
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Zabłocka, Maria
Pierwszy raz w prawie karnym wprowadzono instytucję przedawnienia ścigania przestępstw w ustawie uchwalonej za Augusta – lex Iulia de adulteriis coërcendis, która nakazywała w procesie karnym karać zdrady małżeńskie (adulterium) i zrównane z nimi czyny zwane stuprum, czyli stosunki z pannami i wdowami. Karany był też mężczyzna dokonujący tych czynów. Jednocześnie mąż, który nie rozwiódł się z niewierną i nie ukarał jej, oraz stręczyciele popełniali przestępstwo lenocinium. W ustawie tej po raz pierwszy wprowadzono instytucję przedawnienia karanych przez nią czynów. Oskarżenie nie mogło być wniesione po upływie 5 lat od popełnienia zakazanego czynu. Jednak prawodawstwo z okresu Tyberiusza starało się znieść przedawnienie oraz wprowadziło karalność prostytutek (dotychczas niepodlegających przepisom ustawy), natomiast cesarz Kaligula zamiast karania lenocinium wprowadził podatek od prostytutek i stręczycieli. Nadal jednak zgodnie z ustawodawstwem Augusta karano osoby dokonujące adulerium, stosując wobec adulterów instytucję przedawnienia wniesienia oskarżenia wynoszącą 5 lat.
Socjodemograficzne i psychospołeczne uwarunkowania gotowości pielęgniarek do ordynowania leków i wypisywania recept
(Uniwersytet Rzeszowski, 2017-10-10) Bartosiewicz, Anna
Wstęp: Prezentowana praca podejmuje temat gotowości pielęgniarek do uczenia się i rozwoju w kontekście nowych uprawnień pielęgniarskich dotyczących ordynowania leków i wypisywania recept. Cel pracy: Analiza zróżnicowania gotowości pielęgniarek do ordynowania leków i wypisywania recept w zależności od wybranych czynników socjodemograficznych i psychospołecznych. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 414 pielęgniarek POZ i 342 pielęgniarek AOS województwa podkarpackiego. Wykorzystano: Kwestionariusz autorstwa własnego, GPUR, LBQ oraz SWLS.Wyniki: Badania własne wykazały, że spośród czynników socjodemograficznych to wiek, poziom wykształcenia i posiadanie dodatkowych uprawnień istotnie wpływały na gotowość pielęgniarek do ordynowania leków. Gotowości do uczenia się i rozwoju kształtowała się na poziomie przeciętnym i dotyczyła najczęściej doskonalenia zawodowego w miejscu pracy. Wśród badanych pielęgniarek przeważały osoby o stwierdzonym przeciętnym i niskim poziomie satysfakcji z życia i stanowiły one łącznie blisko 75% badanej grupy. Wyższy poziom wypalenia zawodowego grupy odpowiadał mniejszej gotowość do ordynowania tych leków. Wnioski: Wśród czynników wpływających na dysponowanie gotowością do ordynowania leków istotnymi okazały się posiadanie kursu w dziedzinie pielęgniarstwa, satysfakcja z życia oraz wybrane skale gotowości do uczenia się i rozwoju.
Stwierdzenia zasiedzenia nieruchomości a koszty postępowania nieprocesowego w badaniach empirycznych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Dzierzbicki, Cezary
Koszty sądowe oraz sposób prowadzenia postępowania nieprocesowego zostały omówione na przykładzie jedenastu rozpoznanych spraw o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości przed czterema sądami rejonowymi w: Warszawie (2), Żyrardowie oraz Skierniewicach. Celem badania empirycznego jest ustalenie zakresu wykorzystywanych przez sędziów przepisów oraz ich częstotliwości wykorzystania. W ten sposób wykazany został wpływ postanowień wydawanych w typowo procesowych sytuacjach, jak również zarządzeń przewodniczącego w ramach kierowania rozprawą na postępowanie nieprocesowe, w szczególności orzeczenie merytoryczne dotyczące nieruchomości. W tych sprawach brak możliwości uzyskania zwrotu kosztów postępowania nieprocesowego od innego uczestnika powoduje bierność wnioskodawcy i uczestnika, a w konsekwencji przeniesienie ciężaru prowadzenia postępowania dowodowego na sąd. Innym problemem jest także zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu dla osób ubogich.