Przeglądanie według Temat "kamienie"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Kamienie Zielonej Góry i przestrzenie Zielonej Góry w edukacji uniwersyteckiej (z dydaktycznych doświadczeń lit(h)olingwistki)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021-12) Węgorowska, Katarzyna
Przedmiotem lit(h)olingwistycznej edukacyjnej refleksji są, tym razem, kamienie i nazwy związane z kamieniami występującymi w różnych, zarówno otwartych, jak i zamkniętych, przestrzeniach tzw. Miasta Srok. To ich specyfikę poznają studenci Uniwersytetu Zielonogórskiego podczas międzywydziałowego konwersatorium „Kamień w kulturze”. Relacja przestrzeń-miasto-kamień stała się inspiracją do dydaktycznych uwag na temat kamieni funkcjonujących m.in. w: a) zielonogórskim krajobrazie (morena czołowa, węgiel brunatny, lapidarium), b) zielonogórskiej architekturze świeckiej (mury obronne z kamieni polnych, uliczny bruk, kamienne fundamenty), c) zielonogórskiej architekturze sakralnej (kamienna kapliczka – Kaplica na Winnicy, kamienna rokokowa chrzcielnica), d) zielonogórskim muzeum (ciężkie kamienie / hańbiące kamienie), e) zielonogórskiej firmie jubilerskiej (bursztyn, perła, brylanty). Poznawane przez studentów, wymienione, a następnie zinterpretowane w szkicu kamienie, ich miana, inkrustujące przestrzenie Zielonej Góry, sprawiają, że Winny Gród był i jest miejskim fenomenem, w którego palimpsestowe warstwy na stałe wpisały się kamienne elementy natury oraz kultury.
Kilka lit(h)olinwistycznych uwag o cechach minerałów, skał i kamieni zwerbalizowanych w Małym słowniku wyrazów obcych Michała Arcta z 1911 roku
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12) Węgorowska, Katarzyna
Niniejszy artykuł wpisuje się w cykl opracowań z zakresu lit(h)olingwistyki oraz cykl publikacji poświęconych specyfice Małego słownika wyrazów obcych M. Arcta. Jego przedmiotem są, tym razem, cechy minerałów, skał i kamieni zwerbalizowane w ponad stuletnim dziś leksykograficznym kompendium. Na ich podstawie autorka szkicu ustaliła pięć grup definicyjnych, dzięki którym wiadomo, że mineralogiczne, petrograficzne i gemmologiczne okazy, według wydawcy ekscerpowanego słownika, charakteryzują się: 1) jednym specyficznym wyróżnikiem, jak np.: brylant, chloryt; 2) dwoma wyróżnikami, jak np.: granit, malachit; 3) trzema wyróżnikami, jak np.: ametyst, bursztyn; 4) wieloma wyróżnikami, jak np.: agat, opal; 5) wieloma wyróżnikami oraz nazewniczą synonimicznością, jak np.: nefryt = nerkowiec, serpentyn = wężowiec. W rozważaniach zwrócono ponadto uwagę na etymologiczną proweniencję poszczególnych opisanych w nim denotatów oraz niektóre archaiczne formy językowe, jak karnijol, obacz. Wszystkie zinterpretowane w niniejszej lit(h)olingwistycznej propozycji „dane językowe” potwierdzają nie tylko różne sposoby ubogacania polszczyzny, ale też jej rozwój.