Przeglądanie według Temat "non-verbal communication"
Aktualnie wyświetlane 1 - 5 z 5
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Gesty w komunikacji współczesnej młodzieży ery mediów(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Wasylewicz, MagdalenaCzęścią komunikacji niewerbalnej są gesty, które podczas rozmów przekazują cały sens treści. Jednak narastająca internetowa aktywność młodzieży, spędzanie większości czasu przed monitorem komputera oraz porozumiewanie się z rówieśnikami w dużej mierze poprzez komunikatory doprowadziło do dominacji obrazu oraz marginalizacji słowa. W tej sytuacji gesty oraz mimika stają się nieznanymi środkami komunikacji. Interesujący jest więc fakt, jak odczytuje gesty pokolenie zanurzone w mediach. Czy znają i potrafią nazwać pokazywane im gesty? Artykuł jest próbą odpowiedzi na to pytanie. Badania zostały przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego w oparciu o specjalnie skonstruowany kwestionariusz testu wśród 350 uczniów w przedziale wiekowym 13–16 lat. Otrzymane wyniki napawają optymizmem.Pozycja Komunikacja niewerbalna oraz grzecznościowe akty mowy nauczycieli na lekcjach w szkole średniej (wybrane aspekty)(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Zawadzka, DominikaPrzedmiotem artykułu są komunikaty niewerbalne i wybrane komunikaty werbalne (akty adresatywne i zwroty grzecznościowe) kierowane przez nauczycieli szkoły średniej do uczniów, a także sposób, w jaki są one odbierane przez młodych ludzi. Przedstawiono wyniki badań obrazujące ważność tych aktów komunikacyjnych, ponadto badano zależność powodzenia edukacyjnego od sposobów komunikacji na linii nauczyciel – uczeń.Pozycja Komunikacja niewerbalna pokolenia sieci(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Wasylewicz, MagdalenaKontakty pomiędzy ludźmi czynią z człowieka istotę przystosowaną do życia w społeczeństwie, dlatego też ważne jest właściwe interpretowanie zachowań składających się zwłaszcza na mowę ciała. Niniejszy artykuł jest próbą analizy umiejętności radzenia sobie przez współczesne pokolenie adolescentów z odczytywaniem komunikatów niewerbalnych. Czy społeczeństwo przesiąknięte komunikacją zapośredniczoną przez media potrafi jeszcze posługiwać się mową ciała i prawidłowo ją interpretować?Pozycja Komunikacja niewerbalna w mediacjach(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Plis, JanBrakuje w Polsce systemowego i kompleksowego spojrzenia na problem wykorzystania komunikowania niewerbalnego w mediacjach. Poprzestaje się zwykle na opisie niektórych form mowy ciała. Brak wiedzy i umiejętności z zakresu komunikacji niewerbalnej odbija się negatywnie na praktyce mediacyjnej. Celem niniejszego opracowania jest usystematyzowane przedstawienie form i sygnałów niewerbalnych, które mogą znaleźć zastosowanie w mediacji. Zwrócono zarazem uwagę na umiejętności mediatorów w tym względzie. Posłużono się metodą analityczno-funkcjonalną. Na problemy związane z wykorzystaniem komunikowania niewerbalnego w mediacji próbowano spojrzeć z perspektywy teoretycznej i praktycznej. Ze względu na ograniczone ramy artykułu poprzestano na przedstawieniu najbardziej znaczących i dominujących w mediacjach sygnałów niewerbalnych. Z przeprowadzonej analizy wynika kilka istotnych wniosków. Po pierwsze, istnieje pilna potrzeba uwzględnienia w programach kształcenia i szkolenia mediatorów w znacznie większym zakresie problemów komunikacji niewerbalnej. Po drugie, należy odejść od dotychczasowych metod nauczania w tym względzie na rzecz metod eksperymentalnych. Po trzecie, kwestie komunikowania niewerbalnego powinny się znaleźć w szerszym wymiarze w programach szkół i uczelni. Po czwarte, trzeba podnieść poziom kultury osobistej szerokich rzesz społeczeństwa, bez tego nie da się bowiem zwiększyć liczby i skuteczności mediacji.Pozycja Komunikacja z dzieckiem z głęboką niepełnosprawnością intelektualną w środowisku rodzinnym(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Rajter, BeataPrezentowany artykuł dotyczy komunikacji dziecka z głęboką niepełnosprawnością intelektualną w środowisku rodzinnym. Opisano w nim zagadnienia związane z procesem komunikacji, w szczególności niewerbalnej. Analizie poddano kompetencje komunikacyjne dziecka z głęboką niepełnosprawnością intelektualną w odniesieniu do możliwych poziomów jego funkcjonowania psychoruchowego. Skupiono uwagę na procesie komunikacji opiekuna z dzieckiem, odnosząc się do szeroko pojętego kontekstu sytuacyjnego. Odwołano się do czynności dnia codziennego, w tym zabawy jako podstawowej aktywności dziecka, ponadto uwzględniono czynniki, które mogą wpływać na dany kontekst sytuacyjny, m.in. miejsce i rekwizyty, uczestnicy zdarzenia, sekwencje czynności. Różnorodność pojawiających się czynników w dużym stopniu może warunkować kształtowanie się procesu komunikacji z dzieckiem z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.