Przeglądanie według Temat "literary onomastics"
Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Portret onomastyczny Stefana Reczka(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Czopek-Kopciuch, BarbaraThe subject of the article is the presentation of an onomastic portrait of Stefan Reczek. It discusses the history of the appearance of names Szczepan i Stefan, in Polish, from Greek Στεφανος, and the process of their differentiation. It also presents the variable popularity and geography of both names from the 1950s to 2010. Both names also became the basis for surnames and geographical names, whose attendance and geography is presented in the article. The etymology, after Józef Reczek, of the surname Reczek is also mentioned. The paper shows its geographical distribution and word formation potency in geographical names. In the second part of the article, Stefan Reczek is presented as an onomastician. From numerous onomastic publications, Stefan Reczek emerges as a forerunner of literary onomastics and chrematonimy, an astute observer of new phenomena concerning onyms, an etymologist, onomastician who is perfectly aware of the place of names in language and their graphic and morphological separateness.Pozycja Poznań w kryminale: przestrzeń zindywidualizowana czy anonimowa?(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Nowak, MartaCelem artykułu jest zaprezentowanie obrazu Poznania wyłaniającego się ze współczesnych poznańskich kryminałów. Kryminalny Poznań stanowi przede wszystkim wypadkową zachowania bohaterów, ich pochodzenia, usposobienia oraz współczesnych tendencji dotyczących nazewnictwa miejskiego. Z perspektywy realizowanego gatunku urbanonimy pozwalają zaprezentować stolicę Wielkopolski jako miasto spokojne oraz jednocześnie obrazują Poznań jako przestrzeń nieznaną i niebezpieczną, słynącą ze zbrodni. Warto jednak zaznaczyć, że przestrzenie różnią się zwykle w zależności od konkretnej dzielnicy. Stereotyp wyraźnego podziału na dzielnice dobre i złe zostaje tutaj przełamany, a metropolia – w opozycji do silnie zindywidualizowanej przestrzeni – na drugim biegunie prezentuje się jako przestrzeń niemal anonimowa, podobna do każdego innego, większego polskiego lub europejskiego miasta. Z jednej strony, wynika to ze współczesnych przemian cywilizacyjnych oraz przenikających się tendencji glokalizacji oraz globalizacji, ale z drugiej, może być wyrazem przeistoczenia kultury, w której cenimy zło i chcemy znaleźć się w jego centrum (pod warunkiem, że mamy pewność, iż na końcu będziemy świadkami zwycięstwa dobra).