Przeglądanie według Temat "pomoc społeczna"

Aktualnie wyświetlane 1 - 13 z 13

Aktywne formy przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Danecka, Marta
W artykule poruszony został problem wykluczenia społecznego w kontekście powrotu na rynek pracy. Punktem wyjścia jest brak możliwości aktywizowania osób wykluczonych poprzez ofertę pomocy społecznej. Podkreśla się także skutki uboczne, których doświadczają jej podopieczni: bierność, dziedziczenie stylu życia z zasiłków socjalnych oraz brak motywacji do integracji ze środowiskiem lokalnym. Wytyczne co do kierunków polityk społecznych w ramach unijnego modelu rozwoju sprawiły, że polityka społeczna, a w szczególności tzw. polityka aktywizacji poszukuje metod przeciwdziałania tym patologiom. Poprzez włączenie podmiotów ekonomii społecznej i sektora pozarządowego do realizacji zadań na płaszczyźnie pomocy społecznej powstała szansa odejścia od traktowania jej jako instytucji transferów socjalnych. Powstała wielosektorowa pomoc społeczna oparta na trzech filarach: opiekuńczym (tradycyjnym), prozatrudnieniowym i reintegracyjnym, który realizowany jest poprzez tworzenie instytucji zatrudnienia socjalnego. Nowy system zakłada warunkowanie pomocy. W artykule zaprezentowano podstawowe dane dotyczące potencjału zatrudnienia socjalnego oraz beneficjentów korzystających z aktywizujących form wychodzenia z wykluczenia. Zwrócono uwagę, że podstawowym problemem w procesie aktywizacji osób długotrwale bezrobotnych jest bardzo niska skuteczność i bardzo znikomy efekt zatrudnieniowy po ukończeniu kursu. Kwestia ta ukazana jest z dwóch perspektyw: ilościowej –za pomocą wskaźników statystycznych i jakościowej –określenie motywacji do podejmowania aktywności. Obraz statystyczny dają wartości dwóch wskaźników: ukończenia zajęć reintegracji społeczno-zawodowej i ekonomicznego usamodzielnienia się. Perspektywa jakościowa opiera się na ukazaniu (na podstawie wyników badań sondażowych) postaw klientów pomocy społecznej wobec aktywizacji społeczno-zawodowej, motywów podejmowania działania oraz wizję podejmowanych w przyszłości form pracy zarobkowej.
„Alkohol jest wybitną trucizną nerwową”. Nadużywanie alkoholu w Polsce powojennej na przykładzie Zielonej Góry w latach 1950–1956
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Skierska, Jolanta
W artykule przedstawiono zjawisko nadużywania alkoholu w polskim społeczeństwie w latach 1950–1956 w mikroskali, wybierając jako obiekt badań Zieloną Górę. To średniej wielkości miasto na terenie Ziem Zachodnich było wówczas miejscem, gdzie osiedlali się ludzie przybywający z różnych stron Polski i spoza jej granic. Taka mieszanka kulturowo-etniczna i trudności w asymilacji oraz adaptacji do nowego środowiska być może stanowiły dodatkowy bodziec do sięgania po alkohol. Pijaństwo było obecne w Polsce Ludowej od początku jako w dużej mierze konsekwencja lat wojny oraz szeregu zmian, które nastąpiły po jej zakończeniu. Oprócz wskazania przyczyn tego stanu rzeczy w artykule zwrócono również uwagę na skutki pijaństwa zarówno z perspektywy jednostki, jak i całego społeczeństwa. Niewątpliwie zjawisko to stanowiło problem społeczny, medyczny, a także gospodarczy, powodujący wymierne straty finansowe będące skutkiem nadużywania alkoholu w godzinach pracy. Odwołując się do szerszego kontekstu państwowego, zaprezentowano także działania władz lokalnych w zakresie walki z nadużywaniem alkoholu przez miejscową społeczność. Autorka, omawiając problem pijaństwa, starała się ukazać najważniejsze obszary związane z tym zagadnieniem, a jednocześnie przywołać konkretne przykłady z lokalnej prasy lub dokumentów wytworzonych przez miejscowe władze. Bazę źródłową do prowadzonych rozważań stanowiły przede wszystkim materiały Zarządu Miejskiego w Zielonej Górze oraz Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Zielonej Górze. Informacje uzupełniają artykuły z „Gazety Zielonogórskiej”. Studium w zamierzeniu autorki ma być próbą przedstawienia zjawiska społecznego, jakim jest nadużywanie alkoholu, w kontekście historycznym.
Centra usług społecznych – nowy model instytucji polityki społecznej
(Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Lublinie, 2023) Szluz, Beata; Ostasz, Anna; Szafran, Katarzyna
Nowa jakość polityki społecznej w Polsce przejawia się we wprowadzonej w życie w dniu 1 stycznia 2020 r. – będącej prezydencką inicjatywą ustawodawczą – ustawie o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych (CUS). Wejście w życie przepisów ustawy – której koncepcja została przygotowana przez Narodową Radę Rozwoju w ramach sekcji Polityka społeczna, rodzina – zainicjowało „kroczącą zmianę systemową”. Centra zapewniają bowiem mieszkańcom dostęp do kompleksowych usług w nowoczesny sposób, jako „instytucja jednego okienka”, a także upowszechniają społeczne formy wsparcia usługowego realizowane na zasadzie: wolontariatu, samopomocy czy pomocy sąsiedzkiej. CUS są tworzone przez samorządy lokalne w odpowiedzi na potrzeby mieszkańców, są to zatem oddolne inicjatywy. Stanowią wyrażenie myśli, że w ramach lokalnych polityk społecznych warto i należy przekraczać granice resortowe i tworzyć zintegrowane lokalne systemy usługowe. Są podmiotami koordynującymi lokalne systemy usług społecznych. Ich celem jest integrowanie i koordynowanie usług wykonywanych przez różnych lokalnych usługodawców, którzy z centrum współpracują. Celem niniejszej publikacji – przygotowanej w projekcie „Liderzy kooperacji” realizowanym w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2014–2020 – jest zobrazowanie CUS jako nowego modelu instytucji polityki społecznej. W opracowaniu ukazano korzyści wynikające z utworzenia centrum usług społecznych z perspektywy Kancelarii Prezydenta RP, przedstawicieli samorządu terytorialnego, a także mieszkańców. Podjęto zagadnienie implementacji rozwiązań „kroczącej zmiany systemowej”, prezentując kolejno: plan wdrażania modelu usług społecznych, proces tworzenia centrum – aspekty formalne i organizacyjne, diagnozę potrzeb i potencjału społeczności lokalnej, a także program i kontraktację usług społecznych oraz finansowanie CUS. Istotne okazało się również ukazanie dobrych praktyk, wybranych z wielu realizowanych w Polsce, które wyraźnie wskazują rezultaty wprowadzanej nowej jakości polityki społecznej.
Człowiek i jego rozwój w świetle koncepcji integrujących nauki ekonomiczne i społeczne
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Leszczyńska, Małgorzata
Człowiek jest najważniejszą wartością – na tym założeniu opiera się koncepcja rozwoju zintegrowanego wykorzystana do objaśnienia kwestii rozwoju człowieka i społeczeństwa. Jest ona spójna z humanistycznym wymiarem człowieka prezentowanym przez personalizm Jana Pawła II w katolickiej nauce społecznej. Uznano bowiem, że wśród wielu perspektyw badania zagadnień rozwoju człowieka, problematykę tę w najbardziej właściwy sposób objaśniają właśnie te koncepcje. Ujmują one bowiem wieloaspektowość problematyki rozwoju człowieka i społeczeństwa oraz występujące między nimi współzależności. Na makrostrukturalnym poziomie życia społecznego odnoszą się one bowiem do społeczeństwa, ale i można je wykorzystać przede wszystkim na poziomie mikroekonomicznym – do wyjaśnienia istoty rozwoju współczesnego człowieka, poprawy jego kondycji, a zwłaszcza dobrostanu. W tym kontekście w artykule poruszono najistotniejsze kwestie dotyczące problematyki rozwojowej nie tylko w wymiarze społeczno-ekonomicznym, ale i antropologicznym oraz filozoficznym. Objęto refleksją zagrożenia, wyzwania i nadzieje współczesnego człowieka i społeczeństwa. Poruszono kwestie dobra wspólnego, a także roli pracy i państwa w integrowaniu procesów rozwojowych. Należy uwzględnić, że współcześnie rośnie zapotrzebowanie na jakość. Dlatego też człowiek pragnieniu posiadania, przeciwstawić musi pragnienie „bycia i wzrastania”. Efektem prawdziwego rozwoju człowieka jest bowiem dostęp do „rzeczywistych dobrodziejstw”, a nie samo nagromadzenie dóbr i usług. Podkreślić należy też nadrzędność moralności w stosunku do wszystkich dziedzin życia społecznego w państwie, gdyż jej zasady chronią przed wszelkimi formami alienacji i nadają właściwy sens postępowi materialnemu.
Lokalna polityka społeczna na rzecz osób starszych w regionie Polski południowo-wschodniej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Janigová, Emília; Kowalska, Magdalena
W Polsce wdrażane są programy, które mają na celu realizację wszystkich założeń polityki senioralnej, zarówno w zakresie zaspokajania szeroko rozumianych potrzeb zdrowotnych, opiekuńczych czy rehabilitacyjnych, jak również poprzez aktywizowanie społeczne bądź aktywność zawodową, edukacyjną czy kulturalną. Cele tak postrzeganej polityki społecznej wpisywane są również w dokumenty (strategie) opracowywane na szczeblu samorządów, a następnie podejmowane są konkretne działania w ramach polityki senioralnej. Tak też się dzieje w powiatach nowotarskim i myślenickim w województwie małopolskim. Celem prezentowanego opracowania jest przedstawienie w jaki sposób lokalna polityka społeczna realizowana jest w odniesieniu do osób starszych (60 lat i więcej) w regionie Polski południowo- wschodniej. Podstawę stanowią tu wyniki badań ankietowych przeprowadzonych w 2016 roku na próbie 150 osób, w trakcie których seniorzy oceniali w jakim stopniu środowisko lokalne zaspokaja ich potrzeby i wychodzi naprzeciw oczekiwaniom, a także jakiego rodzaju aktywności oferuje. Ponadto dokonali oni oceny systemu pomocy społecznej funkcjonującego w środowisku lokalnym, w ramach którego seniorzy korzystali już z jego oferty lub też są nią zainteresowani w przyszłości. Wyniki badań pokazują jednoznacznie, iż emeryci dostrzegają braki w ofercie kierowanej do nich z otoczenia społecznego, szczególnie w zakresie zajęć w środowisku lokalnym, a także usług opiekuńczych. Ponadto oceniając system polityki społecznej chętnie wskazywali na zmiany, jakie należałoby w nim wprowadzić, zarówno w przypadku instytucji lokalnych, jak i w odniesieniu do szeroko pojętej polityki senioralnej państwa.
Pomoc społeczna i praca socjalna w Ukrainie – historia i współczesność
(Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, 2023) Myshchyshyn, Iryna; Szluz, Beata
Celem badaczek jest zobrazowanie historii i współczesnych wyzwań w polu pomocy społecznej i pracy socjalnej w Ukrainie. Pierwsza część artykułu uka zuje rys historyczny i rozwój systemu pomocy społecznej oraz pracy socjalnej w tym państwie. Druga część, oparta na analizie dostępnych dokumentów koncepcyjnych i strategicznych, ma na celu przedstawienie polityki państwa w zakresie rozwijania systemu pomocy społecznej oraz pracy socjalnej, ze zwróceniem uwagi na intensyfikację w zakresie usług społecznych.
Pomoc społeczna wobec problemu bezdomności w Polsce
(Prešovska univerzita v Prešove, 2008) Szluz, Beata
Zakres i szybkie tempo przeprowadzania niektórych reform, w szczególności ekonomicznych, spowodowały ujawnienie się w Polsce wielu problemów. Tego typu sytuacja jest przyczyną rozszerzania się sfery ubóstwa, pogarszania się stanu zdrowia ludzi oraz pojawiania się zachowań patologicznych. Mała odporność psychiczna człowieka na trudne sytuacje życiowe powoduje jego popadanie w stan bezradności. Osoby dotknięte bezdomnością stają się niezdolne do samodzielnego radzenia sobie, gubią się w otaczającej ich rzeczywistości (skutki kulturowe i osobowościowe charakterystyczne dla osoby bezdomnej). Kwestia bezdomności ma zatem charakter krańcowy (jest najtragiczniejsza w skutkach), a w konsekwencji patologiczny. Jawiące się problemy są polem dla aktywnej polityki społecznej, pomocy społecznej, ponadto w szczególności dla pracy socjalnej oraz działań o charakterze samopomocowym i charytatywnym. Podjęte rozważania są próbą refleksji podejmującej problem pomocy społecznej wobec osób bezdomnych w Polsce.
Samorządowa samodzielność prawotwórcza a administracja świadcząca
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-03) Lisowski, Piotr
Administracja samorządowa jest predysponowana do realizowania administracji świadczącej. Analiza dotyczy stanowienia samorządowych aktów prawa miejscowego na podstawie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o świadczeniach rodzinnych. Ustalenia koncentrują się na przebiegu samodzielności prawotwórczej w tym zakresie – czemu docelowo służy udzielanie odpowiedzi na pytania: Czy?, Co?, Jak? Uwzględniono też atrybut samorządności – sprawdzany pod kątem udziałów w tym procesie wpływów o korporacyjnej proweniencji, poprzez samorządowe formy demokracji bezpośredniej.
Świadczenia nienależnie pobrane w obszarze pomocy społecznej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12) Jarosz, Karolina; Kęska, Marcin; Młyński, Józef
Artykuł analizuje i przedstawia pojęcie świadczeń nienależnie pobranych w obszarze pomocy społecznej na gruncie ustaw o pomocy społecznej, o świadczeniach rodzinnych, o pomocy państwa w wychowaniu dzieci oraz o pomocy osobom uprawnionym do alimentów w celu zapewnienia bezpieczeństwa socjalnego w Polsce. Zostały także wskazane przesłanki, które odróżniają świadczenia nienależnie pobrane od powszechnie znanego świadczenia nienależnego uregulowanego w Kodeksie cywilnym. W treści artykułu przedstawione zostały także stanowiska judykatury dotyczące świadczeń nienależnie pobranych w kontekście każdej z omawianych ustaw.
Transformacja systemu pomocy społecznej w Polsce po 1989 roku – wybrane zagadnienia
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Bozacka, Małgorzata
W historii pomocy społecznej w Polsce można wyróżnić trzy okresy. Pierwszy z nich obejmuje tak zwaną dobroczynność publiczną, realizowaną głównie przez Kościół katolicki już od czasów średniowiecza. Drugi okres ukształtowany został przez ustawę o opiece społecznej z 1923 roku i stanowił podstawę prawną ówczesnego systemu opieki społecznej, zaś trzeci okres przypadał na czas organizowania systemu pomocy społecznej na mocy ustawy o pomocy społecznej z 1990 roku. Ten rozwój pomocy społecznej w Polsce po 1989 roku dokonał się w dwóch wymiarach: wertykalnym – tworząc od 1990 r. nierozbudowaną strukturę organizacyjną, złożoną jedynie z ośrodków pomocy społecznej i wojewódzkich zespołów pomocy społecznej, zaś od 1999 r. wprowadzono zmiany o charakterze horyzontalnym, czego efektem było powstanie złożonej sieci instytucji pomocy społecznej, funkcjonujących na wielu szczeblach organizacyjnych administracji państwowej i samorządu terytorialnego. Wśród wskazywanych w tym artykule przemian sytemu pomocy społecznej po 1989 r. na uwagę zasługują kwestie dotyczące zmian ustawy o pomocy społecznej (z 1990 czy z 2004 r.), a także przedstawienie nowych zadań i grup zawodowych (asystentów rodziny i koordynatorów pieczy zastępczej) włączonych do systemu pomocy społecznej – po wprowadzeniu w 2011 r. ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Dodatkowo ważnym zagadnieniem w tym artykule są także współczesne kierunki rozwoju pomocy społecznej w Polsce oraz ukazanie perspektywy nowych wyzwań bądź możliwych zmian w ramach sytemu pomocy społecznej.
Wsparcie społeczne osób starszych w perspektywie funkcjonowania systemu pomocy społecznej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-09) Rynkowska, Dorota
W okresie znaczących zmian demograficznych przejawiających się znacznym wzrostem liczby osób starszych szczególnie ważne staje się pytanie o aktualne oblicze starości. Starzenie się jest procesem nieuniknionym, naturalnym, nierozerwalnie związanym z upływem czasu. Jest to okres trudny i ze względu na specyficzne potrzeby osób starszych stawia przed państwem oraz jego organami konieczność tworzenia takiej polityki, która pozwoli zapewnić tej grupie osób godne warunki życia. Zasadnicze znaczenie ma zapewnienie właściwych podstaw socjalno-ekonomicznych egzystencji seniorów przede wszystkim poprzez działania z obszaru polityki społecznej (głównie w ramach ubezpieczenia społecznego, ochrony zdrowia i pomocy społecznej). Dla seniorów bardzo ważnym elementem prawidłowego funkcjonowania jest system wsparcia. Może on przybierać formę formalną i nieformalną. Celem artykułu jest analiza i ocena formalnych form wsparcia społecznego osób starszych w perspektywie funkcjonowania systemu pomocy społecznej.
Zasada współdziałania w pomocy społecznej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Łazutka-Gawęda, Paulina
W ramach niniejszego opracowania omówiono charakter zasady współdziałania i jej specyfikę w ramach pomocy społecznej, która materializuje się w obowiązku współdziałania osób i rodzin korzystających z pomocy społecznej w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Celem artykułu jest ponadto wykazanie bezpośredniego związku pomiędzy zasadą współdziałania a wzrostem skuteczności, maksymalizacją efektywności oraz podnoszeniem jakości wykonywanych zadań przez jednostki organizacyjne pomocy społecznej.
Zastosowanie sztucznej inteligencji i robotyki w usługach opiekuńczych świadczonych osobom starszym: szansa czy zagrożenie?
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-06) Blicharz, Jolanta; Zacharko, Lidia
Powszechnie wiadomo, że potrzeby społeczne w zakresie usług opiekuńczych świadczonych osobom starszym systematycznie rosną. Jest to spowodowane występującym obecnie na całym świecie trendem demograficznym w kierunku starzenia się społeczeństwa. Jakkolwiek dla samorządu lokalnego włączenie technologii sztucznej inteligencji do usług opiekuńczych mogłoby przynieść duże korzyści i wartość publiczną dla obywateli, to jednak ważne jest, aby wziąć pod uwagę również etyczne implikacje jej stosowania.