Przeglądanie według Temat "podmiotowość"

Aktualnie wyświetlane 1 - 10 z 10

“And therefore we Must Seek Dialogue in this Networked World”: A Meeting of Postcolonialism and Posthumanism in “Coloniality, Ontology, and the Question of the Posthuman” (ed. Mark Jackson). A Review
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Austin, Patrycja
“Coloniality, Ontology, and the Question of the Posthuman” (2018) is a part of the “Routledge Research in New Postcolonialisms” series. The essays in this volume, edited and introduced by Mark Jackson, all answer the question of whether and how postcolonialism and posthumanism meet and inform one another in their response to contemporary debates around the Anthropocene, refugee crisis, environmental collapse or indigenous worldviews.
Budowanie odpowiedzialności i integralności zespołu przez zwiększanie partycypacji pracowników w celach i zadaniach organizacji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Pawlak, Justyna
Celem niniejszego artykułu jest omówienie problematyki zależności pomiędzy poczuciem podmiotowości i partycypacji a funkcjonowaniem zespołu w organizacji. Poprzez analizę literatury i badań autorka prezentuje, w jaki sposób zwiększenie poczucia podmiotowości i partycypacji pracowników w sprawach dotyczących organizacji, może wpływać na wzrost odpowiedzialności i integralności tworzonego przez nich teamu, co w efekcie przekładać się będzie na jakość uzyskanego wyniku oraz zintegrowanie rozwoju organizacji i pracowników. Każdy zespół pracujących razem ludzi podlega określonym etapom rozwoju oraz tendencjom, które wpływają na jego spójność i efektywność, a takie zarządzanie, które oprócz wydajności, zwiększa również jego integralność i odpowiedzialność jest celem wielu managerów. Jednym ze sposobów zarządzania, który temu sprzyja jest zarządzanie przez partycypację. Kładąc nacisk na podmiotowość pracownika, jego sprawczość i zdolność do działania, a nie tylko reagowania, wzmacnia ono zaangażowanie i gotowość do dojrzałej współpracy. Pozwala też zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia negatywnych skutków pracy zespołowej, takich jak np. myślenie grupowe. Stylem zarządzania, który już w swoim założeniu kładzie nacisk na podmiotowość jest Total Participation Management, którego celem jest zbudowanie organizacji, której systemy będą pozwalały pracownikowi na pełne uczestnictwo we wszystkich aspektach jej działalności. Jest to styl bardzo wymagający zarówno w odniesieniu do szeregowych pracowników, jak i do kadry managerskiej, jednak organizacje tak zarządzane często uzyskują przewagę konkurencyjną w zakresie wyników finansowych, a także w zakresie bycia atrakcyjnym miejscem pracy, przyciągającym specjalistów, wspierających potencjał firmy.
Nauczyciel ważnym podmiotem współczesnej edukacji szkolnej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Cudak, Sławomir
Współczesna edukacja szkolna jest krytykowana za jej mierne osiągnięcia dydaktyczne i wychowawcze. Konieczna jest zmiana ról społecznych i edukacyjnych nauczyciela, szczególnie dotyczy to jego podmiotowości. Nauczyciel w procesie dydaktyczno-wychowawczym winien być inicjatorem pozytywnego współdziałania z rodzicami i innymi ośrodkami wychowania równoległego. Musi podejmować decyzje pedagogiczne w sposób twórczy, odpowiedzialny, kierując się dobrem wychowawczym i rozwojowym uczniów. Podmiotowość nauczyciela wiąże się również z wysokim autorytetem wśród rodziców, uczniów i całego społeczeństwa.
Partial membership of an international organization
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022) Kubas, Sabina
Członkostwo w organizacji międzynarodowej stanowi istotny etap w realizacji działań zewnętrznych i wewnętrznych. Jest to więź prawna łącząca państwo z organizacją, z której wynikają prawa i obowiązki. Z punktu widzenia poszczególnych państw będących członkami działalność na forum organizacji jest ważnym elementem polityki zagranicznej. Dyplomacja, rozwijana zazwyczaj przez państwa na forum organizacji międzynarodowych, traktowana jest jako ważny instrument współpracy międzynarodowej. O znaczeniu organizacji międzynarodowych świadczą dążenia poszczególnych państw do zgłaszania na forum organizacji własnych inicjatyw oraz starania o zapewnienie reprezentacji swojego kraju w głównych organach organizacji. Jednym z innych niż członkowskie statusów uczestnictwa w organizacji międzynarodowej jest członkostwo częściowe, które umożliwia pełne uczestnictwo w jednym lub kilku organach organizacji w interesie własnym i samej organizacji.
Podmiotowość w wychowaniu – perspektywa personalistyczna
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Brózda, Łukasz
Pomimo tego, iż uwzględnienie podmiotowości jednostki zdaje się być dziś zasadą wychowania, to zarazem sam termin „podmiotowość” różnie jest rozumiany, co funduje sprzeczne ze sobą modele wychowania. Tak jest w sytuacji wpływowych a przeciwstawnych względem siebie modeli podmiotowości prezentowanych przez szeroko rozumianą antypedagogikę i personalizm katolicki, przypisujących jej równie silną konotację. Podjętą w tym artykule analizę tego problemu wyznaczy refleksja wokół rozumienia podmiotowości oraz charakterystyki ponowoczesności, a zwłaszcza personalizmu w tym kontekście. Celem artykułu jest wykazanie, iż personalizm nie tylko chroni podmiotowość wychowanka, ale i nie rezygnuje z wychowania, jak to się dzieje w przypadku antypedagogiki. Rolą wychowania personalistycznego nie jest przy tym w żadnym wypadku unicestwienie podmiotowości młodych ludzi, lecz wsparcie procesu preferencji oraz afirmacji przez nich właściwej hierarchii wartości, bez którego nie urzeczywistni się ich pełnia człowieczeństwa.
Rola nauczyciela w rozwijaniu podmiotowości uczniów
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Zubrzycka-Maciąg, Teresa
Wraz z postępującą humanizacją i demokratyzacją życia społecznego w naszym kraju w latach 80. ubiegłego wieku pojawiła się w polskiej pedagogice problematyka podmiotowości. Wydaje się, że nikt dziś nie ma wątpliwości, iż rozwijanie podmiotowej orientacji u uczniów jest bezpośrednim determinantem ich pełnego rozwoju. W dobie dyskusji o systemie oświaty ważne staje się pytanie: Czy podmiotowość ucznia jest właściwie rozumiana i doceniana przez decydentów oświaty oraz teoretyków i praktyków kształcenia i wychowania? W artykule ukazano istotę podmiotowości ucznia oraz wskazano na rolę nauczyciela w jej rozwijaniu. W szczególności zwrócono uwagę na możliwość umacniania orientacji podmiotowej uczniów poprzez rozwijanie ich postawy asertywnej oraz wykorzystanie w pracy pedagogicznej założeń i metod Edukacji Skoncentrowanej na Rozwiązaniach.
Rozwiązania prawne w obszarze podtrzymywania i wzmacniania więzi z rodziną w kontekście osadzonych długoterminowych a godność i podmiotowość jednostki
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-03) Badowska-Hodyr, Monika
Sytuacja długoletniego uwięzienia jest obszarem wymagającym intensywnych eksploracji. Szczególnym dopełnieniem tej problematyki są stosowne regulacje prawne, które stanowią o wyjątkowości konkretnego, optymalnego modelu postępowania penitencjarnego w kontekście kary długoterminowej. Znaczącym wsparciem procesu zmiany, korekty, rewaloryzacji będzie tutaj rodzina, bowiem zabezpiecza kompleksowe i spójne działania budujące przyszłość jednostki z perspektywy procesu inkluzji społecznej.
Social foundations of functioning and development of local communities
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Tuziak, Arkadiusz
The purpose of the article is an attempt to answer the question about the role of endogenous social resources in the functioning and development of local communities. The initial thesis of the analyses undertaken in the article is included in the statement that such resources as subjectivity, participation and civic activity constitute the social foundation and functional requirement for the duration and development of local communities. In the scientific recognition of the subject matter, a method of analysing the literature was used. The scope of the study includes characteristics and analyses of the subjectivity of local communities, participation at the local level and civic activity. The first part of the study shows the subjectivity of local communities as a function of decentralisation and development of local government. Attention was focused on a set of phenomena, processes and factors of the sociological and political character – the integrated co-existence of which is an expression of subjectivity – by providing a real impact of the residents on the functioning and development of the local community. In the second part of the study, social participation was analysed as a manifestation of decentralisation of public administration and an important element of local development programming. A multi-level system of cooperation between citizens and local authorities was presented, as well as rules determining the effectiveness of involvement and participation in the conditions of local government. It stressed the importance of the local government as an institutional environment formation of the active participatory attitude towards undertaking the activities within local communities for the implementation of their needs and self-development. The following part of the article focused on social civic activity as common and conscious articulation, implementation and defence of the interests, needs and aspirations of the local community. Types, scope and manifestations of civic activity were presented, emphasising the pro-development and functional benefits of civic involvement. The analyses and descriptions provided in the article lead to the conclusion that the functioning and development of local communities are a bottom-up, integrated process of economic, political, social and cultural character. Their orientation and proper conduct are positively influenced by endogenous and social potential in the form of subjectivity, participation and civic activity. A synthetic approach to the issue under scrutiny is the author’s model of social triple helix depicting interdependencies and interpenetrations of the three spheres of influence – subjectivity, participation and civic activity within the functioning and the development of local community.
Uczeń jako podmiot/przedmiot oddziaływań pedagogicznych we współczesnej szkole
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Zubrzycka-Maciąg, Teresa
Podmiotowość człowieka oznacza, że ma on poczucie istnienia własnego „ja”, własnej tożsamości, odrębności i autonomii psychicznej. Podmiotowość ucznia wyraża się w posiadaniu przez niego prawa do: tworzenia własnej osobowości, wyboru systemu wartości, samorealizacji, wynikającej z jego, a nie dorosłych woli, potrzeb i zainteresowań. Celem artykułu jest ujawnienie, czy we współczesnej szkole uczeń jest traktowany przez nauczycieli jako podmiot czy przedmiot oddziaływań pedagogicznych. Na podstawie doświadczeń i opinii studentów pedagogiki ukazano zachowania nauczycieli charakteryzujące określone relacje z uczniami oraz wskazano następstwa podmiotowego i przedmiotowego traktowania uczniów przez nauczycieli.
Zarządzanie wiekiem jako sposób przeciwdziałania nierównościom społeczno-ekonomicznym oraz konfliktom międzypokoleniowym w przedsiębiorstwie
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Pawlak, Justyna
Od ponad 30 lat starzenie się ludności i niska dzietność w Europie Zachodnie traktowane jest jako zagrożenie dla rynku pracy. Według prognoz w 2050 r. liczba osób w wieku produkcyjnym będzie stanowiła jedynie 56% społeczeństwa. Potrzebne zatem będzie zatrudnianie osób w późnym wieku produkcyjnym lub wręcz poprodukcyjnym. Osoby starsze, chcące pozostać na rynku pracy, często jednak są dyskryminowane ze względu na swój wiek i natrafiają na wiele trudności związanym z nierzadko fałszywymi przekonaniami odnośnie do ich zdolności efektywnego funkcjonowania w organizacji. Potrzeba zatem zmiany nastawienia przedsiębiorców wobec zatrudniania osób starszych i gotowości do adekwatnych zmian w środowisku pracy. Należy zadać sobie pytanie, w jaki sposób bardziej racjonalnie i efektywnie zarządzać zasobami ludzkimi, tak by wykorzystać – z zyskiem dla wszystkich stron – różnorodność wiedzy, doświadczeń i potrzeb pracowników w różnym wieku. Rozwiązaniem w tej sytuacji może być aktywna, prewencyjna polityka zarządzania wiekiem, która owocuje ulepszeniami w środowisku pracy i zmianami w kulturze organizacyjnej, promocją zdrowia i zindywidualizowanych sposobów zwiększania możliwości efektywnego funkcjonowania. Pozwala ona także nie tylko utrzymać wydajność i jakość pracy w okresie starzenia, ale jest także korzystna dla pracowników wszystkich grup wiekowych. Z kolei dzięki kulturze organizacji, która promuje czerpanie z różnorodności oraz szanuje podmiotowość pracowników zminimalizować można problem dystansu międzypokoleniowego i konfliktów wynikających z różnych potrzeb, perspektyw i sposobów działania osób w starszym i młodszym wieku.