Przeglądanie według Temat "earthworms"

Aktualnie wyświetlane 1 - 6 z 6

Development of a field-based earthworm mark-release-recapture technique for biomonitoring
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2017) Lowe, Christopher Nathan; Butt, Kevin Richard; Cheynier, Kevin
Biomonitoring in soil systems presents difficulties in retrieval and differentiation of test organisms from local populations. The aim of this study was to develop a simple method of in situ containment and efficient retrieval of earthworms. Visible Implant Elastomer (VIE) tags were used to identify earthworms Lumbricus rubellus and Aporrectodea caliginosa introduced to unpolluted pasture or a polluted site. Containment PVC tubes of different height (inserted differently into the soil and covered or not covered by a mesh) were used. Highest recovery rates for both species came from use of 0.3 m tubes (100% for A. caliginosa and 71% for L. rubellus). This study confirmed the feasibility of using VIE tags to identify and aid recovery of introduced earthworms from field experiments. Results suggested that recovery rates were influenced by behavioural differences in ecological groupings and site-specific factors. There is scope for further improvement in the tagging procedure, mortality assessment and investigation of containment for earthworms.
Fauna dżdżownic składowisk kopalni cynku i ołowiu
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie; Polskie Towarzystwo Gleboznawcze Oddział w Rzeszowie, 2015) Okrutniak, Mateusz; Grześ, Irena M.; Bonczar, Zbigniew
Badano hałdy odpadów poflotacyjnych kopalni cynku i ołowiu „Trzebionka” i „Bolesław” w celu sprawdzenia czy będące w różnym stopniu rekultywacji hałdy są środowiskiem występowania dżdżownic oraz jaka jest ich różnorodność gatunkowa i biomasa. Odłów bezkręgowców przeprowadzono metodą formalinową w latach 2010 i 2011. Na hałdach „Trzebionka” i „Bolesław” stwierdzono występowanie odpowiednio 6 oraz 2 gatunków dżdżownic zaliczanych do pospolitych w kraju. Istotnie większą biomasę dżdżownic wykazano na hałdzie „Trzebionka”, co jest wynikiem pozytywnego wpływu obecności gatunku Lumbricus terrestris.
Reakcje dżdżownic (Lumbricidae) na stres na poziomie populacyjnym i komórkowym
(Uniwersytet Rzeszowski, 2016-01-12) Podolak-Machowska, Agnieszka
Celem pracy było określenie reakcji dżdżownic na stres na poziomie populacyjnym i komórkowym. Przedstawiono dynamiki wybranych cech populacji Eisenia fetida (Sav.) i Dendrobaena veneta Rosa w cyklu rocznym. Określono wpływ stresowania prądem o niskim napięciu (4,5V) na te cechy oraz celomocyty dżdżownic. Znaleziono stężenia toksyczne prokainy i lidokainy dla badanych gatunków oraz skuteczne w odwracalnym ich znieczulaniu. E. fetida charakteryzowały się szybszym tempem rozwoju – po 52 tygodniach, liczebność populacji była trzykrotnie wyższa niż D. veneta. E. fetida osiągały niższą średnią masę ciała, co było jednak rekompensowane liczniejszą populacją oraz podobną jak u D. veneta łączną sumą jej biomasy. Kokony E. fetida były lżejsze, węższe i krótsze, ale wyklute osobniki pojawiały się szybciej. Regularne stymulacje prądem nie miały zwykle wpływu na populacje E. fetida. U dżdżownic D. veneta stresowanie prądem wywoływało spadek liczebności analizowanych grup wiekowych oraz kokonów. Osobniki reagowały również obniżeniem średniej masy ciała i średniej sumy biomasy. Skutki regularnych stymulacji prądem elektrycznym dżdżownic E. fetida i D. veneta ujawniły się też na poziomie komórkowym w postaci obniżenia całkowitej liczby celomocytów oraz niższego procentu eleocytów. Wartości LC05, LC50, LC95 różniły się dla gatunków w obrębie anestetyków. Prokaina nie była skuteczna, ale lidokaina może być stosowana do odwracalnego unieruchamiania obu badanych gatunków.
Sustainability of earthworm communities in translocated grasslands: the first decade after runway 2 construction at Manchester airport
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie; Polskie Towarzystwo Gleboznawcze Oddział w Rzeszowie, 2015) Butt, Kevin Richard; Walmsley, Tim
Construction of a second runway at Manchester Airport led to a £17 million environmental mitigation package concerned with habitat restoration, relocation of species and translocation of valuable habitat components. One major concern was for legally protected vertebrate species (Meles meles and Triturus cristatus) affected by these works. To this end, a monitoring programme was established to assess earthworm communities (potential prey for the protected animals) within areas of translocated grassland. Major upheaval of soils can have negative consequences on soil biota, so integration of translocated turf with receptor subsoil was essential. The work reported here relates to continued monitoring of 4 specific translocated grassland areas. Digging and hand sorting of soil from replicated plots of 0.1 m2, followed by vermifuge (mustard) application was used to extract earthworms. Monitoring took place on an annual basis during the same week of October from 1998-2007. Twelve species of earthworm were located, representing three ecological groups. Recorded densities ranged from 4 to 427 earthworms m-2. Similarly, biomasses ranged between 2 and 110 g m-2. Significant differences can be ascribed to type of translocation undertaken (turf transfer or soil alone) and also between grassland sites (low lying, slopes, hillocks) and across years. Meteorological data suggests that the most significant environmental aspect during the decade of monitoring was rainfall, having its greatest negative effect on earthworms in 2003. Earthworm community composition has been dynamic over this time period.
Wstępne badania nad wermikompostowaniem odpadów topinamburu (Helianthus tuberosus L.)
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2018) Garczyńska, Mariola; Krempa, Mariola
Zainteresowanie odnawialnymi źródłami energii wzrasta. Wynika to ze względów środowiskowych, obawy przed wyczerpaniem zasobów paliw kopalnych oraz polskich i unijnych uwarunkowań prawnych. Przykładem rośliny uprawianej na biomasę jest słonecznik bulwiasty (Helianthus tuberosus L.), potocznie nazywany topinamburem. Obok znaczenia energetycznego, ma on także wiele innych zastosowań, po których funkcjonowaniu mogą pojawić się w środowisku odpady organiczne. Celem pracy było określenie wybranych cech procesu wermikompostowania resztek topinamburu. Z udziałem dżdżownic Dendrobaena veneta wermikompostowano resztki topinamburu i resztki topinamburu zmieszane z obornikiem bydlęcym. Określono cechy uzyskanych wermikompostów.
Zróżnicowanie w obrębie populacji dżdżownic (Lumbricidae) wybranych obszarów antropogenicznych i naturalnych
(2015-03-20) Mazur-Pączka, Anna
Celem pracy doktorskiej była charakterystyka Lumbricidae wybranych obszarów antropogenicznych w porównaniu do obszarów naturalnych. Stosując metodę mieszaną Zajonca [1970] stwierdzono łącznie 12 gatunków dżdżownic: w agrocenozach w Krasnem na użytku zielonym było to 7, a na polu uprawnym 6 gatunków dżdżownic; w terenach po Kopalni Siarki w Jeziórku, na najwcześniej rekultywowanym polu II odnotowano występowanie 7 gatunków, na polu X stwierdzono ich 5. W buczynie karpackiej w okolicy Ustrzyk Górnych w zależności od fitocenozy występowało po 7 gatunków, w F. c. allietosum skład gatunkowy był najbogatszy (10 gatunków). Stosunkowo liczne zgrupowania dżdżownic w terenach rolniczych świadczą o ich odpowiednio wysokiej kulturze rolnej, która sprzyja zachowaniu różnorodności biologicznej gleb, w tym Lumbricidae. Monitoring stanu rekultywowanych gruntów w Jeziórku z udziałem Lumbricidae wskazuje na ich niejednakowe zaawansowanie. W obrębie otwartej przestrzeni stanowisk I, XX i XXI nie odnaleziono żadnego przedstawiciela Lumbricidae, ale odkryto ich ubogie populacje w obrębie koron pojedynczych drzew ocalałych w rekultywowanym terenie. Wskazuje to na znaczenie zachowywania zgrupowań drzew i krzewów w terenach degradowanych. Porównanie wyników badań w buczynie karpackiej prowadzonych obecnie i w latach 80. ubiegłego wieku może wskazywać na spadek różnorodności zgrupowań dżdżownic. Porównując efektywność stosowania zalecanej przez ISO metody mieszanej z metodą octet wykazano statystyczne różnice na niekorzyść octetu przy określaniu liczebności i biomasy dżdżownic.