Przeglądanie według Temat "cultural heritage"
Aktualnie wyświetlane 1 - 8 z 8
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Aktualne problemy zarządzania archeologicznym dziedzictwem kulturowym(Muzeum Okręgowe w Rzeszowie, 2017) Czopek, SylwesterThe article analyses issues related to the protection of archaeological heritage, understood holistically, i.e. traditional conservation (sites protection in situ) and museology (ex post protection). Providing numerous examples and quoting the opinions of other archaeologists, the author confirms the diagnosis of inefficiency of the current system of protection, its numerous gaps and inconsistencies. In conclusion the author presents a proposal for a new legal regulation - the Act on the Protection of Archaeological Heritage.Pozycja Edukacyjne znaczenie dziedzictwa kulturowego. Sztuka ludowa w procesie budowania tożsamości regionalnej(Instytut Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021-12) Cudzich, EwaTo preserve the culture of any community it is imperative to transfer its cultural heritage. Inheritance is based on the tradition which Kazimierz Dobrowolski describes as any legacy which the outgoing generations pass down to the new ones. Creative human activity is subject to those processes; activity which appears as an aesthetic, spiritual and social need, which contributes to what we call the regional and the ethnic. The subject of the discussion is cultural heritage and its educational value; what remains in the range of interest of this article then, is that part of folk culture, particularly regional folk art, which is one of the elements of identity. Regionalisms, which come to the fore nowadays, noticeable in the new wave of interest in Polish folk culture, art, handicraft, music and traditions, are an answer to global tendencies. Return to folk occurs on the level of everyday life and also finds expression in educational projects. Inspirations with elements of traditional culture can be found in educational programs addressed both to the youngest audience and adults. In this context I want to look at regional activities focusing on folk art (cross stitching, lace making, painting on glass, folk sculpture, decorative art etc.) and its functioning in the educational process (the actions of the National Heritage Board of Poland, the programs of the Polish Ministry of Culture and National Heritage), not only with respect to schools, but also as a factor enriching the tourist offer of the region.Pozycja Grodzisko w Chotyńcu – problem ochrony konserwatorskiej i zagospodarowania dla potrzeb edukacyjnych(Muzeum Okręgowe w Rzeszowie, 2020) Czopek, SylwesterThe article, while discussing the importance of archaeological research conducted for several years within the Early Iron Age fortified settlement in Chotyniec, focuses on the need to make decisions considering the further protection of this unique site. Furthermore, it draws up the program of establishing the Chotyniec Culture Park as a place of protection, research and popularization of knowledge about prehistory. The idea of public archaeology fits in a broader regional context with the need to protect the local cultural landscape.Pozycja Publicznoprawne ograniczenia rynku sztuki w Polsce na tle rozwiązań zagranicznych. Wybrane uwagi de lege lata oraz de lege ferenda(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-06) Lizak, AgataArtykuł podejmuje tematykę wybranych publicznoprawnych aspektów funkcjonowania rynku sztuki w Polsce pod kątem możliwych zmian. Rozwiązania obowiązujące w kraju zostały przeanalizowane na tle przepisów innych europejskich państw, przy rozważeniu, na ile mogą być one źródłem postulatów de lege ferenda. Poruszone zostały zagadnienia takie jak: wyodrębnianie kategorii obiektów podlegających różnym procedurom w zakresie udzielania zgody na wywóz poza granice państwa, przebieg procedury uzyskiwania pozwolenia, rekompensaty w przypadku odmowy wydania pozwolenia na wywóz, regulacja działalności zawodowej i eksperckiej na rynku sztuki. Poza przepisami, przeanalizowano także stanowisko doktryny polskiej i zagranicznej w odniesieniu do wskazanych kwestii oraz podjęto próbę oceny, na ile poszczególne rozwiązania mogłyby zostać wdrożone w realiach polskich.Pozycja Stari (Old) Ras and Sopoćani: Challenges and Opportunities in Managing UNESCO Cultural Heritage(Fundacja Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego, 2018) Špehar, Perica; Debljović Ristić, Nevena; Špehar, OlgaFor its numerous medieval monuments, the Raška region in and around modern Novi Pazar in southwestern Serbia was put on UNESCO ’s list of World Cultural and Natural Heritage sites in 1979 under the name of Stari Ras and Sopoćani. It consists of several components: the Medieval Town of Ras, St. Peter’s church in Novi Pazar, the Monastery of Đurđevi Stupovi and the Monastery of Sopoćani. As a living organism, situated in an intensely multi-ethnic area that was and still is on the crossroads of diverse peoples and influences, the Stari Ras and Sopoćani area is very challenging to manage, because the needs of cultural heritage workers and the needs of functioning monastic communities and the expanding city of Novi Pazar have to be reconciled. This paper aims at presenting the monuments that are incorporated into the Stari Ras and Sopoćani heritage site, as well as showing the character of the region and the challenges and opportunities of managing a cultural heritage site in regard to the diverse actual conditions.Pozycja Tożsamość regionalna w planowaniu przestrzennym – wielkopolska 2020+. Refleksje i komentarz(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2020) Kasprzak, KrzysztofWdrażanie strategii rozwoju regionu następuje poprzez plan zagospodarowania województwa. Jego uchwalenie należy do wyłącznej właściwości wojewódzkiego sejmiku samorządowego. W znacznym zakresie jest on wyznacznikiem tożsamości regionu, co widoczne jest zwłaszcza w przypadku ustaleń planistycznych dotyczących dziedzictwa kulturowego. Chociaż nie jest powszechnie wiążącym aktem prawa miejscowego, to jednak wiąże gminy przy sporządzaniu własnych dokumentów planistycznych. Stwarza szansę ochrony terenów i obiektów będących przedmiotem zainteresowania turystyki kulturowej przed degradacją ich wartości lub zupełnym zniszczeniem. Ważnym przesłaniem jest zobowiązanie do współodpowiedzialności samorządów lokalnych za wspólną przestrzeń i jej dziedzictwo kulturowe. Dla przeciwdziałania procesom destrukcji krajobrazów poprzez procesy suburbanizacji sprzyjające zmniejszaniu się terenów otwartych, w planach wojewódzkich podkreślana jest potrzeba ochrony i promocji krajobrazów przyrodniczo-kulturowych. Utrzymanie terenów otwartych jako niezabudowanych w sytuacji ogromnej presji inwestycyjnej może być przykładem retardacji utraty tożsamości regionalnej, co wymaga jednak dużej determinacji władz lokalnych.Pozycja Turystyka kulturowa na Rzeszowszczyźnie w latach 1945–1989. Studium historyczno –antropologiczne.(Uniwersytet Rzeszowski, 2019-03-28) Huzarska, AgnieszkaCelem rozprawy doktorskiej zatytułowanej Turystyka kulturowa na Rzeszowszczyźnie w latach 1945–1989. Studium historyczno-antropologiczne jest omówienie turystyki kulturowej na Ziemi Rzeszowskiej w okresie 1945-1989. Turystyka kulturowa jest często definiowana jako zachowania turystów z motywacją do podróżowania o charakterze kulturowym. Autorka przeprowadziła badania z powodu braku całościowego ujęcia tematu. Dotychczasowe badania tematu przyniosły cząstkowe ujęcie zagadnienia. Dlatego autorka wzięła pod uwagę turystykę kulturową na Rzeszowszczyźnie i przeszłą rzeczywistość poprzez odtworzenie wiedzy o niej. Najwyższą wartość dla udzielenia odpowiedzi na temat badawczy miały archiwalia. Praca ma 5 rozdziałów. Rozdział I to tradycje turystyki kulturowej na Rzeszowszczyźnie. Geograficzna charakterystyka regionu to rozdział II. Rozdział III skupia się na turystyce kulturowej dziedzictwa kulturowego, turystyce muzealnej, literackiej i eventowej kultury wysokiej. W rozdziale IV omówiono podróże tematyczne i podróże seminaryjne. Rozdział V omawia: turystykę miejską, wiejsko-kulturową, etniczna, turystyke obiektów militarnych, turystykę obiektów przemysłowych i technicznych, turystykę żywej historii, eventową kultury popularnej, kulturowo-przyrodniczą, religijno-pielgrzymkową, kulinarną, hobbystyczną i turystykę regionalną. W dysertacji obszernie ukazano specyficzną formę turystyki, jaką jest turystyka kulturowa, szczegółowo ukazując poszczególne rodzaje takiej turystyki na Rzeszowszczyźnie w latach 1945– 1989.Pozycja Turystyka kulturowa w wymiarze przyrodniczym(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2019) Kasprzak, KrzysztofTurystyka stała się obecnie nie tylko masowym rytuałem o znacznym potencjale ekonomicznym, ale także ważnym przekazem kulturowym. Dotyczy różnych obszarów działalności człowieka i twórczości związanej z szeroko rozumianą kulturą, obejmując także aspekty dziedzictwa przyrodniczego. Na wzajemne zależności dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego oraz konieczność traktowania ich jako integralnej całości zwraca uwagę szereg międzynarodowych aktów prawnych. Powszechna Deklaracja o Różnorodności Kulturowej określa, że różnorodność kulturowa wyraża się w oryginalności i mnogości tożsamości, cechujących grupy i społeczeństwa tworzące ludzkość. Zgodnie z Konwencją o Różnorodności Biologicznej ochrony wymagają także różnorodność kulturowa i tradycyjne gospodarowanie, z którymi są nierozerwalnie związane zagrożone wartości przyrodnicze. Człowiek jest ukształtowany biologicznie i kulturowo w konkretnych warunkach środowiska przyrodniczego. Swoje antropocentryczne wartości przenosi jednak na przyrodę, ogląda ją głównie poprzez mity ukształtowane w kulturze, która je rozpowszechnia i utrwala. Wiele celów turystyki kulturowej łączy się ściśle ze stanem zasobów przyrody i środowiska przyrodniczego. Istnieje głęboko humanistyczny sens badań przyrodniczych i ochrony przyrody. Ma to bowiem istotne znaczenie dla trwałości i jakości ludzkiej egzystencji.