Przeglądanie według Temat "defendant"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Mściwość sędziowska w prawie amerykańskim
(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Licak, Tomasz
Mściwość sędziowska jest pojęciem zawartym w orzeczeniu Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Ameryki z 1969 roku, które oznacza zakaz sędziowskiego odwetu w formie podwyższonego wyroku w stosunku do oskarżonego, który jest sądzony ponownie. Zasada prawidłowego procesu wymaga, aby oskarżony nie obawiał się mściwości sędziowskiej. Nowe skazanie za to samo przestępstwo wiąże się z konsekwencją, że czas przebywania w wiezieniu musi zastać zaliczony na poczet kary. Jeśli sędzia decyduje się wydać surowszy wyrok w ponownym procesie, wówczas musi wyraźnie podać przyczyny nałożenia wyższej kary. Mściwość sędziowska nie może mieć miejsca w procesie ponownego orzekania o karze. Jeśli odwet motywuje nałożenie surowszego wyroku w nowym postępowaniu, wówczas taki wyrok wydany jest z naruszeniem czternastej poprawki do konstytucji, gwarantującej prawidłowy proces. W apelacji sąd orzekający uchyli taki wyrok. Państwu nie wolno karać osoby poprzez nałożenie surowszej kary z tego powodu, iż korzysta ona ze swoich praw. Oskarżony nie powinien obawiać się odwetu za skuteczne zaskarżenie pierwszego wyroku skazującego. Konstytucyjne prawo do apelacji nie może być ograniczane poprzez perspektywę mściwości.
Złośliwość prokuratorska
(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017-06) Licak, Tomasz
Występek złośliwego ścigania polega na intencjonalnym wnoszeniu i popieraniu oskarżenia, które jest wniesione bez uzasadnionego powodu i ostatecznie oddalone na korzyść ofiary złośliwego ścigania. Obowiązkiem prokuratora jest poszukiwanie sprawiedliwości a nie jedynie doprowadzenie do skazania. Nadużycie władzy prokuratorskiej ma miejsce wtedy, gdy prokurator łamie prawo lub kodeks zasad etycznych w trakcie działań prokuratorskich. Prokuratorzy są chronieni przed pociągnięciem do odpowiedzialności cywilnej nawet wtedy, gdy świadomie i intencjonalnie łamią prawo dążąc do skazania oskarżonego. Doktryna nieszkodliwego błędu może być stosowana przez sądy apelacyjne w celu utrzymania takich skazań, mimo zaistnienia ewidentnie nielegalnej taktyki, co z kolei zniechęca prokuratorów do ścisłego trzymania się litery prawa.