Przeglądanie według Temat "dziedzictwo"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Ruiny zamków jako przykład obiektów muzealnych na „wolnym powietrzu”. Wstęp do problematyki i historia zainteresowań do 1914 roku
(Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego; Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kocańda, Paweł
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie problematyki ruin zamków jako obiektów muzealnych „in situ” będących jednocześnie przykładami placówek na tzw. „wolnym powietrzu”. Ruiny zamków stanowią nieodłączny element polskiego krajobrazu kulturowego. Pojawienie się średniowiecznego budownictwa obronnego wiązać można z przemianami społeczno-ekonomicznymi, które zaszły w obrębie wczesnośredniowiecznych grodów na przełomie XII i XIII wieku. Zainteresowanie ruinami zamków wynikało z dwóch powodów. Pierwszym były pobudki patriotyczne, jakie pojawiły się w Polsce po utracie niepodległości w XVIII wieku. Majestatyczne ruiny traktowano wówczas jako dawny symbol potęgi państwa polskiego, którego władcy niegdyś wznosili tak wielkie budowle. W rozwijaniu patriotyzmu sprzyjali ówcześnie wielcy malarze i rysownicy, wśród których wymienić należy Napoleona Ordę, Bogusza Stęczyńskiego czy Zygmunta Vogla. Poprzez rysowanie ruin i rozpowszechnianie swoich dzieł szerokiej publiczności przyczyniali się do podniesienia na duchu zniewolonego narodu. Obecnie ich dzieła stanowią nieocenione źródło wiedzy dla historyków sztuki i architektury oraz archeologów. Drugi powód zainteresowania wynikał z rozwoju nauki pod koniec XVIII wieku, a szczególnie w następnym stuleciu. Zwrócono wówczas uwagę na fatalny stan zachowania niektórych ruin i podjęto próbę ich ochrony oraz inwentaryzacji. Procesy te przebiegały różnie, w zależności od zaboru. Na szczególną uwagę zasługują działania Kazimierza Stronczyńskiego i jego wielka inwentaryzacja zabytków w Królestwie Polskim. Rozwój archeologii wpłynął także na przyrost badań archeologicznych i architektonicznych, które rzuciły nowe światło na historię wielu zamków. Na ten okres przypada działalność Łuszczkiewicza i Sokołowskiego, którzy prowadzili pierwsze profesjonalne badania na zamku wawelskim i Ostrowie Lednickim.
Współczesne problemy w zarządzaniu i ochronie dziedzictwa kulturowego Indian Ameryki Północnej na przykładzie Południowego Zachodu Stanów Zjednoczonych
(Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Słupianek, Anna
Sposób zarządzania i ochrony dziedzictwa kulturowego Indian Ameryki Północnej jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych tematów będącym nie raz w historii badań nad kulturami prekolumbijskimi głównym powodem konfliktów pomiędzy naukowcami a współczesnymi społecznościami indiańskimi. Mówiąc o dziedzictwie kulturowym Indian, należy pamiętać, że nie są to wyłącznie naczynia ceramiczne, narzędzia krzemienne, pozostałości architektury czy przedmioty wykonane z materiałów organicznych. Należy do niego również tzw. kultura duchowa, do której możemy zaliczyć obrzędy i rytuały po dziś dzień odprawiane przez współczesne społeczności indiańskie, jak również przedmioty o przeznaczeniu ceremonialnym oraz pochówki przodków współczesnych Indian, nad którymi badania są jednym z najbardziej drażliwych tematów zarówno w świecie nauki, jak i przede wszystkim dla samych Indian. Konflikty pomiędzy badaczami i Indianami oraz różnice zdań najczęściej wynikały z powodu odmiennego postrzegania wymienianego wcześniej dziedzictwa przez obie z tych grup. Obie z nich dążyły do ochrony owego dziedzictwa, ale obie na swój indywidualny sposób, często niezrozumiały dla tej drugiej strony sporu. Pierwszymi próbami załagodzenia konfliktów było uchwalanie ustaw ściśle określających, czym jest dziedzictwo kulturowe, jak należy je chronić i jak zapobiegać jego zniszczeniu. Szybko okazało się jednak, że pomimo iż uchwalane ustawy dają bardzo ważną podstawę prawną do ochrony zabytków, należy podjąć realne działania, które zapoczątkują dialog pomiędzy światem nauki i światem indiańskiej tradycji. Artykuł ten ma na celu przedstawienie głównych problemów związanych z ochroną i zarządzaniem dziedzictwem kulturowym Indian Ameryki Północnej oraz prześledzenie historii rozwoju relacji badaczy ze społecznościami indiańskimi aż do czasów współczesnych.