Przeglądanie według Temat "melancholia"

Aktualnie wyświetlane 1 - 9 z 9

Emila Ciorana filozofia człowieka
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Błaszczyk, Marek
The article presents a critical approach to “Podmiot w filozofii Emila Ciorana” by Mateusz Rura (Wydawnictwo UMCS, Lublin 2019). It discusses the main theses presented in the dissertation and invites to reflection on Cioran’s philosophy. The paper shows fundamental existential problems, such as self-consciousness, loneliness, suffering, despair, melancholy, suicide and fear of death.
Literackie narracje o kolekcjach
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Skorupa, Ewa
The article concerns collections and collecting as a literary theme. Research on this issue should be undertaken by literary scholars, as collections support the characteristics of literary characters and give heroes their identity. The work analyzed from this angle is “Money” by Andrzej Strug from the year 1914. It interprets and describes three different collections and three different collectors: the eccentric Lyttons and their museum of stones, Lucy Slazenger’s precious jewelry collection and the art collection of Osias Murwaya, an enthusiast of antiquity.
Melancholia i mitologia. „Noce i dnie” a pokusy słabości
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Chyła, Karolina
The author analyzes tropes and techniques used in Maria Dąbrowska’s „Noce i dnie” both to describe and to simultaneously reject peculiarities of the melancholic identity. She also claims that, despite of abhorrence which such extreme ontological fragility seems to provoke in Dąbrowska’s world, novel as a whole manages to open itself discretely and sensitively to the several aspects of variously understood liquidity, weak subjectiviti and incomplete presence.
Melancholicy nad Wisłą
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Piechota, Dariusz
The theme of melancholy in the Polish prose of the 21st century is still valid and directly related to the issue of identity and maturity of protagonists. People who suffer from depression exist in a world in which “ all that is solid, melts into the air”. This feeling complicates their existence because they often cannot describe their own identity (both individual and collective). The modern homo melancholicus often treats his or her own life as someone else’s project, which intensifies the experience of incoherent self-image and sense of alienation. In the latest realistic prose, reflections on passing away appear in thirty-year-old protagonists who lose the illusion of a quick career which would give them (apparently) happiness. Recalling the past, rooted in communist Poland, turns out to be a type of autotherapy. Melancholics see their lives as scattered, deformed, similar to the puzzles that should be put together again. The ongoing depersonalization and identity problems make that the heroes wander around the labyrinth, looking for a way out of it. The experience of melancholy proves to be the experience of transgression in which a person can find himself by accepting the complexity of the world.
Między utopią a melancholią – w poszukiwaniu światów niemożliwych
(Uniwersytet Rzeszowski, 2022-09-15) Stec, Łukasz
Rozprawa doktorska została poświęcona związkom melancholii i utopii, ze zwróceniem uwagi na ich wzajemne przenikanie w tekstach literackich, wyróżniających się cechami utopijności. Przedmiotem szczegółowej analizy są utwory dystopijne, które określane są jako „trylogia dystopijna”: „My” E. Zamiatina, „Nowy wspaniały świat” A. Huxley'a oraz „Rok 1984” G. Orwella. Przedstawiają one „idealny” świat, zwracając uwagę na mroczną stronę myślenia utopijnego; z tego też powodu określane są jako utopie negatywne w odróżnieniu od pozytywnych, które ukazują idealnie urządzony świat. Ten ostatni jawił się przybyszowi jako emanacja raju, będąc jednocześnie zupełnym zaprzeczeniem tego, co odwiedzający znał ze swojego własnego otoczenia. W przypadku dystopii, poznajemy świat oczami głównego bohatera, który pod wpływem niejasnych dla niego okoliczności zaczyna podawać w wątpliwość otaczającą rzeczywistość. Odczuwa jednocześnie swoją obcość względem innych. To doświadczenie można odczytywać jako odczuwanie melancholii, która „wprasza” się do utopii i podkopuje fundament jej istnienia. Aby ukazać zależność między utopią a melancholią wybrano powieści, W przedstawieniu wyżej wspomnianych wątków i motywów posłużono się literaturą pomocniczą. Jednym z ważniejszych dzieł była praca niemieckiego socjologa Wolfa Lepeniesa „Melancholie und Gesellschaft” („Melancholia i społeczeństwo”).
Mowa wiązana w twórczości Jonasza Kofty
(2016-07-01) Mazur, Rafał
Rozprawa doktorska zatytułowana: Mowa wiązana w twórczości Jonasza Kofty miała za zadnie pokazać, jak wygląda poetycki świat autora Szarego poematu, z jakich składa się elementów, jak zostały skonstruowane postacie mówiące i w jaki sposób autor pozwala im mówić o świecie. Badania oparte są przede wszystkim na dwóch fundamentalnych zbiorach poezji Jonasza Kofty, które grupują całość jego działalności poetyckiej, tzn. Co to jest miłość. Wiersze i piosenki zebrane - tomy I i II. Temat pracy dotyczy zagadnienia mowy wiązanej, a zatem nie obejmuje swym zasięgiem dzieł dramatycznych, musicali oraz scenek kabaretowych. Praca skupia się przede wszystkim na wytyczeniu zasadniczych kręgów problemowych w poezji Jonasza Kofty, badaniu kontekstów twórczych i relacji intertekstualnych, analizie i interpretacji utworów, stworzeniu typologii bohaterów oraz określeniu wartości artystycznych i poznawczych. Rozprawa podzielona została na trzy zasadnicze części (O rolach twórczych, autobiografizmie i utworach autotematycznych; Przemijanie i melancholia. O postrzeganiu świata w utworach Jonasza Kofty; Liryczne opowieści o miłości), które przedstawiają typologię bohaterów utworów Jonasza Kofty, wyodrębniając trzy główne kręgi problemowe, dominujące w twórczości autora Szarego poematu. Całość poprzedzona jest rozdziałem wstępnym i zakończona podsumowaniem.
Patrząc na mapę, spoglądam w nicość… Wokół melancholii i nudy w wybranych tekstach prozatorskich Andrzeja Stasiuka
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Lech, Jacek
The paper aims at showing the link between Andrzej Stasiuk’s selected prose texts and the beauty of melancholy. The way in which melancholy functions in literature in the period of postmodernity was the starting point for our considerations. We have focused on the way this notion has been radically changed by postmodernism and how it has been deprived of its spiritual importance. The beauty of melancholy is part of Stasiuk’s novel in two ways. First and foremost, this concerns the texts about travelling in which it seems to be a reflection on reality and is inextricably linked with the categories of memory and existence. As stressed by Stasiuk, melancholy has its root in suspicion concerning reality tactics. It may be regarded as ‘melancholy of the way’ and in this sense it is accompanied by a spiritual burden directed against postmodernism. In turn, in 'Opowieści galicyjskie' and 'Zima' it is equated with the boredom and humdrum nature of small-town life. Deprived of its spiritual being it manifests itself as an example of existential torpor and stagnation which are part and parcel of Stasiuk’s characters who – in turn – are painfully stricken by bad fate and function thoughtlessly in lives which they fail to run away from.
W kręgu autobiografizmu i eseizowanej prozy. Twórczość prozatorska Andrzeja Stasiuka w latach 1992-2010
(Uniwersytet Rzeszowski, 2017-06-27) Lech, Jacek Janusz
Dysertacja ta podejmuje problem genologicznotematycznej ewolucyjności prozy Andrzeja Stasiuka w latach 1992-2010. Zasadnicze pytania w niej postawione dotyczą kilku kwestii. Czy jego prozę można interpretować jako sieć, którą zagęszcza kolejny tekst, czy Stasiuk ewoluował od twórcy zakorzenionego w postmodernizmie w kierunku pisarza metafizycznego, czy jest pisarzem autobiograficznym. Usiłowałem więc zdemaskować Stasiuka strategie autobiografizacji prozy. Problemy związane z budowaniem tożsamości w wymiarze indywidualnym i zbiorowym w odniesieniu do podróżopisarstwa Stasiuka, przestrzeń skorelowana z podróżą będącą egzemplifikacją ludzkiego losu, zagadnienie melancholii obecnej w prozie Stasiuka, rozpatrywane pod kątem melancholii drogi, Opowieści galicyjskie oraz Zima odczytana w duchu melancholii sprzężonej z miejscem, noszącej znamiona acedii to kolejne problemy podjęte w pracy. Ostatnia część rozprawy oparta została na ustaleniach dotyczących społeczno-politycznego wymiaru twórczości prozatorskiej Stasiuka. Pisarz w Dzienniku pisanym później analizuje historię, co jest w jego prozie nowością. Zdarzenia widziane są przez jego narratora w optyce polskiej skłonności do ofiary. Stasiuk redefiniuje martyrologiczny trzon narodowej tożsamości oraz dekonstruuje utrwalone, kulturowe, tożsamościowe mity. Dziennik pisany później odczytany został jako utwór o charakterze politycznym.
Zdzisław Beksiński i ponowoczesna melancholia. Zarys interpretacyjny („Na końcu ogrodu”, „Centrala snów”, „Informator”)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Szczyrek, Paweł
The artistic output of Zdzisław Beksiński finds recognition all over the world. Not so long ago, his visual heritage was enriched by new, literary accomplishments – the collection of short stories written by the artist between 1963 and 1965. The present paper is an analysis of three most expressive pieces in terms of studied esthetics: “Na końcu ogrodu”, “Centrala snow” oraz “Informator”. Beksiński’s short stories are here placed in the context of postmodern melancholy characterized by affirmation of experienced emptiness the source of which was sought for in Beksinski’s generational experiences. On these grounds, a thesis is proposed where the holistic creative concept which merges visual and literary accomplishments is expressed by three figures: decay, repetition and ontological uncertainty. Not only is the object of the analysisa theoretical aspect of a worldview present in the literary works but it also functions as a specific fictional-structural solution.