Przeglądanie według Temat "pomoc psychologiczno-pedagogiczna"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

Próba ujęcia modelu pracy pedagoga w kontekście środowiska szkolnego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Bobik, Bogumiła
Artykuł stanowi próbę prezentacji modelu pracy pedagoga szkolnego. Dokonano w nim przeglądu dotychczas opisanych w literaturze ujęć stylów i koncepcji pracy pedagoga szkolnego. Przyjęto teoretyczne założenie, że model jest pewnym obrazem rzeczywistości, możliwym jej kształtem. W przypadku pedagoga, w modelu chodzi o proces oddziaływań wychowawczych. Wynika on zawsze z istniejącej sytuacji szkolnej, zadań przypisanych pomocy psychologiczno-pedagogicznej, potrzeb uczniów, rodziców i nauczycieli oraz środowiska wychowawczego. Wyodrębniono i opisano sześć modeli pracy pedagoga: opiekuna i społecznika, terapeuty, pedagoga kreatywnego, mentora dzieci i młodzieży, pragmatyka i koordynatora pracy edukacyjnej w szkole, pedagoga podejmującego działania interwencyjne. Przedstawione modele pracy mogą stanowić propozycję do efektywnego planowania działań podejmowanych w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Wsparcie rodziców ucznia jako element pomocy psychologiczno-pedagogicznej realizowanej przez szkołę
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Walc, Wiesława
Wspomaganie wychowawczej roli rodziców jest określonym ustawowo zadaniem polskiego systemu edukacji. Konkretne formy wsparcia dla rodziców uczniów organizowanego przez szkołę wskazują przepisy regulujące udzielanie i organizację pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Pomimo tych gwarancji wsparcie dla rodziców ucznia bywa fragmentaryczne, schematyczne i realizowane w mało zróżnicowanych formach. Ilustracją mogą tu być wyniki przeprowadzonych wśród rodziców badań, których prezentację zawarto w opracowaniu.
Wyzwania diagnostyczne w edukacji wczesnoszkolnej w zmieniającej się rzeczywistości oświatowej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-10) Ciupińska, Beata
Celem artykułu jest wykazanie znaczenia doskonalenia umiejętności diagnostycznych nauczycieli i pedagogów pracujących z dziećmi w kontekście współczesnego, podejścia do pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W artykule podjęto problematykę, wciąż ewoluujących, zadań diagnostycznych nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej, jakie wynikają z przepisów prawa oświatowego. Zwrócono uwagę na kwestie możliwości rozpoznawania uczniowskich problemów w toku pracy edukacyjnej i wychowawczej. Podjęto także podstawowe zagadnienia odnoszące się do działań diagnostycznych w ujęciu holistycznym, ze szczególnym uwzględnieniem kierunków współpracy ze środowiskiem pozaszkolnym.
Zdalna pomoc psychologiczno-pedagogiczna dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w opiniach specjalistów
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2002-12) Bobik, Bogumiła
Czas zamknięcia szkół i placówek oświatowych w czasie pandemii COVID-19 zróżnicował dostęp dzieci i młodzieży do usług edukacyjnych i terapeutycznych. W szczególnie trudnej sytuacji znaleźli się uczniowie o specjalnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych. Celem artykułu jest przedstawienie wyników diagnozy zdalnie prowadzonej pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w szkole specjalnej. Badanie przeprowadzono za pomocą metody sondażu diagnostycznego i techniki ankiety w grupie specjalistów (pedagodzy, nauczyciele rewalidacji, psychologowie i logopedzi) zatrudnionych w szkołach podstawowych specjalnych, w wybranych miastach województwa śląskiego. Zebrane wyniki dotyczą okresu od marca 2020 roku do marca 2021 roku. Podsumowując uzyskane opinie należy stwierdzić, że zdalnie świadczona pomoc była wyzwaniem dla specjalistów z powodu braku przygotowania bazy szkół, programów nauczania oraz uczniów i rodziców do takiej formy pracy. Dużym ograniczeniem była utrata bezpośredniego kontaktu z dzieckiem, który dotąd stanowił podstawę działań diagnostycznych, pomocowych, rewalidacyjnych i edukacyjnych. Utrudniony dostęp do specjalistycznego wsparcia spowolnił rozwój uczniów z niepełnosprawnością intelektualną, a obowiązki związane z prowadzeniem edukacji i terapii spadły w dużym stopniu na rodziców lub opiekunów.