Przeglądanie według Temat "lung cancer"
Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Carcinoembryonic antigen as a tumor marker in lung cancer – is it clinically useful?(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Okuła, Agnieszka; Karczmarek-Borowska, BożennaIntroduction. Lung cancer is the most common cancer in the Western world. Annually there are approximately 1.8 million new cases worldwide. It is characterized by poor prognosis with a 5-year survival of 10-17% depending on the country. Contributing to this poor prognosis is a mainly late diagnosis, as well as a fairly frequent recurrence despite radical surgery. Over the years, scientists have been searching for a tumor marker that would be useful for patients with lung cancer. Aim. The aim of this study is to discuss the significance of carcinoembryonic antigen (CEA) in the diagnosis, prognosis of the disease course, and monitoring patients with lung cancer. Methods. Review of the literature using the PubMed database, Termedia, Via Medica and the key issue: carcinoembryonic antigen as a tumor marker in lung cancer. Conclusions. Serum CEA level can be a reliable complement to the diagnosis of lung cancer. It can be helpful in preoperative prediction of disease course and qualification for adjuvant treatment of non-small cell lung cancer especially adenocarcinoma. Trends and normalization of CEA during chemotherapy have an impact on progression-free survival and overall survival (OS) of patients. Various available publications describe CEA as a marker for metastatic lung cancer, which is the most specific for metastasis in the liver and brain.Pozycja Hyponatremia secondary to the syndrome of inappropriate secretion of antidiuretic hormone (SIADH) during the course of lung cancer. A case report(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Radzka, Agnieszka; Fałkowska, Urszula; Sławiński, Aleksander; Ryczkowski, Aleksander; Obel, Ewa; Lewicki, MarcinIntroduction. Hyponatremia is a frequently observed electrolyte disorder among patients with cancer. In 1957, Schwartz et al. reported the first case of a patient with hyponatremia due to SIADH, secondary to lung cancer. From that moment on, there has been data published that indicates patients with SIADH are less responsive to chemotherapy, have greater predisposition to central nervous system metastases and are often characterized by an advanced stage of cancer during time of diagnosis. Hyponatremia has many possible causes, and the differential diagnosis can pose a challenge. Aim. The aim of the study was to consider the occurrence of secondary hyponatremia in the course of cancer and the significance of this disorder in the prognosis of the disease. Methods. An analysis of the clinical history of the patient and a review of available literature. Results. A 66-year old patient with hyponatremia was admitted to the Department of Endocrinology, and lung cancer was determined as the cause of the aforementioned electrolyte disorder. Conclusion. SIADH secondary to cancers should be included in a differential diagnosis of every case of hyponatremia of undetermined etiology.Pozycja Lycopene activity on lung and kidney cancer cells by T2 relaxation time 1H Magnetic Resonance Imaging in vitro(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Pogoda, Katarzyna; Pucka, Maria; Tabarkiewicz, Jacek; Bober, Zuzanna; Aebisher, David; Galiniak, Sabina; Bartusik-Aebisher, DorotaIntroduction. The paper presents the results of a study of cell cultures of lung cancer and kidney cancer using lycopene performed using clinical magnetic resonance imaging. Aim. The aim of the study was to evaluate lycopene activity on tumor cell cultures. Material and methods. For this purpose, MR tests were performed using the technique of determining transverse relaxation. Results. Described here studies demonstrated that lycopene may inhibit the growth of A549 and ACHN cell lines. Conclusion. We determine changes in spin lattice relaxavity T2 to monitor treatment of lung cancer cell line A549 and kidney cancer cell line ACHN cells treatment with lycopene.Pozycja Wpływ treningu respiracyjnego metodą SpiroTiger na parametry oddechowe i jakość życia chorych na raka płuca(Uniwersytet Rzeszowski, 2017-07-11) Tymczak, MonikaSpiroTiger jest nowoczesną, szwajcarską metodą terapii i treningu respiracyjnego opracowaną przez prof. Boutellier i wsp. wykorzystującą specjalne urządzenie o tej samej nazwie. Działanie urządzenia polega na wymuszonej respiracji ze stałym stężeniem dwutlenku węgla (isocapnic hyperpnea). SpiroTiger to jedyne urządzenie zapewniające ciągły trening przeciwko małemu oporowi. Inne urządzenia umożliwiają wyłącznie krótkotrwały, przerywany trening przeciwko dużemu oporowi, który zapewnia poprawę zaledwie siły mięśni oddechowych. Do badania włączono chorych leczonych z powodu raka płuca w Oddziale Chemioterapii Szpitala Specjalistycznego Podkarpackiego Ośrodka Onkologicznego w Brzozowie. W badaniach uczestniczyli kolejno zakwalifikowani (104) chorzy do leczenia chemicznego. Do grupy badanej poddanej treningowi respiracyjnemu metodą SpiroTiger włączono 52 chorych i do grupy kontrolnej, gdzie prowadzono wyłącznie ćwiczenia oddechowe według obowiązujących standardów-52 chorych. W warunkach domowych chorzy wykonywali ten sam zestaw ćwiczeń. Analizę skuteczności terapii zbadano spirometrią, 6-minutowym testem marszowym oraz oceniono jakość życia testem QLQ-C30 i LC13. Celem pracy było: Ocena wpływu zastosowanych terapii na parametry oddechowe. Zbadanie wpływu zastosowanych terapii na wynik 6-minutowego testu marszowego. Analiza zależności pomiędzy parametrami oddechowymi, a wynikiem 6-minutowego testu marszowego. Analiza wpływu stanu sprawności, stopnia klinicznego zaawansowania i wieku na poziom wydolności chorego w badanych grupach. Porównanie skuteczności tradycyjnej metody prowadzenia ćwiczeń oddechowych z treningiem respiracyjnym metodą SpiroTiger u chorych na raka płuca. Analiza wpływu zastosowanych metod na jakość życia chorych na raka płuca. Wnioski: Uzyskano poprawę w zakresie FVC i FEV1 zarówno w grupie badanej, jak i kontrolnej, jednak wyniki były znacząco lepsze w grupie z zastosowaniem treningu respiracyjnego co było znamienne statystyczne (p< 0,05). W grupie badanej odnotowano wydłużenie dystansu w 6-minutowym teście marszowym w porównaniu do grupy kontrolnej (p< 0,05). Wykazano, że wraz z poprawą parametrów oddechowych (FVC, FEV1) wydłużył się dystans pokonany przez chorego w 6-minutowym teście marszowym w grupie badanej i kontrolnej. Stan sprawności, stopień klinicznego zaawansowania i wiek chorych nie miał wpływu na poprawę wydolności oddechowej zarówno w grupie badanej, jak i kontrolnej. Trening respiracyjny metodą SpiroTiger okazał się skuteczniejszy w porównaniu do tradycyjnie prowadzonych ćwiczeń oddechowych. Jakość życia chorych po zastosowanej terapii uległa poprawie zarówno w grupie badanej, jak i kontrolnej. Manifestowało się to szczególnie w zmniejszeniu poziomu męczliwości i dolegliwości bólowych u chorych w grupie badanej oraz poprawie funkcjonowania fizycznego w obu analizowanych grupach. Analizując skuteczność zastosowanego treningu respiracyjnego metodą SpiroTiger u chorych na raka płuca wskazane jest dalsze kontynuowanie badań na większej liczbie chorych.