Przeglądanie według Temat "partnerships"
Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Children rough sleepers – from the analysis of the pheno¬menon to an attempt to solve the problem(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Szczygieł, ElżbietaHomelessness among children and youth is a profoundly disturbing phenomenon, and its dimensions are difficult to diagnose unambiguously (GUS, 2012, 2013; MPiPS, 2013; Szczygieł, 2013, 2014a). Owing to the complexity of the factors determining the emergence of this phenomenon, its individual course in each case, and the diversity of the ways of getting out of it, in-depth research in this scope has to be conducted. It is also necessary to scrutinise the phenomenon from different viewpoints – the one of young people who experience this state, as well as the institutions dealing with the solution and prevention of this problem. The aim of this paper is to present the results of research on the phenomenon of homelessness among children and youth realised within the scope of the project Children Rough Sleepers (The Daphne III Programme) and to elaborate on the role which multi-institutional partnerships can fulfil in the area of social problems that are difficult to solve, using funds from the EU budget.Pozycja Prawo osoby pozostającej we wspólnym pożyciu do odmowy zeznań (art. 182 § 1 k.p.k. w zw. z art. 115 § 11 k.k.). Uwagi na tle uchwały SN z 25 lutego 2016 r., I KZP 20/15(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Lasek, WojciechW opracowaniu poruszono kwestie osoby najbliższej, która ma istotne znaczenie w prawie karnym materialnym oraz postępowaniu karnym. Artykuł 115 § 11 Kodeksu karnego wprowadza definicję wymienionego zdanie wcześniej pojęcia, wskazując, kogo zalicza się do grona osób najbliższych. Autor skupia się przede wszystkim na „osobie pozostającej we wspólnym pożyciu”, która budzi największe trudności interpretacyjne. Dotychczasowa linia orzecznicza Sądu Najwyższego uznawała, że pod pojęciem „osoby pozostającej we wspólnym pożyciu” należy rozumieć osoby pozostające w związku heteroseksualny nazywanym konkubinatem. Odrzucano tym samym możliwość dopuszczenia związków homoseksualnych. Wszystko zmieniła uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2016 r., I KZP 20/15, która zerwała z dotychczasową linią orzeczniczą i dopuściła możliwość traktowania jako „osób pozostających we wspólnym pożyciu” również par homoseksualnych. Autor poszukuje przyczyn zmiany linii orzeczniczej Sądu Najwyższego nie tylko w przepisach prawa, ale również w zmieniającej się świadomości społecznej.