Przeglądanie według Temat "diagnostics"

Aktualnie wyświetlane 1 - 7 z 7

Advances in the diagnostics of eye diseases
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Romańczuk, Helena; Mazur, Artur
The advances in the diagnostics of eye diseases have been presented in the work including the optic coherence tomography, confocal microscopy, ultrabiomicroscopy and perimetry. Introduction: The advances in the diagnostics of eye diseases during the last decade of the 20th century and in 21st century is incomparable with the corresponding, earlier periods of development of that discipline. This can be attributed, inter alia, to the pace of the development of imaging techniquesat present at the level close to the histological picture. Objective: The latest methods of diagnosis of changes of the front and back of the eye have been presented in the paper. Material and method: The overview of the current national and foreign literature has been done, mainly for over 10 last years. The following databases have been searched: PubMed and Polska Bibliografia Lekarska.
New endoscopic treatment methods for PPI-resistant GERD
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Sosna, Barbara; Bartusik-Aebisher, Dorota; Cieślar, Grzegorz; Kawczyk-Krupka, Aleksandra; Latos, Wojciech
Introduction. Gastroesophageal reflux disease (GERD) is a common disease with the highest prevalence in North America. Up to 40% of patients report persistent gastroesophageal reflux disease (GERD) symptoms despite proton pump inhibitor (PPI) therapy. Aim. The aim of this article is to complete discuss the GERD characterized by heartburn and/or regurgitation symptoms. Material and methods. We discuss here the evidence for medical therapy for PPI nonresponsive GERD. Analysis of the literature. GERD may present with a variety of other symptoms, including water brash, chest pain or discomfort, dysphagia, belching, epigastric pain, nausea, and bloating. In addition, patients may experience extraesophageal symptoms like cough, hoarseness, throat clearing, throat pain or burning, wheezing, and sleep disturbances. Conclusion. There has been an increase in GERD prevalence. GERD is one of the most common gastrointestinal disorders managed by gastroenterologists and primary care physicians.
New fluorescent imaging technics in gastrology
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Sosna, Barbara; Bartusik-Aebisher, Dorota; Cieślar, Grzegorz; Kawczyk-Krupka, Aleksandra; Latos, Wojciech
Introduction. There is a need to develop a new imaging technique in medicine. Gastroenterology is the branch of medicine focused on the digestive system and its disorders therefore for this branch is needed to detect all problems affecting the gastrointestinal tract. Aim. The aim of this article is to complete discuss the possibility of the new fluorescent imaging technics in gastrology to use innovative screening to identify individuals at an early stage. Material and methods. We discuss here imaging techniques such as include x-rays, computed tomography, scans, and magnetic resonance imaging in gastrology. Spectroscopy is the study of the formation and interpretation of spectra resulting from the interaction of all types of radiation on matter understood as a community of atoms and molecules. Various spectroscopic techniques are obtained by combining different types of radiation with different ways of its interaction with the test sample. They provide the opportunity to obtain detailed information about the tested substance – from its atomic composition, through its chemical structure, to its surface structure. Analysis of the literatue. The tissue fluorescence spectrum can be obtained by: (1) autofluorescence, or natural or primary fluorescence, i.e. by direct irradiation of the tissue with laser radiation (laser-induced fluorescence – LIF) and (2) photodynamic diagnosis (PDD), where spectrum analysis is preceded by systemic or local administration of the photosensitizer. Conclusion. The use of fluorescence imaging in colon cancer patient has potential to improve quality of treatment and diagnosis.
Przydatność czasów relaksacji rezonansu magnetycznego i metody fotodynamicznej w diagnostyce raka nerki in vitro
(Uniwersytet Rzeszowski, 2022-05-05) Przyczyna, Piotr
Praca została podzielona na 9 rozdziałów. Rozdział nr 1 zawiera wprowadzenie teoretyczne. W podrozdziale 1.1. opisano fizyczne podstawy obrazowania metodą MR, możliwości diagnostyczne i przeciwwskazania do badania tą metodą. W podrozdziale 1.2. opisano badania PDT na tkankach nerki in vitro, na przykładach badań przeprowadzanych w różnych laboratoriach przez naukowców. Założenia oraz cele pracy doktorskiej przedstawiono w rozdziale 2. W Rozdziale 3 przedstawiono metodologię eksperymentu: sposób przygotowywania materiału histopatologicznego, na podstawie których zostały dokonane badania, opis procedury badania z wykorzystaniem MR oraz przebieg i mechanizm PDT. W Rozdziale 4 zostały przedstawione wyniki z przeprowadzanych badań dla tkanek nerki zdrowej i wycinka guza nowotworowego, pochodzącego z chorej nerki (obrazy histopatologiczne), oraz wyniki metod doboru optymalnych wartości TR i TE dla różnych kontrastów a tym samym czasy T1 i T2 tkanek zdrowych, nowotworowych oraz tkanek poddanych terapii PDT po zastosowaniu konkretnego fotouczulacza (obrazy histopatologiczne oraz tabele pomiarowe czasów relaksacji). W Rozdziale 5 podano interpretację rezultatów uzyskanych z przeprowadzonych badań. Wnioski z zrealizowanych badań zebrano w Rozdziale 6. W rozdziałach końcowych, tj. w rozdziałach 7, 8, 9 zamieszczono: spis literaturowy, streszczenie (w języku polskim i angielskim) oraz spis tabel i rycin. Na końcu w załącznikach dodano skan zgody Komisji Bioetycznej Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz wykaz osiągnięć naukowych uzyskanych na przestrzeni ostatnich trzech lat w trakcie przygotowywania rozprawy doktorskiej. Praca zgodna z UCHWAŁĄ Nr 8/11/2018 Komisji Bioetycznej przy Uniwersytecie Rzeszowskim z dnia 08/11/2018, „Ocena skuteczności diagnostycznej terapii fotodynamicznej in vitro w raku nerki w korelacji z obrazem histopatologicznym i czasami reakcji MRI”.
Przydatność diagnostyczna czasów relaksacji metodą rezonansu magnetycznego oraz skuteczność terapii fotodynamicznej w raku piersi
(Uniwersytet Rzeszowski) Gustalik-Nowicka, Joanna
Jednym z dwóch problemów badawczych jest zobrazowanie ognisk komórek rakowych w wycinku tkankowym z raka piersi metodą magnetycznego rezonansu jadrowego. Badanie to może przyczynić się do poprawy wykrywalności nowotworów złośliwych piersi co ułatwi prawidłową ocenę stopnia zaawansowania choroby i pozwoli podjąć właściwą decyzję co do planowanej metody terapeutycznej. Drugim problemem badawczym była histopatologiczna ocena reakcji komórek raka piersi na terapię fotodynamiczną. Reakcja na leczenie oceniona w preparacie mikroskopowym pozwoliła na dobranie optymalnej dawki fotouczulacza do otrzymania pożądanego efektu terapeutycznego. W badaniach wykorzystany został rezonans magnetyczny o indukcji polu 1.5 Tesli model Optima MR360 firmy General Electric Healthcare. Dodatkowo do wykonywania pomiarów z wykorzystaniem silnego pola magnetycznego wykorzystane zostały dedykowane cewki gradientowe. Analiza otrzymanych danych była wykonana za pomocą licencjonowanego pakietu MATLAB. Badania przeprowadzono na nieutrwalonych przez formalinę fragmentach tkankowych. W pierwszym etapie wyznaczono relaksację podłużną i poprzeczną, co umożliwiło dokonanie charakterystyki badanych próbek. Na podstawie otrzymanego sygnału cyfrowego i rekonstrukcji obrazu, która powstaje dzięki zastosowaniu transformaty Fouriera otrzymano dane do analizy. Kolejnym etapem była analiza danych, w której dokonano dokładnej oceny otrzymanych wyników, w celu wyznaczenia czasów relaksacji T1 i T2 w badanych próbkach. W kolejnym etapie, pod mikroskopem, został oceniony preparat histopatologiczny wykonany z przebadanego wycinka raka piersi. Wycinek zawierał komórki raka piersi oraz tkankę niezmienioną nowotworowo. W ostatniej fazie eksperymentu zmiany widoczne w badaniu MR skorelowano z obrazem histopatologicznym w celu odnalezienia ewentualnych korelacji. Po wykonaniu obrazowania MR i po zabezpieczeniu fragmentu do wykonania bloczka parafinowego tkanki zostały poddane fototerapii a następnie utrwalone. W zakładzie patomorfologii dokonano oceny preparatu histopatologicznego, a otrzymany wynik zostanie skorelowany z podaną dawką fotouczulacza. Proces ten pozwolił ustalić minimalną efektywną dawkę terapeutyczną fotouczulacza.
Testy czucia głębokiego w diagnostyce stawów kolanowych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Rottermund, Jerzy; Michalak, Grzegorz; Berska-Maślej, Magdalena; Knapik, Andrzej
Wprowadzenie: Doskonalenie funkcji kończyn dolnych u pacjentów z chorobami zwyrodnieniowymi, po operacjach ortopedycznych oraz urazach neurologicznych i sportowych nierozerwalnie wiąże się ze stymulacją czucia proprioceptywnego wraz z kontrolą nerwowo-mięśniową. Powrót sprawności chodu zależy od czucia głębokiego, zwanego zamiennie czuciem proprioceptywnym, oraz od mechanizmów sterujących mięśniami. Przetworzone sensorycznie informacje wymuszają stosowną reakcję układu mięśniowego, poprzez system sprzężeń zwrotnych, równowagę kontrolowaną. Sprawnie funkcjonujący układ integracji sensorycznej umożliwia reedukację chodu. Celem prezentowanego artykułu jest wskazanie na konieczność wykonania testów czucia głębokiego w stawie kolanowym w trakcie zajęć fizjoterapeutycznych u chorych z dysfunkcjami kończyn dolnych i po zabiegach operacyjnych. Materiał i metody: Czucie głębokie obejmuje czucie ułożenia, ruchu i wibracji części ciała, ocenę ich ułożenia względem siebie oraz w przestrzeni, zarówno w ruchu, jak i w spoczynku. Informacje czucia głębokiego pochodzą z proprioreceptorów stawowych, ścięgnistych, mięśniowych, natomiast te, które znajdują się w głębszych warstwach skóry i powięzi, są tradycyjnie postrzegane jako uzupełniające źródła. Uszkodzenie zaburzeń czucia głębokiego w stawach kolanowych objawia się wielorako. Najczęściej obserwuje się chód odbiegający od fizjologicznego, brak stabilizacji stawu, osłabienie siły mięśniowej, względnie ich sztywność oraz trudność w określeniu pozycji ułożenia kończyny. W pracy przedstawiono wybrane testy czucia głębokiego uwzględniające zdolność do odwzorowywania pozycji stawu kolanowego oraz test siły i prędkości wykonywanego ruchu. Zaproponowano wykorzystanie bieżni i platformy stabilometrycznej w diagnostyce propriorecepcji i ocenie postępów w usprawnianiu fizjoterapeutycznym kończyn dolnych. Podsumowanie: Ocena czucia proprioceptywnego jest konieczna podczas usprawniania chorych w dysfunkcjach kończyn dolnych, a w połączeniu z innymi badaniami diagnostycznymi umożliwia ukierunkowanie zajęć fizjoterapeutycznych na te najistotniejsze z punktu widzenia potrzeb chorego. W sytuacji pogorszenia się czucia głębokiego niezwłocznie należy przystąpić do wykonywania zalecanych ćwiczeń fizycznych i codziennej aktywności, uwzględniając przeciwwskazania i aktualne możliwości motoryczne pacjenta. Liczne w społeczeństwie upośledzenia funkcji kończyn dolnych, urazy oraz konieczność wykonania zabiegów operacyjnych wymusza podczas prowadzonej kompleksowej rehabilitacji wykorzystanie testów rzetelnych i niezawodnych. Przedstawione w artykule testy propriorecepcji stanowią nie tylko element diagnostyki, ale i obiektywną ocenę prowadzonego usprawniania.
Wyzwania diagnostyczne w edukacji wczesnoszkolnej w zmieniającej się rzeczywistości oświatowej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-10) Ciupińska, Beata
Celem artykułu jest wykazanie znaczenia doskonalenia umiejętności diagnostycznych nauczycieli i pedagogów pracujących z dziećmi w kontekście współczesnego, podejścia do pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W artykule podjęto problematykę, wciąż ewoluujących, zadań diagnostycznych nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej, jakie wynikają z przepisów prawa oświatowego. Zwrócono uwagę na kwestie możliwości rozpoznawania uczniowskich problemów w toku pracy edukacyjnej i wychowawczej. Podjęto także podstawowe zagadnienia odnoszące się do działań diagnostycznych w ujęciu holistycznym, ze szczególnym uwzględnieniem kierunków współpracy ze środowiskiem pozaszkolnym.