Przeglądanie według Temat "marksizm"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

„Historia i Nauka o Konstytucji” (1953–1957) – egzemplifikacja czasu historycznego. Aspekty polityczne, metodologiczne i edukacyjne
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Wójcik-Łagan, Hanna
Periodyk dla nauczycieli historii: „Historia i Nauka o Konstytucji” (1953–1957) jest interesującym źródłem historycznym wyjaśniającym, na czym polegały związki nauki historycznej z historią szkolną w czasie tzw. „nowego początku”, tzn. wdrażania, a potem utrwalania w badaniach i nauczaniu historiograficznych i historiozoficznych założeń marksizmu. Dwumiesięcznik miał niebagatelny wpływ na stopień „zaszczepienia” na gruncie szkolnym idei marksistowskiej, był dysponentem dyrektyw teoretycznych z ambicją oddziaływania na praktykę szkolną. Czasopismo stanowiło narzędzie propagandowe wykorzystywane w celu kształtowania określonych poglądów, postaw zbiorowości lub jednostki, podlegających manipulacji intelektualnej i emocjonalnej. Stanowi kopalnię wiedzy o dorobku polskiej powojennej historiografii z lat 50. XX w., wyjaśnia postawy metodologiczne inspirowane marksizmem, przybliża wyznaczniki socjalistycznego modelu historii szkolnej, w jego warstwie merytorycznej i ideologicznej, ale także dydaktycznej i wychowawczej.
Jan Marx i Tadeusz Różewicz. Dwaj bohaterowie książki Pomiędzy wieżą Babel a wieżą z kości słoniowej. O poezji Tadeusza Różewicza
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Magryś, Roman
W artykule Jan Marx i Tadeusz Różewicz. Dwaj bohaterowie książki „Pomiędzy wieżą Babel a wieżą z kości słoniowej. O poezji Tadeusza Różewicza” porównane zostają dwie postawy wobec życia, autora wymienionej książki i jej protagonisty. Obaj są świeckimi humanistami, którzy chcą uczynić życie racjonalnym i moralnym. Marx jednakże akceptuje samobójstwo jako remedium na zło, gdy Różewicz afirmuje życie.
Roman Rosdolsky w Galicji. Lata formacyjne historyka społecznego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-09) Augustynowicz, Christoph; Kaps, Klemens
Niniejszy artykuł analizuje dekonstrukcję tezy Karola Marksa i Friedricha Engelsa o narodach bez historii, której dokonał marksistowski historyk społeczny Roman Rosdolsky w obronionej w Wiedniu dysertacji doktorskiej z 1929 r. Autorzy dokonują analizy w trzech punktach: 1) Scjentyzacja w rodzinie i upolitycznienie poprzez środowisko, 2) Faza twórcza między nauką a polityką w Wiedniu, Lwowie i Detroit, 3) Powstanie rozprawy doktorskiej wiedeńskiej.
Wbrew pozorom niezależny. Adama Schaffa droga od totalitaryzmu do ekumenicznego socjalizmu
(Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich, 2018) Konstańczak, Stefan
Адам Шафф является одним из наиболее известных философов ХХ века. Идеологическая ангажированность ввела мыслителя в узкий круг лиц, принимавших политические решения, что, в свою очередь, позволило ему оказать огромное влияние на всю польскую науку. Адам Шафф явился отцом институциональных изменений в польской социологии и философии, связанных с попыткой их повсеместной подмены кафедрами исторического материализма. В то же время период этих изменений оказался непродолжительным: уже в 1956 году стал возможен быстрый возврат социологии и философии их прежнего научного статуса. Сама оценка активного участия Адама Шаффа в этом процессе не представляется однозначной, поскольку он, будучи ревностным исполнителем партийных приказов, сумел не только уберечь польские научные учреждения от идеологического доминирования, но также поддержать международные научные контакты. За свою относительную независимость философ заплатил высокую цену, теряя в 1968 году как все руководящие должности, так и влияние на польскую науку. В настоящее время в публикациях по истории польской науки он представлен исключительно в негативном свете в качестве реализатора программы сталинизации польской науки, что фактически деформирует его действительные достижения в послевоенной Польше.