Przeglądanie według Temat "forest-steppe"
Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Stratyfikacja społeczna ludności leśnostepowego Podnieprza okresu scytyjskiego(Uniwersytet Rzeszowski, 2021-01-12) Burghardt, MarcinCelem dysertacji pt. „Stratyfikacja społeczna ludności leśnostepowego Podnieprza okresu scytyjskiego” była analiza zróżnicowania społecznego grup ludności zasiedlających w okresie między końcem VIII a początkiem III w. p.n.e. tereny środkowego dorzecza Dniepru. Podstawową bazę źródłową tworzył zbiór 649 zespołów grobowych. W rozdziale 2 dokonano ogólnej charakterystyki rytuałów funeralnych stosowanych przez badane grupy ludności. Ustalono, że jedną z przyczyn stosowania wobec zmarłego określonych zwyczajów pogrzebowych może być zajmowana przez niego pozycja w hierarchii społecznej. Rozdział 3 poświęcono stratyfikacji horyzontalnej opierającej się na podziałowi społeczeństwa ze względu na płeć i wiek. Otrzymane wnioski pozwoliły na określenie statusu społecznego zmarłego w zależności od wieku i płci. Ustalono, że w przypadku wieku szczególnie mocno akcentowaną granicą była ta przypadająca na okres między 10-12 a 15 rokiem życia. W okresie tym następowała bowiem zmiany rangi społecznej polegająca na przejściu od dzieciństwa w dorosłość. Obserwacje poczynione przy analizie płci wskazały natomiast, że różnice istniejące między grobami męskimi i kobiecymi stanowią odzwierciedlenie istniejących reguł pogrzebowych. Nie wynikają one natomiast z odmiennej rangi kobiet w stosunku do mężczyzn. W rozdziale 4 dokonano rekonstrukcji struktury społecznej badanych grup ludności. Ustalono, że podstawowym wskaźnikiem pozwalającym na określenie miejsca zmarłego w hierarchii jest oszacowanie nakładu pracy przeznaczonego na dokonanie jego pochówku oraz bogactwo i różnorodność złożonego ze zmarłym wyposażenia grobowego. Przeprowadzona w oparciu o te cechy klasyfikacja zespołów grobowych, z wykorzystywaniem metod wnioskowania statystycznego, doprowadziła do wydzielenia siedmiu klas grobów, które można traktować jako miejsca pochówku osób zajmujących określone miejsce w hierarchii społecznej. Najwyższe miejsce w jej ramach zajmowali członkowie wyższych sfer. W ich skład wchodzili lokalni i ponadregionalni przywódcy różnej rangi, przedstawiciele arystokracji rodowo-plemiennej oraz członkowie elit niskiej rangi. Środkowy poziom w hierarchii zajmowała ludność szeregowa. Warstwa ta nie była jednolita i rozpadała się na dwie mniejsze grupy. Najniższy stopnień w hierarchii zajmowała niezbyt liczna ludność najuboższa. W rozdziale 5 zaprezentowane zostały uwagi na temat stratyfikacji społecznej grup ludności leśnostepowego Podnieprza okresu scytyjskiego w ujęciu chronologiczno-przestrzennym. Przeprowadzone w tym zakresie obserwacje pozwoliły na ustalenie, że populacje te nie były jednolite i różniły się między sobą niekiedy w dość istotny sposób. Ustalono także, że stopień zachodzących w czasie zmian wskazuje na to, że struktury społeczne w większości przypadków nie były tworem „stałym” ale charakteryzowały się dość dużą zmiennością. Zbadanie dynamiki przemian w stratyfikacji społecznej badanych wspólnot zachodzące w ciągu całego czasu trwania okresu scytyjskiego wykazało, że jednym z głównych czynników rzutujących na uzyskany obraz zmian była dynamika procesów etniczno-kulturowych zachodzących w tym okresie na terenach leśnostepowgo Podnieprza. W podsumowaniu zawarte zostały najważniejsze dane na temat struktury społecznej badanych populacji. Znaczną uwagę zwrócono na określenie procesów mających wpływ na otrzymany obraz struktury społecznej.Pozycja Stratyfikacja społeczna ludności prawobrzeżnego leśnostepowego Podnieprza okresu Scytii klasycznej (2. poł. VI–IV/III w. p.n.e.)(Muzeum Okręgowe w Rzeszowie, 2017) Burghardt, MarcinThe article discusses the issue regarding the reconstruction of social structure of the early Scythian populations from the forest-steppe area of the Dnieper river, in the period between the second half of 6th–4th/3rd century BC, on the basis of funeral materials. As a result of the analysis of the most important elements of burial rites implemented by the discussed population groups, and based on records of ancient authors (The Histories by Herodotus), it has been established that the most valuable sources are the size and complexity of the funerary structure and covering embankment as well as quantitative and qualitative diversity of included inventory. The classification developed on the basis of 198 burials, by means of statistical inference methods, has led to the separation of several classes of graves that can be combined with different social strata. These layers included nomadic higher spheres (leaders of local communities, leaders of “military teams” and tribal aristocracy) and elites of local settled tribes, average members of the population divided into its wealthy representatives and the so-called “simple Scythians” and lower layers of (“the poor”) and people with limited rights (domestic slaves?).