Przeglądanie według Temat "ethnolinguistics"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Pieśni rzeszowskie ze zbiorów Jana Robaka w perspektywie etnolingwistycznej i etnomuzykologicznej
(Uniwersytet Rzeszowski, 2022-07-20) Kowalik, Sybilla
Tematem niniejszej pracy jest lingwistyczna analiza językowego obrazu świata ukryta w tekstach ludowych pieśni z Rzeszowszczyzny. Głównym celem rozprawy było ukazanie najbardziej istotnych aspektów pojmowania rzeczywistości przez społeczeństwo. Podstawę materiałową analizy stanowią pieśni ludowe znajdujące się w archiwum Muzeum Etnograficznego w Rzeszowie. Pieśni zostały spisane i sklasyfikowane przez Jana Robaka, rzeszowskiego etnografa-amatora, w latach 1917–1977. Zbiór zawiera około czterech tysięcy tekstów. To ogromne źródło danych o życiu, wartościach, codziennych sytuacjach i otaczającej rzeczywistości mieszkańców regionu. W oparciu o analizę zgromadzonego materiału dostrzeżono, że na pierwszy plan wysuwa się pięć obrazów: Boga, kobiety, mężczyzny, miłości, przyrody i życia na wsi. Całe bogactwo pieśni nie pozwoliło, aby każdy z tych tematów został rozwinięty w najbardziej dokładnej formie dla niego, dlatego kwestie ujęte i opisane to motywy główne, najczęściej powtarzające się, stanowiące fundamentalną bazę do dalszego opisu i wyszczególnienia kolejnych semantycznych konotacji.
Tradycyjne zabawy z małym dzieckiem na językowym pograniczu polsko-słowackim okolic Dukli w woj. podkarpackim
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12) Żebrowska-Mazur, Barbara
Autorka artykułu prezentuje teksty tradycyjnego słownego folkloru dziecięcego, zebrane podczas badań terenowych w okolicach Dukli w woj. podkarpackim. Omówione zostają zabawianki paluszkowe (zwłaszcza reprezentowana przez największą liczbę wariantów zabawianka Tu sroczka kaszkę warzyła...) oraz husianki – oba gatunki tekstów są prawdopodobnie pierwszą formą zabawy, z jaką styka się dziecko. W artykule poświęcono uwagę również pozytywnemu wpływowi tego typu tekstów na rozwój werbalny, fizyczny i emocjonalny dziecka. Na końcu omówiono rymowanki uczące, za pomocą których uczono dzieci wykonywanych dawniej na wsi prac, np. czynności związanych z sianokosami. W zakończeniu autorka podkreśla, że nie tylko folklor muzyczny i pieśni, ale również teksty sytuacyjne używane na co dzień podczas zabawy są pomocnym narzędziem w budowaniu i umacnianiu tożsamości regionalnej.