Przeglądanie według Temat "farm"
Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Charakterystyka umowy z następcą jako instytucji prowadzącej do przeniesienia prawa własności gospodarstwa rolnego(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022) Zielepucha, MaciejUmowa z następcą jest instytucją służącą do przeniesienia prawa własności gospodarstwa rolnego na następcę, tj. osobę młodszą o co najmniej 15 lat niż dotychczasowy właściciel (rolnik). Pomimo że umowa ta w polskim systemie prawnym znajduje się już od około 30 lat i od tego czasu nie została poddana ani jednej nowelizacji, wciąż wywołuje wiele problemów praktycznych. W niniejszym opracowaniu autor analizuje głównie niebędące przedmiotem sporu sądownictwa ani doktryny uregulowania i cechy umowy z następcą. Przywołuje także krytyczne stanowisko przedstawicieli nauki wobec przedmiotowej umowy. Wskazuje, że umowa z następcą i zawierana w celu jej wykonania umowa przenosząca prawo własności gospodarstwa rolnego nie są często spotykane w obrocie kontraktowym.Pozycja Kształtowanie się związków funkcjonalnych pomiędzy zespołem pałacowo-parkowym a częścią gospodarczą wilanowskiej nieruchomości ziemskiej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Kłusek, MirosławWilanowska nieruchomość ziemska objęta jedną księgą hipoteczną pod nazwą „Dobra Ziemskie Wilanów” stanowiła nierozerwalną całość organizacyjną i gospodarczą, w której jednak wyróżnić można kilka części funkcjonalnych. Jedną z nich stanowiły pałac w Wilanowie, muzeum i park wilanowski, drugą, figurującą w bilansach Dóbr i Interesów Adama hr. Branickiego pod nazwą gospodarstwo rolne, tworzyły gospodarstwa rolne i mleczne z terenu wilanowskiej nieruchomości ziemskiej oraz dział dzierżawy. W skład kolejnych części wchodziły lasy wilanowskie i ogrody oraz sady wilanowskie – od 1936/37 r. określane mianem ogrodów wilanowskich. Związki funkcjonalne, głównie gospodarcze, pomiędzy poszczególnymi częściami wilanowskiej nieruchomości ziemskiej zacieśniały się aż do powstania kompleksu ekonomicznie uzależnionych od siebie elementów stanowiących zorganizowaną jednostkę gospodarczą. Z przeprowadzonych badań naukowych dotyczących związków funkcjonalnych pomiędzy zespołem pałacowo-parkowym a częścią gospodarczą wilanowskiej nieruchomości ziemskiej wynika, iż była to zależność niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania całego majątku ziemskiego. Niemożliwe byłoby prowadzenie działalności rolniczej (produkcyjnej) bez dobrej organizacji pracy (planowania, nadzoru, zbytu). Funkcjonowanie zaplecza administracyjno-księgowego, które było zlokalizowane w najbliższym otoczeniu pałacu, nie miałoby racji bytu bez tej części nieruchomości, która służyła produkcji rolnej.Pozycja Ocena wykorzystania słomy do celów energetycznych w wybranych gospodarstwach rolnych(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2021) Buczek, Jan; Migut, Dagmara; Jańczak-Pieniążek, Marta; Szpunar-Krok, Ewa; Kuraś, MagdalenaW artykule przedstawiono ocenę potencjału biologicznego, technicznego, energetycznego, ekologicznego oraz ekonomicznego słomy w gospodarstwach rolnych zlokalizowanych na terenie gminy Leżajsk w województwie podkarpackim. Analizą objęto wybrane gospodarstwa rolne bezinwentarzowe wyłącznie z produkcja roślinną oraz z produkcją roślinną i zwierzęcą. Badania wykazały, że wyższy potencjał biologiczny jak i techniczny słomy miały gospodarstwa z produkcją roślinną i zwierzęcą (średnio 513,0 i 471,7 t.gosp-1) w porównaniu do gospodarstw bezinwentarzowych (średnio 344,4 i 321,6 t.gosp-1). Potencjał energetyczny słomy badanych gospodarstw wyniósł 47598,0 GJ, przy czym mieścił się w zakresie od 1618,5 do 11979,0 GJ i był wyższy o 31,8% w gospodarstwach z produkcją roślinną i zwierzęcą niż z produkcją roślinną. Zamiana paliwa tradycyjnego (węgla kamiennego) na słomę może ograniczyć w badanych gospodarstwach emisję CO2 do środowiska w ilości 4336,7 ton. Dla wszystkich gospodarstw (z wyjątkiem gospodarstwa nr 8) opłacalna jest inwestycja zakupu kotła na biomasę ze środków finansowych pochodzących ze sprzedaży nadwyżek słomy pozostałych po uwzględnieniu jej energetycznego wykorzystania.