Przeglądanie według Temat "knowledge based economy"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

Paradygmat sektora kreatywnego w ujęciu teoretycznym
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Augustyn, Kamil
The aim of the paper is to consider the crucial aspects of the creative sector as a part of the modern economy in the context of brand new subdiscipline – economics of creativity. In relation to the above theoretical aspects, the author of the article focuses mainly on definition, selected features of creative sector and its determinants of development as well.
Usługi konsultingowe w podnoszeniu konkurencyjności przedsiębiorstw w gospodarce opartej na wiedzy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Jabłoński, Marek
Celem niniejszego opracowania jest ukazanie rangi usług konsultingowych w podnoszeniu konkurencyjności przedsiębiorstw w gospodarce opartej na wiedzy. W ramach tak zdefiniowanego zamierzenia ukazano istotę wiedzy traktując ją jako zasób pierwotny i podstawowy związany ze wszystkimi „twardymi” i „miękkimi” zasobami organizacji. W takim ujęciu wiedza wyznacza konfigurację pozostałych zasobów w procesie generowania wartości. W dalszej kolejności ukazano zachowania przedsiębiorstw dostosowane do normatywów rozwoju gospodarki opartej na wiedzy. Odwołując się do teorii wzrostu gospodarczego wskazano na wiodącą rangę konsultingu w pozyskiwaniu i wykorzystywaniu wiedzy otoczenia na gruncie przedsiębiorstw. Zdefiniowano także ekonomiczne skutki usług konsultingowych. W końcowej części opracowania ukazano rolę usług konsultingowych w rozwoju wiedzy organizacji, odnosząc się zwłaszcza do wpływu konsultantów na rozwój teorii i praktyki zarządzania organizacjami. Ukazano, że konsultanci, działając na gruncie organizacji, wdrażają postulaty i zasady o charakterze normatywnym, prowadzą prace badawcze, formułują teoretyczne uogólnienia, a na ich podstawie hipotezy stanowiące podstawę dalszej eksploracji wiedzy o funkcjonowaniu organizacji, wreszcie wspierają dyfuzję wiedzy w otoczeniu, upowszechniając wzorcowe praktyki, jako istotne ogniwo rozwoju instytucjonalnego gospodarki.
Wiedza i innowacje podstawą tworzenia przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa w gospodarce opartej na wiedzy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Grądziel, Marta
Doświadczenia krajów rozwiniętych wskazują na umocnienie roli wiedzy, informacji i innowacji w rozwoju gospodarczym. Obserwowane zjawisko przejścia od gospodarki materiało- i kapitałochłonnej do gospodarki, której podstawą jest informacja, zasoby niematerialne, w szczególności kapitał ludzki, wiedza oraz nowe technologie jest jednym z ciekawszych zjawisk zachodzących we współczesnym świecie. Prowadzi ono do powstania nowego typu gospodarki – gospodarki opartej na wiedzy. Koncepcja gospodarki opartej na wiedzy sięga lat 90. XX w.: w 1996 r. w raporcie Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) pojawiło się pierwsze kompleksowe przedstawienie tego zagadnienia. Zgodnie z definicją OECD pod pojęciem „gospodarki opartej na wiedzy” należy dopatrywać się gospodarki, która bezpośrednio bazuje na produkcji, dystrybucji oraz stosowaniu wiedzy i informacji. Według A. Koźmińskiego „gospodarka oparta na wiedzy to taka gospodarka, w której działa wiele przedsiębiorstw, które na wiedzy opierają swoją przewagę konkurencyjną” [Koźmiński, 2001, s. 87]. Z kolei M.E. Porter [Porter, 2001, s. 192] stwierdza, że przewagi konkurencyjnej należy szukać w zdolności do bycia innowacyjnym, ciągłym podnoszeniu poziomu innowacyjności i uzyskiwaniu dzięki temu oczekiwanej efektywności. Konkurencyjność przedsiębiorstwa warunkowana jest wieloma czynnikami zarówno o charakterze zewnętrznym (polityka państwa, stan infrastruktury materialnej i intelektualnej), jak i wewnętrznym (kapitał, nowoczesne technologie, sposób zarządzania). Zarówno w literaturze przedmiotu, jak i prowadzonych badaniach, wiedzę i innowację wskazuje się jako jedne z najważniejszych czynników wpływających na rozwój gospodarczy. Celem artykułu jest przedstawienie wiedzy i innowacji jako źródeł przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw.
Zdolność do innowacji małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce warunkiem ich rozwoju i podnoszenia konkurencyjności rynkowej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Stanisławski, Robert
Innowacyjność jest kluczowym czynnikiem służącym podnoszeniu konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw, zgodnie z założeniami gospodarki opartej na wiedzy (GOW), według których UE ma stać się bardziej konkurencyjnym obszarem na świecie (poprzez podnoszenie swojej innowacyjności), zdolnym do rywalizowania z potęgami azjatyckimi oraz USA. Należy przyjąć, że stopień nowości przedsiębiorstw uzależniony jest od wielu czynników, wśród których jednym z ważniejszych jest zdolność do innowacji. W odniesieniu do przedsiębiorstw mniejszej skali (MSP) kształtowanie zdolności jest niezwykle istotne z punktu widzenia ich rozwoju innowacyjnego. Jednakże – jak pokazują badania – główne działania tych przedsiębiorstw koncentrują się bardziej na poprawie zewnętrznych zdolności (absorpcyjnych i asymilacyjnych), niż wewnętrznych (w zakresie własnego potencjału), czego efektem jest brak możliwości samodzielnego rozwoju tych przedsiębiorstw. Celem tego krótkiego opracowania jest dokonanie analizy zdolności do innowacji wśród MSP w Polsce, z uwzględnieniem poziomu ich zróżnicowania w zależności od wielkości i wieku (stażu rynkowego) oraz ich poziomu innowacyjności. Opracowanie to weryfikuje znaczenie zdolności innowacyjnych sektora MSP w procesie podnoszenia jego konkurencyjności rynkowej.