Przeglądanie według Temat "criminal process"

Aktualnie wyświetlane 1 - 5 z 5

Kształtowanie się instytucji dobrowolnego poddania się karze w trybie art. 338a i 387 k.p.k. Kilka uwag na tle zmian z lat 1997–2016
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Sowiński, Piotr Krzysztof
W artykule omówiono kształtowanie się instytucji dobrowolnego poddania się karze w latach 1997–2016. Jest to instytucja opierająca się na tzw. porozumieniu procesowym zawartym przy aprobacie sądu przez strony procesowe. Zmierza ona do skrócenia procesu karnego i zakłada zwiększenie wpływu stron na decyzję sądu. Zwraca się tu uwagę na konieczność odróżnienia wymogów formalnych i merytorycznych dotyczących samego wniosku oskarżonego od warunków uwzględnienia tego wniosku przez sąd.
Prawo osoby pozostającej we wspólnym pożyciu do odmowy zeznań (art. 182 § 1 k.p.k. w zw. z art. 115 § 11 k.k.). Uwagi na tle uchwały SN z 25 lutego 2016 r., I KZP 20/15
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Lasek, Wojciech
W opracowaniu poruszono kwestie osoby najbliższej, która ma istotne znaczenie w prawie karnym materialnym oraz postępowaniu karnym. Artykuł 115 § 11 Kodeksu karnego wprowadza definicję wymienionego zdanie wcześniej pojęcia, wskazując, kogo zalicza się do grona osób najbliższych. Autor skupia się przede wszystkim na „osobie pozostającej we wspólnym pożyciu”, która budzi największe trudności interpretacyjne. Dotychczasowa linia orzecznicza Sądu Najwyższego uznawała, że pod pojęciem „osoby pozostającej we wspólnym pożyciu” należy rozumieć osoby pozostające w związku heteroseksualny nazywanym konkubinatem. Odrzucano tym samym możliwość dopuszczenia związków homoseksualnych. Wszystko zmieniła uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2016 r., I KZP 20/15, która zerwała z dotychczasową linią orzeczniczą i dopuściła możliwość traktowania jako „osób pozostających we wspólnym pożyciu” również par homoseksualnych. Autor poszukuje przyczyn zmiany linii orzeczniczej Sądu Najwyższego nie tylko w przepisach prawa, ale również w zmieniającej się świadomości społecznej.
Problematyka mediacji w kontekście zmian w polskim procesie karnym
(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Gil, Damian
Pokrzywdzony przestępstwem należy do ważnych uczestników procesu karnego. Mediacja karna ma zapewnić dotkniętym przestępstwem większy komfort realizacji swoich roszczeń w procesie karnym. Porozumienie osiągnięte w trakcie mediacji ma wpływ na sytuację pokrzywdzonego i oskarżonego. Obszerne zmiany w k.p.k. zwracają uwagę na zasady postępowania mediacyjnego, rolę referendarza w procesie karnym oraz gwarancje praw oskarżonego. Autor czyni wstępne refleksje na temat istotnych problemów praw pokrzywdzonego w postępowaniu mediacyjnym, które mogą być przedmiotem rozwinięcia w innych opracowaniach naukowych.
The importance of age in the Roman criminal process
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12) Kosior, Wojciech J.
In Roman law there were institutions whose application and, above all, their effects depended on the attainment of a numerically specified age by the subject of the law. Age limits presented in Roman law literature are usually associated with civil law – personal law, and more specifically to the scope of legal capacity, although, of course, a number of other powers exercised under other branches of law were also connected with this capacity. The purpose of this article is to present the results of the research conducted on the juridical sources of Roman law, which revealed texts relating to the problem of age on the grounds of the Roman criminal process. Research conducted on Roman law sources showed that three categories of age were important in the criminal process: 14 years, 20 years and 25 years.
Wiarygodność środków dowodowych w rzymskim procesie karnym okresu wczesnego cesarstwa
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Loska, Elżbieta
Zachowane teksty źródłowe dotyczące rzymskiego prawa karnego poświęcone są bardzo często kwestiom procesowym. Znalazło się w nich także miejsce dla problematyki środków dowodowych w rzymskim procesie karnym. W niniejszym artykule omówiono zagadnienie ich wiarygodności. Brano przy tym pod uwagę nie tylko sam dowód, jego formę czy treść, ale oceniano również osobę, która dowód przedstawiała, i sposób jego pozyskania. W niektórych przypadkach obligatoryjne było zastosowanie tortur.