Przeglądanie według Temat "literatura grozy"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Opowieść o przestrzeniach grozy w twórczości nowelistycznej Stefana Grabińskiego
(Uniwersytet Rzeszowski, 2021-10-18) Godos, Anna
Głównym celem badań jest udowodnienie, iż świat wykreowany posiada więcej niż trzy, a nawet - cztery płaszczyzny; sam świat nienamacalny podzielono tu bowiem na co najmniej cztery części z obszaru poznania oraz kolejne dwie, uobecniające się w zasięgu faktycznym przestrzeni. Sama zaś przestrzeń wykazuje właściwości plastyczne, rozciągając swe granice i przenikając poprzez różne dziedziny swojej istoty. Co więcej, piśmiennictwo autora przesiąknięte zostało atmosferą niesamowitości; w związku z tym, cel pochodny rozprawy stanowiło wykazanie, iż groza przenika całokształt twórczości Grabińskiego. Dysertacja, oprócz wstępu i zakończenia, składa się z pięciu rozdziałów: I. Przestrzeń jako problem badawczy; II. Nowelistyka grozy Stefana Grabińskiego a konwencja gatunku; III. Wizja przestrzeni kolejowych; IV. Niesamowita płaszczyzna ponad- przestrzenności; V. Antropologiczny wymiar „przestrzeni wnętrza” w ujęciu Stefana Grabińskiego. W dwóch pierwszych zaprezentowano teoretyczne zagadnienia dotyczące badań nad przestrzenią oraz zjawiskiem grozy. Trzy kolejne skupiają się na analizie konkretnych nowel pisarza, w odniesieniu do wykreowanych w Rozdziale I teorii przestrzennych. Przedmiotem przeprowadzonych analiz stały się krótkie formy narracyjne autorstwa Stefana Grabińskiego, ze względu na swoją niewielką rozpiętość dające sposobność wnikliwego spojrzenia na konkretne zagadnienie.
The Male Gaze and Beyond: Edgar Allan Poe’s Female Characters
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Niedziela, Barbara; Kleparski, Grzegorz A.
Celem artykułu jest prześledzenie motywu śmierci w twórczości Edgara Allana Poe, ze szczególnym uwzględnieniem trzech opowiadań: "Morella", "Berenika" i "Portret owalny". Opis postaci kobiecych ukazanych w poszczególnych opowiadaniach został poddany analizie z nawiązaniem do ich partnerów, którzy pełnią funkcję narratora (w przypadku dwóch pierwszych tekstów) lub którzy zdają się odgrywać czynną rolę w stosunku do swojej partnerki (jak w "Portrecie owalnym"). Analiza przytaczanych z męskiej perspektywy obszernych opisów postaci kobiecych rodzi pytanie o ich trafność i wiarygodność. Jest ono szczególnie istotne z uwagi na pewne nieścisłości, które dają się zauważyć w doniesieniach narratorów, co skłania czytelnika do zastanowienia się nad możliwymi niedopowiedzeniami. Próba uchwycenia niejednoznaczności w tekstach zaburza spójność perspektywy przedstawionej przez męskiego narratora oraz prowadzi do sformułowania sprzecznych cech określających bohaterki opowiadań Poe. Dla przykładu, partner Morelli zdaje się być pełen podziwu dla jej cnót, jednak w jego przekazie pojawiają się aluzje i odniesienia symboliczne o wydźwięku negatywnym, przedstawiające jej postać w kategoriach niebezpieczeństwa. Niejednoznaczności te, w połączeniu z motywem przedwczesnej śmierci, skłaniają do rozpatrzenia różnych dróg postrzegania bohaterek oraz ich relacji z postaciami męskimi.