Przeglądanie według Temat "pregnancy"

Aktualnie wyświetlane 1 - 10 z 10

Anxiety states and knowledge of COVID-19 among pregnant women during the pandemic in Turkey – a cross-sectional study
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Hoşoğlu, Esra; Şahin, Berkan; Önal, Bedia Sultan; Baki Yıldırım, Sema
Introduction. Infectious outbreaks have negative effects not only on the physical health of the society but also on the mental health. Aim. To evaluate the anxiety states and knowledge of COVID-19 during the pandemic in pregnant women. Material and methods. Cross-sectional study conducted in a university hospital in Turkey. A total of 199 pregnant women were included in the study. The State-Trait Anxiety Inventory (STAI), two questionnaires to evaluate the knowledge about COVID-19, and COVID-19-related anxiety were applied to all the women. Results. The highest level of COVID-19-related anxieties were about their spouses or newborns contracting COVID-19, effects of drugs on fetus and contracting COVID-19 during delivery. There was a negative correlation between gestational week and the questionnaire of COVID-19-related anxieties (r=-0.152, p=0.037). STAI total score was 76.48±14.11, and STAI-T scores (42.39±7.66) were higher than STAI-S scores (34.09±8.77). Although their general knowledge about the disease was relatively good, their level of knowledge on issues that pertained specifically to pregnancy was low. Conclusion. These findings indicated more than four months had passed since the pandemic came to the country but, pregnant women were very worried and did not have enough information about the disease.
Behaviors of pregnant women regarding travel – the case of Türkiye
(Publishing Office of the University of Rzeszow, 2024-03) Erciyas, Şeyma Kilci; Cirban-Ekrem, Ebru; Demir, Rukiye; Aköz, Gizem
Introduction and aim. With the development of transportation facilities and options, people can now travel easily. With women having a greater presence in the workforce, pregnant women can work until the eighth week before childbirth. This study was conducted to examine the behaviors of pregnant women regarding travel. Material and methods. The data for this cross-sectional and descriptive study were collected from 519 pregnant women who voluntarily participated in the research and met the research criteria. The data were analyzed using the SPSS 24 software package. Results. The average age of the participating pregnant women was 27.49±0.17, with 63.8% residing in urban areas, 74.8% be ing primiparous, and 47.6% being in the third trimester of pregnancy. A decrease in travel and car usage during pregnancy. The use of bus, train/tram/metro, taxi, bicycle/scooter, and motorcycle decreased during pregnancy, while use of car, plane, and ship/ferry increased. 81.9% of women always wore a seat belt during pregnancy. There was a statistically significant difference between the educational level of women and their car usage (p<0.005). It was found that women wore seat belts more frequently in the third trimester. As the number of pregnancies increased, the frequency of seat belt usage decreased. Conclusion. A decrease in the frequency of travel was observed among women during pregnancy. The levels of seat belt usage and correct seat belt fastening were unsatisfactory.
Depressive symptoms during pregnancy and their risk factors – a cross-sectional study
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Feduniw, Stepan; Płaza, Olga; Paździor, Dominika; Kosińska-Kaczyńska, Katarzyna; Szymusik, Iwona; Wielgoś, Mirosław
Introduction. It was established that intragestational depression is a common disease, with the estimated average prevalence of 10–25% in all expectant mothers worldwide. Aim of the study. The aim of the study was to evaluate the frequency of depressive symptoms in pregnant women in Poland and to identify which factors may be related to a higher risk of depressive symptoms during pregnancy. Material and methods. A prospective cross-sectional study was performed. Depressive symptoms were assessed with the validated Edinburgh Postnatal Depression Scale (EPDS). 346 women were enrolled in the study. Results. 130 women (37.6%) scored 13 or more points and were considered as presenting with depressive symptoms. Independent risk factors of depressive symptoms during pregnancy including mood disorders diagnosed before the current pregnancy (aOR=2.68, 95%CI 1.37-5.22), mental disorders confirmed in family members (aOR=2.72, 95%CI 1.24-5.98), unhappiness in their current relationship (aOR=4.0, 95%CI 1.77-9.01), lack of support from family members (aOR=2.73, 95%CI 1.51-4.96) increased the risk of DS and good financial status decreased the risk of DS occurrence (aOR=0.45, 95%CI: 0.25-0.80). Conclusions. Pregnant women commonly report depressive symptoms. The evaluation of relations with the family members, socio-economic status, former depressive symptoms and possible prenatal depression are essential for proper screening of depression in pregnant women.
Influence of Adriblastin and Bleomycin on Wistar rat mothers and fetus development
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Sęk-Mastej, Anna; Galiniak, Sabina; Krawczyk-Marć, Izabela; Balawender, Krzysztof; Szymczak, Artur; Kaniewski, Maciej; Leksa, Natalia; Biesiadecki, Marek; Orkisz, Stanisław
Introduction. Gestation is a very sensitive time both to mother and child. Any substance, factor, or environmental condition disturbing homeostasis may cause congenital defects, anomalies or even death. Teratology evaluates those potential factors and their influence. Also, medicinal products used during pregnancy may be teratogenic. Adriblastin, also known as Doxorubicin, and Bleomycin are widely used cytostatic drugs in oncology. Aim. Aim of this study was to evaluate the embryotoxic effects of Doxorubicin and Bleomycin in an animal model. Materials and methods. Fertilised Wistar rat females were given each drug intraperitoneally between the 8th and 15th gestation day, and compared to control group receiving placebo (distilled water, 0.9% NaCl). Another group received acetyl salicylic acid, as a model, well known teratogen. Changes in mothers’ weight from baseline, implantation of embryos, any discrepancies in mothers wombs and health as well as defects in fetuses were evaluated and compared. Fetus skeletons were stained by Dowson’s method to visualise bone defects. Results and conclusion. Both Adriblastin and Bleomycin were teratogenic, producing significantly more embryo absorptions, and fetal defects compared to placebo. The effects of the two cytostatics were similar to the model teratogen acetyl salicylic acid.
Nutritional behavior of pregnant women from the Podkarpacie province
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Dereń, Katarzyna; Gaweł, Magdalena; Łuszczki, Edyta; Jarmakiewicz, Sara; Sokal, Aneta; Polak, Ewelina; Wyszyńska, Justyna
Introduction. Healthy nutrition is very important during pregnancy for both a baby and a mother. Modification of metabolic and hormonal processes i.e. metabolic programming occurs already at the prenatal stage. This process significantly affects the baby’s health and eating habits at a later age. The diet of a pregnant woman should supplement the demand for energy, nutrients, vitamins and minerals. An expecting woman needs to also avoid products that are contraindicated during this period, such as raw milk, eggs or meat. Aim. Assessment of nutritional behavior of pregnant women from the Podkarpacie province. Materials and method. 228 women living in the Podkarpackie province were enrolled in the study. Surveys were collected via the Internet. An anonymous questionnaire developed by the authors was used. Results. Women’s eating habits are primarily influenced by education. Most women had knowledge about proper nutrition and awareness of its impact on the health of the baby. A worrying fact was a very low intake of dairy products. 44% of women consumed dairy products only once a day. Fruit and vegetables consumption was also low (40% of the respondents ate only from 100 to 200 g during the day). Conclusions. Although part of the eating habits of pregnant women is correct, nutritional education should be introduced in this group, especially related to the adequate supply of dairy products, fruit and vegetables to supplement the necessary vitamins, minerals and protein.
Ocena stanu biopsychospołecznego kobiet w okresie przedporodowym
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019-04-26) Wróbel, Romana
Zbliżający się poród wpływa na stan ciężarnej. Celem pracy była ocena stanu biopsychospołecznego kobiet w okresie przedporodowym. Badanie przeprowadzono w Klinicznym Szpitalu Wojewódzkim Nr 2 im. Świętej Jadwigi Królowej w Rzeszowie. Materiał do badań stanowiło 200 kobiet oczekujących na poród: 100 kobiet przygotowujących się do porodu fizjologicznego oraz 100 kobiet zakwalifikowanych do elektywnego cięcia cesarskiego. W badaniu użyto następujące narzędzia badawcze: Kwestionariusz Lęku Porodowego, Skala Wsparcia Społecznego, Kwestionariusz Źródła Wsparcia Społecznego Kwestionariusz bólowy McGill, wersja skrócona oraz kwestionariusz własny. Analiza statystyczna wykazała związek stanu biopsychospłecznego ciężarnych z planowanym sposobem porodu. Na poczucie dostępności wsparcia społecznego wpłynęły: miejsce zamieszkania i warunki życiowe, liczba osób współzamieszkujących z ankietowaną oraz liczba osób z którymi badana utrzymywała w czasie ciąży kontakty. Występowanie dolegliwości somatycznych wiązało się z poziomem lęku porodowego. Nie zidentyfikowano zależności pomiędzy funkcjonowaniem psychospołecznym ciężarnych a stanem cywilnym i przeszłością położniczą. Wyniki wskazujące na obecność lęku i rolę wsparcia społecznego w tym czasie, potwierdzają inni badacze. Ocena stanu fizykalnego ciężarnych w kontekście natężenia odczuwanych dolegliwości bólowych, stanowi novum w dotychczas opublikowanym materiale. We wniosku, każda ze sfer prawidłowego funkcjonowania ciężarnej jest wzajemnie od siebie uzależniona. Właściwe relacje społeczne pozytywnie wpływają na dobrostan psychiczny, a ten z kolei ściśle wiąże się z brakiem doznań bólowych w sferze biofizycznej.
Ocena stanu emocjonalnego kobiet w ciąży i po porodzie
(Uniwersytet Rzeszowski, 2021-05-28) Pieniążek, Anna
Wstęp: Ciąża to czas szczególny w życiu każdej kobiety. Niezależnie od tego, czy jest spełnieniem marzeń o posiadaniu potomstwa, czy zaskoczeniem – rozpatrywana jest w kontekście sytuacji stresogennej. Porodowi towarzyszy wiele emocji: dla jednych kobiet jest to zdarzenie pozytywne i radosne, innym zaś kojarzy się negatywnie, jako coś, co należałby wymazać z pamięci i już nigdy więcej nie przeżywać. Okres po narodzinach dziecka również może przynosić nie tylko oczekiwaną radość, zadowolenie czy euforię, ale także liczne problemy, niepokojące refleksje i pasywność położnicy, a w konsekwencji – zaburzenia emocjonalne. Współcześnie ciąża i poród coraz częściej nie przypominają normalnych procesów fizjologicznych, ponieważ wiele przyszłych matek poddawanych jest leczeniu z powodu obniżonej płodności, przybywa też kobiet, które decydują się na poród drogą cięcia cesarskiego. Owe okoliczności społeczne i emocjonalne wpływają na życie matki, jej otoczenie oraz zdrowie behawioralne i emocjonalne dzieci. Zmiany związane z całym okresem okołoporodowym, także przebiegającym prawidłowo, sprawiają, że jest to czas, gdy kobieta oczekuje szczególnego wsparcia ze strony otoczenia. Mimo postępu w naukach medycznych w ostatnich latach na całym świecie obserwuje się zwiększenie częstości występowania zaburzeń w okresie okołoporodowym. Edukacja przedporodowa ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie obojga partnerów do rodzicielstwa, dlatego odgrywa szczególną rolę w profilaktyce zaburzeń emocjonalnych w okresie okołoporodowym. Cel pracy: Celem pracy jest ocena stanu emocjonalnego kobiet w ciąży i po porodzie, w tym poznanie czynników determinujących stan emocjonalny kobiet uczestniczących i nieuczestniczących w zajęciach szkoły rodzenia. Materiał i metoda: Grupę badaną stanowiło 200 mieszkanek miasta Rzeszowa i powiatu rzeszowskiego, które podzielono na dwie równe liczebnie podgrupy: I stanowiły uczestniczki zajęć szkoły rodzenia (n = 100), II – kobiety nieuczestniczące w takich zajęciach (n = 100). Badanie zrealizowano w trzech etapach czasowych: pierwszy etap – podczas ciąży, drugi etap – w drugiej dobie połogu, trzeci etap – w późnym połogu. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz technikę ankiety z użyciem standaryzowanych kwestionariuszy: inwentarza do pomiaru radzenia sobie ze stresem – Mini-COPE, kwestionariusza orientacji życiowej SOC-29, czynników ryzyka zaburzeń psychicznych w ciąży, wykorzystano też edynburską skalę depresji poporodowej – EPDS oraz autorskie ankiety. Ankiety te zawierały pytania dotyczące m.in. danych socjodemograficznych, danych medycznych związanych z przebiegiem porodu i połogu, przygotowania do porodu i opieki nad dzieckiem. Badania przeprowadzono w okresie od października 2016 do grudnia 2018 r. Wyniki: Przebieg ciąży w badanej grupie umożliwiał uczestnictwo w zajęciach szkoły rodzenia 91,5% badanych kobiet (N = 183), jednak udział w zajęciach częściej deklarowały respondentki będące w ciąży pierwszy raz. Dla uczestniczek zajęć szkoły rodzenia obecna ciąża częściej była planowana i wzbudzała pozytywne emocje (p = 0,02). U niemal ¾ badanych (N = 147, tj. 73,5%) poród był czasowy, a u ponad połowy (N = 138, tj. 69,0%) był to poród główkowy. Dla grupy I wykazano istotnie dłuższy czas trwania II okresu porodu (średnio 54,27 ± 42,19 min) niż w grupie II (średnio 34,94 ± 32,97 min; p = 0,0228). W pozostałych stadiach porodu nie odnotowano znamiennych statystycznie różnic w grupach (p > 0,05). Kontakt „skóra do skóry” po porodzie nieznacznie częściej nastąpił w grupie II (p = 0,05). Występowanie problemów pielęgnacyjnych w pierwszych dniach/dobach po porodzie dotyczyło 74,5% ogółu badanych (N = 149). Udział w zajęciach szkoły rodzenia nie wpływał znacząco na odczucia/emocje w pierwszych dniach po porodzie (p = 0,7742), jak również występowanie u kobiet problemów pielęgnacyjnych w pierwszych dniach/dobach po porodzie (p = 0,8711). Wybór strategii radzenia sobie w sytuacjach trudnych nie zależał w sposób istotny od uczestnictwa badanych kobiet w zajęciach szkoły rodzenia. Poczucie koherencji było tak samo wysokie w obydwu grupach (p > 0,05). Najczęstszym czynnikiem, który powinien skłaniać lekarza prowadzącego ciążę do szybkiego kontaktu z psychiatrą leczącym pacjentkę, było zażywanie leków uspokajających i przeciwdepresyjnych. W grupie okoliczności, które sugerowały staranniejszą obserwację pacjentki i sprawdzanie stanu psychicznego przy kolejnych wizytach, były: występowanie chorych psychicznie w rodzinie (N = 19), występowanie samobójstw w rodzinie (N = 14) lub pojawienie się w poprzednich ciążach problemów emocjonalnych (N = 10). Udział w zajęciach szkoły rodzenia w niewielkim stopniu wpływał na czynniki ryzyka zaburzeń psychicznych, wykazano jedynie, iż brak stałej pracy stwarzał ryzyko zaburzeń u kobiet, które nie brały udziału w zajęciach szkoły rodzenia (p = 0,01). Posługując się skalą EPDS, stwierdzono, że objawy depresji przed porodem dotyczyły 13,0% kobiet (N = 26), zaś po porodzie – 17,5% badanych (N = 35; p = 0,08). Odnotowano wyższy wskaźnik nasilenia objawów depresji przed porodem u kobiet, które kiedykolwiek przyjmowały narkotyki (13,67 ± 2,52 pkt), a po porodzie u tych, które ostatnio leczyły się psychiatrycznie (16,50 ± 8,27 pkt). Po porodzie na poziom depresji wpływała istotnie liczba dotychczasowych ciąż (p = 0,01). Wyższe nasilenie objawów depresji zarówno przed porodem (p = 0,0001), jak i po porodzie (p = 0,0155) dotyczyło kobiet, które zdecydowanie lub nie zawsze radziły sobie z problemami pielęgnacyjnymi w pierwszych dniach/dobach po porodzie. Posiadanie kontaktu z rodziną istotnie obniżało nasilenie objawów depresji przed porodem i po rozwiązaniu (p < 0,0001). Wpływ strategii radzenia sobie w sytuacjach trudnych w ujęciu ogólnym na nasilenie objawów depresji wśród kobiet przed i po porodzie był widoczny i przejawiał się najczęściej wyborem strategii wyuczonej bezradności (p < 0,0001). Poczucie koherencji w sposób istotny wpływało na nasilenie objawów depresji: im wyższe nasilenie ogólnego wskaźnika poczucia koherencji, tym niższy poziom objawów depresji przed porodem (rho = - 0,416; p < 0,0001) i po porodzie (rho = -0,378; p < 0,0001). Wykazano, że w grupie I wpływ zmiennych zależnych na nasilenie depresji przed porodem nie był zauważalny. Z kolei w grupie II nasilenie objawów depresji przed porodem związane było istotnie z odczuciami/emocjami w pierwszych dniach po porodzie (p = 0,00). Nasilenie objawów depresji po porodzie w grupie I związane było istotnie z wyborem strategii radzenia sobie poprzez bezradność (p = 0,03) oraz poczuciem akceptacji ze strony męża/partnera, rodziny, społeczeństwa (p = 0,00). Im częściej te zachowania były rejestrowane w grupie I, tym większe było nasilenie objawów depresji. W grupie II nasilenie objawów depresji po porodzie nieznacznie związane było z poczuciem akceptacji (p = 0,04). Zmienne niezależne wpływające na nasilenie objawów depresji w ciąży w grupie I to: wpływ gorszych warunków bytowych (p = 0,0129), negatywny wpływ ciąży na karierę zawodową (p = 0,0393), obniżone poczucie koherencji (p = 0,0010). W grupie II były to: negatywne odczucia w pierwszych dniach po porodzie (p = 0,0001), bezradność w sytuacjach trudnych (p = 0,0052), a w mniejszym stopniu aktywne radzenie sobie (p = 0,0306). Z kolei nasilenie objawów depresji po porodzie w grupie I wzrastało wraz z brakiem poczucia akceptacji ze strony męża/partnera, rodziny, społeczeństwa (p = 0,0012) i radzeniem sobie poprzez bezradność (p = 0,0117), a zmniejszało się wraz ze wzrostem poczucia koherencji (p = 0,0216) oraz radzeniem sobie poprzez poczucie humoru (p = 0,0461). W grupie II nasilenie objawów depresji po porodzie było wyższe, gdy kobiety odczuwały bardziej negatywy wpływ ciąży na relacje partnerskie (p = 0,0161) i częściej wykorzystywały strategię wyuczonej bezradności (p = 0,0132). Dodatkowa pogłębiona analiza związana z weryfikacją hipotezy o istotnym wpływie depresji przed porodem na nasilenie objawów depresji po porodzie nie potwierdziła się dla ogółu badanych (p = 0,07). Wykazano jednak w grupie II, że występowanie depresji przed porodem wpływało istotnie na pojawienie się objawów depresji po porodzie (p = 0,00). Co ciekawe, chęć skorzystania w kolejnej ciąży z zajęć szkoły rodzenia wyrażały częściej kobiety z wyższym nasileniem objawów depresji po porodzie (11,38 ± 4,42 pkt; p = 0,000). Wnioski: Sprawując opiekę nad kobietą w okresie ciąży porodu i połogu, należy zwrócić szczególną uwagę na jej stan emocjonalny, ponieważ umiejętne wczesne interwencje podjęte na podstawie trafnej oceny stanu emocjonalnego kobiet w ciąży i po porodzie przyczyniają się do zminimalizowania bądź wyeliminowania problemów emocjonalnych oraz ich długofalowych konsekwencji. Zindywidualizowana, systematyczna edukacja przedporodowa prowadzona przez odpowiednio przygotowanych specjalistów i oparta na interakcji może stanowić zasadniczy element psychoprofilaktyki kobiet w zakresie radzenia sobie z negatywnymi emocjami. Analiza stanu emocjonalnego kobiet w ciąży i po porodzie stanowi wartość empiryczną i ma znaczenie nie tylko w kontekście przygotowania ich do realizacji funkcji macierzyńskiej, ale może i powinna być wykorzystana do planowania świadczeń usług zdrowotnych, zwłaszcza w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Postulaty: Kontynuacja badań z uwzględnieniem wytycznych SOOP, propozycja określania stanu emocjonalnego kobiet dwukrotnie podczas ciąży – kilka dni po porodzie i kilka miesięcy po porodzie. W projekcie należałoby uwzględnić wpływ pandemii COVID-19 na modyfikację form edukacji przedporodowej – zbadanie i porównanie grup poddanych tradycyjnej i zdalnej edukacji. Praktyczne zastosowanie wyników badań w opracowywaniu strategii promującej zdrowie emocjonalne kobiet w okresie prokreacyjnym. Słowa klucze: szkoła rodzenia, stan emocjonalny kobiet, ciąża, połóg
Ocena wybranych markerów epigenetycznych u pacjentek w ciąży powikłanej cukrzycą ciążową
(Uniwersytet Rzeszowski, 2024-04-04) Kunysz, Mateusz
Cukrzyca ciążowa jest najczęściej występującym powikłaniem w ciąży (8%) i charakteryzuje się hiperglikemią będącą wynikiem patologicznych mechanizmów homeostatycznych. miRNA to małe, niekodujące cząsteczki RNA. Głównym celem było zbadanie potencjalnej roli miRNA (16-5p, 222-3p, 21-5p) w kontekście cukrzycy ciążowej oraz ich związku z cechami klinicznymi u pacjentek. Do badania włączono 72 pacjentki ciężarne. 42 było obciążone cukrzycą ciążową, a 30 pacjentek stanowiło grupę kontrolną. Pacjentki z cukrzycą podzielono na te leczone dietą oraz dodatkowo insuliną. Ekspresję miR oznaczano za pomocą metody ELISA. W badaniach stwierdzono brak istotnych różnic w ekspresji miR-222-3p między pacjentkami z GDM a grupą kontrolną. W grupie kontrolnej stwierdzono dodatnią korelację między ekspresją miR-222-3p, a stanem przedrzucawkowym. Grupa GDM wykazywała dodatnią korelację między ekspresją miR-16-5p, a BMI oraz insulinoopornością HOMA-IR. W grupie GDM zaobserwowano dodatnią korelację między ekspresją miR-21-5p, a stężeniem glukozy na czczo. Wyniki nie potwierdzają roli miR-222-3p w patogenezie GDM oraz jako markera diagnostycznego, jednakże sugeruje się rolę miR-222-3p w patogenezie stanu przedrzucawkowego. Dodatkowo zaobserwowano rolę miR-16-5p w patogenezie GDM. Ponadto wskazuje się na potencjalną rolę miR-21-5p w monitorowaniu leczenia cukrzycy ciążowej.
Przesądy ciążowe – poczucie koherencji a nasilenie zjawiska mitologizacji ciąży
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Dąbrowska-Wnuk, Marianna
W artykule zaprezentowano problematykę zachowań przesądnych podejmowanych przez kobiety w sytuacji oczekiwania narodzin dziecka. Przedstawiono wyniki badań własnych przeprowadzonych na grupie 166 przyszłych matek. Wykazano niewielkie nasilenie zjawiska z tendencją do jego wzmocnienia u tych kobiet, których poziom przesądności deklarowany był jako generalnie wysoki. Zmienną osobowościową obniżającą nasilenie przesądności w ciąży zgodnie z założeniami okazało się wysokie poczucie koherencji.
Satisfaction with perinatal care in women giving birth during the COVID-19 pandemic
(Publishing Office of the University of Rzeszow, 2023-06) Bejer, Agnieszka; Dziedzic, Agnieszka; Fedurko, Weronika; Frydrych, Angelika; Świst, Bernadetta; Schwartz, Marta; Majcher, Angelika; Inglot, Adrian
Introduction and aim. The role of a medical team during the perinatal period is significant, since it not only focuses on the patients’ physical health, but also impacts mental wellbeing. The aim of this study is to compare the level of satisfaction with the quality of care provided by healthcare professionals during pregnancy and perinatal period before and during the COVID-19 pandemic. Material and method. The study was conducted among 102 women who had at least two births, one in the pre-pandemic period and the other during the pandemic. An original questionnaire (53 items) was used to assess the quality of medical care. Results. The assessment of the quality of medical care, and the emotional and informational support received from medical personnel during pregnancy and perinatal care was significantly higher before the COVID-19 pandemic (p<0.001). During the pandemic, the respondents experienced significantly more anxiety about their health (p=0.027) and their baby’s health (p=0.028) as well as anxiety caused by the lack of a partner during labor (p<0.001). Conclusion. It is necessary to further evaluate the quality of medical care for pregnant and perinatal women in order to determine the best possible procedures for the functioning of health care in the time of a pandemic.