Przeglądanie według Temat "integracja społeczna"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

Cross-sectoral cooperation in order to solve social problems
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Szluz, Beata; Matulayová, Tatiana; Pešatová, Ilona
Celem jest stworzenie interdyscyplinarnego forum wymiany myśli na temat partnerstwa międzysektorowego na rzecz rozwiązywania problemów społecznych. Problematyka: 1. Współpraca międzysektorowa w procesie integracji społecznej osób: niepełnosprawnych, chorych psychicznie, ubogich, starszych, uzależnionych, doświadczających przemocy, bezdomnych itd. 2. Partnerstwo międzysektorowe na rzecz rozwiązywania problemów rodziny (rodzina w ponowoczesnym społeczeństwie). Współpraca służb socjalnych z instytucjami edukacyjnymi. 3. Partnerstwo międzysektorowe na rzecz rozwiązywania problemów rynku pracy. 4. Formowaniu partnerstwa pomiędzy podmiotami działającymi na rzecz rozwiązywania problemów społecznych. Partnerska rola władz lokalnych, organizacji pozarządowych oraz sektora prywatnego. Uwarunkowanie współpracy międzysektorowej. 5. Formy współpracy międzysektorowej – perspektywy dla organizacji pozarządowych w kontekście ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Wolontariusz – sprzymierzeniec czy konkurent? Wolontariat biznesu. 6. Współpraca organizacji pozarządowych z sektorem publicznym oraz prywatnym na przykładzie wybranych projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej. 7. Trzeci sektor a ekonomia społeczna. Budowanie współpracy na rzecz rozwoju ekonomii społecznej, a także ukazanie dobrych praktyk w obszarze partnerstwa międzysektorowego. Partnerstwa ponadnarodowe.
Spółdzielnie socjalne jako instytucje odpowiedzialności społecznej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kawa, Marta; Kuźniar, Wiesława
W artykule przedstawiono rolę spółdzielni socjalnych jako instytucji ukierunkowanych na upowszechnianie zachowań kształtujących samoodpowiedzialność, które w swojej działalności kierują się takimi wartościami jak uczciwość, odpowiedzialność społeczna oraz troska o innych, szczególnie wykluczonych. Spółdzielnie socjalne to innowacyjna forma niestandardowych sposobów rozwiązywania problemów społecznych. W Polsce spółdzielnie działają w oparciu o ustawę z dnia 27 kwietnia 2006 roku o spółdzielniach socjalnych. Spółdzielnie są kierowane do specjalnej grupy osób, mogą ją założyć między innymi osoby bezrobotne, niepełnosprawne, osoby bezdomne, uzależnione od alkoholu, narkotyków, chore psychicznie, uchodźcy oraz organizacje pozarządowe, jednostki samorządu terytorialnego. Spółdzielnie socjalne mają na celu prowadzenie wspólnego przedsiębiorstwa w oparciu o osobistą pracę członków. Ponieważ wzrasta różnorodność zadań publicznych, które mają być realizowane przez władze samorządowe, to ważne jest, aby gminy angażowały do wykonywania tych zadań, właśnie spółdzielnie socjalne, które często w sposób bardziej efektywny wykonują zadania zlecone. Tego typu rozwiązania sprawdzają się od wielu lat na przykład we Włoszech. Często inicjatywa musi wychodzić od lokalnych instytucji, które poprzez takie działania integrują całą społeczność lokalną, a dzięki temu umożliwiają włączenie w życie społeczne i zawodowe osób bezrobotnych i wykluczonych. Dlatego konieczna jest rzeczywista współpraca jednostek samorządu terytorialnego, instytucji rynku pracy oraz innych organizacji w zakresie tworzenia warunków do zakładania spółdzielni socjalnych, które realizują wiele ważnych zadań przede wszystkim wpływają na ograniczanie bezrobocia, szczególnie wśród osób, które mają największe trudności na rynku pracy.
Wielowymiarowość wykluczenia społecznego. Diagnoza i profilaktyka
(Občianske združenie SPEKTRUM-VÝCHOD, 2015) Szluz, Beata
Wykluczenie społeczne określa sytuację, w której jednostka będąca członkiem społeczeństwa nie może normalnie uczestniczyć w działaniach obywateli. Ograniczenie to nie wynika z jej wewnętrznych przekonań. Pozostaje poza kontrolą wykluczonej jednostki i jest rezultatem kumulacji różnych negatywnych czynników, głównie o charakterze ekonomicznymi społecznym. Wykluczenie jest postrzegane jako zjawisko wielowymiarowe. Oznacza niemożność uczestnictwa w życiu gospodarczym, politycznym, kulturalnym w wyniku braku dostępu do zasobów, dóbr czy instytucji, a także ograniczenia praw społecznych oraz deprywacji potrzeb. Waga problemu, jego złożoność, potrzeba poznawania i poszukiwania propozycji rozwiązań stała się inspiracją do podjęcia przez naukowców pracy nad przygotowaniem monografii Wielowymiarowość wykluczenia społecznego. Diagnoza i profilaktyka. Pierwsza część książki nosi tytuł Istota i wymiary wykluczenia społecznego. W problematykę wykluczenia wprowadzają Czytelnika rozważania Tadeusza Kamińskiego Wolność i wykluczenie – aporie neoliberalnego porządku społecznego. Autor podejmuje w nich próbę charakterystyki neoliberalizmu. Wyznacza sobie zadanie przeanalizowania skutków zastosowania idei neoliberalnych. Zdaniem autora, starając się zapewnić maksimum wolności, neoliberalizm wyklucza część populacji z przywileju korzystania z wolności. Anna Kotlarska-Michalska podejmuje zadanie zobrazowania wybranych jawnych i ukrytych wymiarów wykluczenia społecznego. W analizach koncentruje się na wykluczeniu w sferze prywatnej, ze względu na wiek, wykluczeniu informatycznym, politycznym i ze względu na niepewność egzystencjalną. Tematykę kontynuuje Krzysztof Czekaj w artykule Nierówności – nowe wymiary wykluczenia – w kierunku inkluzji? Szczególną uwagę poświęca historycznym uwarunkowaniom pojawienia się pojęcia marginalizacji i człowieka marginalnego, a następnie ukierunkowuje analizę od globalnych nierówności – do globalnych rozwiązań. Anna Kanios przybliża pojęcie wykluczenia społecznego, a także kontynuuje przemyślenia poprzedniego autora, poszukując propozycji rozwiązań. Stare i nowe formy wykluczenia w sferze zdrowia analizuje Iwona Taranowicz, podkreślając, że negatywne skutki gorszego stanu zdrowia w różnym stopniu dotykają jednostki i ich rodziny, często stanowiąc przyczynę ich wycofania z różnych sfer życia. Jest to uzależnione od położenia społecznego i usytuowania przestrzennego. Zdaniem autorki nowym obszarem wykluczeń staje się sfera prywatnych wyborów, podlegająca regulacjom wynikającym z celów polityki zdrowotnej. Małgorzata Orłowska i Miloslav Jůzl omawiają wykluczenie w kontekście czasu wolnego. Drugą część monografii zatytułowano W kierunku integracji społecznej. Otwierają ją dwa artykuły. W pierwszym Arkadiusz Żukiewicz poszukuje teoretycznych przesłanek dla praktyki przeciwdziałania skutkom zjawisk i procesów społecznie szkodliwych. Z kolei celem drugiego Beata Szluz uczyniła próbę określenia i przybliżenia pojęcia wykluczenia oraz wybranych koncepcji, a także strategii przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu. Kilku innych autorów przedstawia propozycje przeciwdziałania wykluczeniu. Iryna Myszczyszyn ukazuje wykluczenie na przykładzie dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej na Ukrainie. Marta Czechowska-Bieluga stawia tezę, że im szybciej jednostka rezygnuje ze wsparcia instytucjonalnego, tym lepiej sobie radzi z doświadczanymi problemami. Tematem przewodnim trzech następnych artykułów jest niepełnosprawność. Bernadeta Szczupał przybliża osoby z rzadkimi sprzężonymi ograniczeniami sprawności i ukazuje ich wykluczenie w zakresie dostępu do aktywizacji zawodowej. Problemy społeczne osób niepełnosprawnych na przykładzie Siemianowic Śląskich przedstawia Monika Zawartka-Czekaj. Artykuł Anny Banasiak i Izabeli Krasiejko pokazuje możliwość przeciwdziałania wykluczeniu przez uruchomienie i funkcjonowanie Klubu Koleżeńskiego dla młodzieży z autyzmem wysokofunkcjonującym i zespołem Aspergera oraz jej rodzin. Zagrożenie wykluczeniem społecznym kobiet, które doświadczają przemocy w rodzinie, prezentuje Magda Urbańska. Monografię kończy tekst, który przygotowała Marie Chrásková. Jego tematem jest promocja zdrowia i aktywnej starości seniorów. Autorka odwołała się do przykładów rozwiązań przeciwdziałania ekskluzji zaproponowanych w Republice Czeskiej. Pokazanie w niniejszej książce wybranych teoretycznych ujęć wykluczenia, zarysowanie jego wielowymiarowości, specyfiki, a także zobrazowanie egzemplifikacji rozwiązań w zamierzeniu autorów tekstów ma stanowić inspirację do dalszych poszukiwań naukowych, a także stać się podstawą do aplikowania płynących z nich wniosków do praktyki. Mam nadzieję, że monografia zainteresuje socjologów, pedagogów czy pracowników socjalnych, którzy prowadząc badania i poszukując pomocnych rozwiązań, włączają się w przeciwdziałanie społecznemu wykluczeniu.
Znaczenie spółdzielni telekomunikacyjnej w rozwoju środowisk wiejskich woj. podkarpackiego na przykładzie Spółdzielni Telekomunikacyjnej „WIST” w Łące
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Kawa, Marta; Grzybek, Maria
Za siłę przyczyniającą się do rozwoju lokalnego uważa się przedsiębiorcze działania podejmowane przez daną społeczność lokalną. Typowym przykładem grupowego działanie są formy spółdzielcze. Spółdzielnia Telekomunikacyjna „WIST” w Łące świadczy usługi od 1991 roku jako jeden z pierwszych niezależnych operatorów telekomunikacyjnych w Polsce. Spółdzielnia zapewnia standardowe rozmowy abonamentowe, łącza szerokopasmowego dostępu do Internetu, dostęp do telewizji cyfrowej oraz usługi w zakresie budownictwa telekomunikacyjnego. Spółdzielnia zapewnia miejsca pracy dla lokalnej społeczności, swoim zasięgiem obejmuje siedem gmin woj. podkarpackiego, dociera ze swoją ofertą do kilkunastu tysięcy odbiorców, przez co przyczynia się do rozwoju regionu. Wpływa na integrację społeczną i efektywne wykorzystanie środków finansowych udziałowców. Spółdzielnie można wykorzystać do rozwiązywania wielu współczesnych problemów rozwojowych. Spółdzielnie są ważnym czynnikiem w procesie budowy społeczeństwa obywatelskiego, rozwoju międzyludzkich więzi. Inicjatywa wspólnoty lokalnej oraz sprzyjające warunki rozwoju usług telekomunikacyjnych na terenach wiejskich były czynnikiem prowadzącym do rozwoju spółdzielni. Jednak barierami rozwoju jest słaba siła nabywcza i ubóstwo regionu, w którym działa spółdzielnia. Odpowiadając na potrzeby rynku spółdzielnia stale się rozwija poszerzając zakres świadczonych usług.