Przeglądanie według Temat "landscape painting"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Natura a sztuka. Aspekty i dylematy malarstwa pejzażowego
(Wydział Sztuki UR, 2017-12) Balicki, Jacek
Aesthetic choices were shaped in prehistory as a condition of survival. A tree in the savannah is an archetype of a belvedere. In agricultural societies a domesticated area is created which with time changes into a house with a garden. The development of horticulture, landscape architecture, significantly influenced the perception of a landscape. Beauty nowadays is the domain of advertizing. Sublimity and picturesqueness belong to tourism and architecture, not to the mainstream art. Perhaps a landscape can be a source of artistic inspiration after all?
Zwiastowania Marzanny Wróblewskiej. Z malarskiego dziennika artystki
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016-12) Ryba, Grażyna
Marzanna Wróblewska to współczesna polska artystka, w której twórczości dominuje malarstwo o tematyce pejzażowej oraz realizacje sakralne. Namalowany w latach 80. minionego wieku cykl Zwiastowanie można uznać za zapis przełomu, jaki dokonał się w psychice malarki. Początkowo Wróblewska przedstawiała przede wszystkim postać ludzką, najczęściej akt kobiecy zamknięty we wnętrzu. Jej obrazy cechowało nagromadzenie negatywnych emocji skoncentrowanych wokół fizyczności kobiecego ciała. W typowym dla tego wczesnego okresu cyklu obrazów Apercepcje artystka wprowadzała elementy podkreślające zamknięcie przestrzeni wokół samotnej nagiej postaci kobiecej. Dopiero wraz z cyklem Zwiastowań przestrzeń w twórczości Wróblewskiej zaczyna się otwierać, a artystka stopniowo odkrywa język świata przyrody prowadzący ją od figuracji do abstrakcji, od sensualizmu i egzystencjalnych dramatów do doznań metafizycznych i przeżycia sacrum. Zestawione ze sobą Zwiastowania przez konsekwencję kompozycyjnego rytmu sprawiają wrażenie różnych sekwencji wędrówki postaci poruszającej się w zmieniającym się umownym pejzażu. Cykl można uznać za próbę odtworzenia następujących po sobie emocji, jakich doznawała Maria z Nazaretu wobec słów wypowiedzianych przez anioła. Artystka ujmowała te doznania w formie wizualnej, wykorzystując elementy pejzażu i budując w ten sposób metaforę drogi jako odpowiednika procesu zachodzącego w psychice Madonny. Można uznać, że następujące po sobie obrazy cyklu ukazują także kolejne etapy wędrówki malarki odkrywającej nowy świat doznań. Postać Marii na obrazach Wróblewskiej skrywa także w pewnej mierze samą artystkę i jej własną przemianę, dojrzewanie do zmiany perspektywy widzenia własnego życia i jego celu.