Przeglądanie według Temat "gait"

Aktualnie wyświetlane 1 - 6 z 6

Analiza chodu, równowagi statycznej oraz stanu funkcjonalnego dzieci i młodzieży z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów
(Uniwersytet Rzeszowski, 2017-09-12) Bazarnik-Mucha, Katarzyna
Wstęp: Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to najczęstsza artropatia wieku rozwojowego, której przyczyna nie jest w pełni poznana. Cel pracy: Głównym celem pracy była ocena chodu, równowagi statycznej oraz sprawności funkcjonalnej dzieci i młodzieży z MIZS w różnych okresach, uwzględniając proces kompleksowego leczenia. Materiał: Badania przeprowadzono w grupie 50 dzieci i młodzieży z rozpoznanym MIZS. Badani objęci byli kompleksową terapią. Badania przeprowadzone zostały trzykrotnie: w dniu rozpoczęcia i w dniu zakończenia cyklu rehabilitacji oraz 9 miesięcy po drugim badaniu. Grupę kontrolną stanowiło 49 dzieci zdrowych. Wyniki: W badaniu pierwszym wzorzec chodu dzieci z MIZS różnił się istotnie w stosunku do chodu zdrowych rówieśników, uwzględniając zarówno parametry czasowo-przestrzenne, jak i większość wybranych parametrów kinematycznych. Po okresie leczenia uzyskano poprawę wybranych parametrów. Oceniając równowagę statyczną w próbie stania obunóż z zamkniętymi oczami dzieci z MIZS uzyskały wyższe wartości amplitudy COP-X oraz COP-Y. W próbach stania jednonóż dzieci z MIZS uzyskały gorsze wyniki. Po leczeniu uzyskano poprawę w próbach stania obunóż z oczami zamkniętymi oraz jednonóż. Stan funkcjonalny, po okresie leczenia uległ istotnej klinicznie poprawie. Zmniejszyły się również dolegliwości bólowe oraz nasilenie choroby. Wnioski: Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów powoduje powstanie istotnych zaburzeń wzorca chodu oraz równowagi statycznej. Kompleksowe leczenie wpływa pozytywnie na poprawę chodu, równowagi oraz sprawności funkcjonalnej. GDI jest przydatnym wskaźnikiem w ocenie chodu.
Assessment of spatio-temporal gait parameters in the group of 9 years old healthy children
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Szymczyk, Daniel; Majewska, Joanna; Szczepanik, Magdalena; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Snela, Sławomir; Skrzypiec, Julian
Introduction: Gait analysis can be defined as a measurement, description and assessment of human locomotion. The development of quantitative gait analysis methods and their increasing application to pathological gait assessment in children has created an urgent need for establishing normative data. The spatio-temporal gait parameters must be compared with valid reference data for the appropriate interpretation. Objective: The aim of this study was the assessment of the spatio-temporal gait parameters of 9 years old healthy children, considering the subject’s gender and the potential difference between right and left lower limb. Additional purpose of our study was to develop own reference data for the gait analysis in this age group. Material and methods: 42 healthy, nine years old children (19 girls, 23 boys), participated in this study. 3D gait analysis was performed using the computerized optoelectronic system (BTS Smart, Italy). Basic spatio-temporal gait parameters (percentage share of the stance and swing phase, right and left lower limb step lenght, as well as step frequency and average gait speed, were anylysed. Results: Our research showed no statistically significant influence of gender, and no differences between the right and left lower limbs on most of the gait parameters in the study group.
Effects of an abdominal drawing-in manoeuvre on stabilometric and gait parameters in adults: a pilot study
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Linek, Paweł; Nowakowska, Katarzyna; Michnik, Robert; Myśliwiec, Andrzej; Mikołajowski, Grzegorz; Gzik, Marek
Introduction. To our knowledge, no studies have checked the effect of the abdominal drawing-in maneuver (ADIM) on gait and stabilometric parameters in lower back pain (LBP) and pain-free subjects Aim. To assess the effect of sustained ADIM on a) gait pattern and b) stabilometric parameters with opened eyes and closed eyes in an adult population. Material and Methods. A group of 20 adults were invited to participate in the study. The Oswestry Disability Index was used for assessing LBP. Gait analysis was performed on a treadmill ZEBRIS FDM-T. The static balance assessment was performed on a stabilometric platform ZEBRIS FDM-S. Results. There were no significant differences in all tests conducted on the stabilometric platform. Results of gait analysis showed between-group differences in the main effect of group (Non-LBP vs. LBP) for the difference in maximal vertical ground reaction force during the terminal stance (GRFts). The mean GRFts value in the Non-LBP group was greater by 14.8 N (95% CI 9.55–20.1) compared with the LBP group (Table 3). Conclusions. ADIM has no immediate effects on selected stabilometric and gait parameters in the study group. No effect was seen in subjects with and without pain during the examination.
Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Guzik, Agnieszka; Drużbicki, Mariusz; Kwolek, Andrzej; Przysada, Grzegorz; Brzozowska-Magoń, Agnieszka
Background. Gait velocity is a simple but very essential parameter which may be applied as an indicator of functional efficiency. Gait of stroke patients is characterized by reduced speed. As a result, the patients have significantly limited functioning capabilities, including walking independently outside home. The study was designed to assess selected temporal gait parameters, including gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke following a rehabilitation program with the use treadmill. Material and method. The study was conducted in a group of 50 patients with hemiparesis in the late period after stroke. Temporal gait parameters such as: gait velocity, stride velocity and swing velocity were examined. Additionally, 10-metre walk test was measured. Results. While analyzing 10-metre walk test results it was shown that after rehabilitation gait velocity increased by an average of 0.15 m/s (p = 0.0000). Similar results were obtained in terms of gait velocity which had been assessed using a 3-dimensional gait analysis, the average gait velocity increased by 0,14m/s (p = 0.0000). Analyzing stride velocity, both the paretic and non-paretic side it was noted that after rehabilitation this particular parameter increased by an average of 0.05 m/s (p = 0.0019) and 0.06 m/s (p = 0.0052). Similar results were achieved in terms of swing velocity of the paretic side - p = 0.0017. Conclusions. It was demonstrated that rehabilitation program with the use of treadmill enabled significant improvement in gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke. Gait velocity is a practical and simple tool to be applied for monitoring of progress in rehabilitation and for assessing effects of gait re-education in patients with hemiplegia in a chronic stage after stroke.
Ocena efektów treningu chodu na urządzeniu Lokomat u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Doniesienie wstępne
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Flis, Dominika; Kwolek, Andrzej; Rusek, Wojciech
Cel: Celem pracy była ocena efektów treningu chodu u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, w warunkach dynamicznego odciążenia na Lokomacie. Materiał i metoda: Zbadano 11 pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym, z postacią spastyczną, w tym 6 dzieci było z niedowładem czterokończynowym, 5 dzieci z niedowładem kurczowym obustronnym. Średni wiek badanych 9 lat. Każdego pacjenta zbadano przed i po 10 sesjach terapeutycznych. Oceniono stopień niesprawności motorycznej dziecka według skali Kudrjavcev oraz skali GMFCS, równowagę z wykorzystaniem skali Berg, chód z wykorzystaniem Wisconsin Gait Scale. Wyniki: U wszystkich dzieci nastąpiła poprawa, zakres poprawy był zróżnicowany. Poprawa chodu jest lepsza u dzieci z niedowładem kurczowym obustronnym. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w ocenie efektów równowagi pomiędzy obiema grupami badanych dzieci. Chód ulega poprawie u wszystkich dzieci, w największym zakresie poprawia się wędrówka biodra podczas przenoszenia właściwego, zgięcie stawu kolanowego, zmniejsza się ostrożność/ wahanie przed odbiciem. Równowaga ulega poprawie u wszystkich dzieci, a w największym zakresie poprawia się zdolność stania bez podparcia, sięgania do przodu oraz zdolność zmiany pozycji. Wnioski: Chód dzieci poprawia się w sposób zindywidualizowany, co wskazuje, że dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym wykazują zróżnicowane możliwości kompensacyjne. Wynik terapii jest uzależniony od stanu funkcjonalnego dziecka w momencie włączenia do terapii.
Ocena zależności pomiędzy siłą mięśniową a równowagą, chodem oraz zmęczeniem osób ze stwardnieniem rozsianym
(Uniwersytet Rzeszowski, 2022-11-04) Kołodziej-Lackorzyńska, Gabriela
Stwardnienie rozsiane (SM) należy do przewlekle postępujących chorób neurodegeneracyjnych. Ogniskowe zmiany zapalne w ośrodkowym układzie nerwowym powodują pojawieniem się wielu zaburzeń funkcjonalnych tj.: zaburzeń napięcia mięśni, zaburzeń chodu, zaburzeń koordynacji i równowagi ciała. Celem pracy była ocena zależności pomiędzy siłą mięśni kończyn dolnych a równowagą, chodem i poziomem zmęczenia u osób z SM. Przekrojowe badanie kohortowe przeprowadzono w okresie od stycznia 2019 roku do czerwca 2020 roku. Łącznie w badaniu wzięło udział 170 osób, 20 w badaniu pilotażowym i 150 w badaniu głównym. Do badania głównego zakwalifikowano 90 osób chorych na SM (grupa badana) oraz 60 osób zdrowych (grupa kontrolna). Osoby z SM podzielono na podgrupy zgodnie z nasileniem objawów chorobowych opisanych w skali EDSS. Badanie uzyskało zgodę Komisji Bioetycznej Uniwersytetu Rzeszowskiego i zostało zarejestrowane badań w Australian New Zeland Clinical Trial Registry. Oceniano siłę mięśni za pomocą platfromy Biodex System 4 Pro, poziom równowagi za pomocą testu TUG i skali Berg oraz platformy Biodex Balance System SD, prędkość dowolną i maksymalną chodu w testach klinicznych 10MWT i 25FWT, wytrzymałość chodu testem 6MWT oraz poziom zmęczenia skalą FSS. Osoby uczestniczące w badaniu zostali poproszeni o wypełnienie autorskiego kwestionariusza ankiety. Wykazano, że sprawność funkcjonalna w zakresie prędkości dowolnej i maksymalnej wytrzymałości chodu, izokinetycznej siły mięśni prostowników i zginaczy stawu kolanowego oraz równowagi ciała jest istotnie niższa u osób będących na początkowym etapie SM (EDSS ≤ 3) w porównaniu do grupy kontrolnej. Stwierdzono, że sprawność funkcjonalna istotnie maleje wraz z nasileniem się objawów choroby opisanych w skali EDSS.