Przeglądanie według Temat "deportacje sowieckie"

Aktualnie wyświetlane 1 - 1 z 1

Przesiedleni znad Sanu – zamordowani nad Horyniem. Losy Polaków deportowanych przez Sowietów z obwodu drohobyckiego w ramach „oczyszczania” pasa przygranicznego (1940–1944)
(Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział w Rzeszowie, 2021-01-12) Bereza, Tomasz
Wiosną 1940 roku ludność mieszkająca w pobliżu granicy sowieckiej strefy okupacyjnej została zmuszona do opuszczenia swoich siedlisk. Operacja „oczyszczania” przygranicznego pasa o szerokości 800 metrów z ludzi i budynków (z wyłączeniem miast) miała charakter przymusowy. Około 13 tysięcy mieszkańców „strefy 800”, w tym około cztery tysiące Polaków, przesiedlono na Wołyń, gdzie ulokowano ich w domach po deportowanych na Sybir polskich osadnikach albo w zagrodach opuszczonych przez dawnych kolonistów niemieckich. Na przełomie lat 1942/1943 banderowska frakcja Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i jej ramię zbrojne – Ukraińska Powstańcza Armia podjęły na 2 obszarze Wołynia szeroką akcję przeciwko Polakom. Terror miał podłoże etniczne. Polacy znad Sanu, którzy trafili do wschodniej części Wołynia, znaleźli się wśród pierwszych ofiar ludobójstwa – zginęło ich co najmniej 288. Pierwsi uchodźcy z Wołynia dotarli do dawnych miejsc zamieszkania w kwietniu 1943 r., później ich liczba szybko rosła. Traumatyczne doświadczenia i nastroje panujące wśród reemigrantów miały istotny wpływ na eskalację antagonizmów narodowościowych na terenach między Leskiem a Przemyślem.