Przeglądanie według Temat "cooperatives"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

Rola spółdzielczości w rozwoju społeczno-gospodarczym w Polsce
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Kawa, Marta; Kuźniar, Wiesława
Celem artykułu jest określenie etapów rozwoju ruchu spółdzielczego oraz znaczenia spółdzielczości w rozwoju społeczno-gospodarczym w Polsce. Ponadto przedstawiono spółdzielnie na tle gospodarki narodowej oraz aktualny stan liczby spółdzielni działających w Polsce w poszczególnych branżach gospodarki w latach 1989–2016. Rola i pozycja spółdzielczości w rozwoju społeczno-gospodarczym znacznie się różniła na poszczególnych etapach rozwoju, co wynikało z odmiennych warunków funkcjonowania i polityki państwa. Spółdzielczość od początku powstania odgrywała ważną rolę w rozwoju społeczno-gospodarczym. W latach 1947–1989 spółdzielnie odgrywały znaczącą rolę w gospodarce, co wynikało z polityki państwa. Po zmianie systemu gospodarowania pozycja spółdzielczości znacznie się zmniejszyła w zakresie udziału sektora spółdzielczego w gospodarce narodowej oraz liczby podmiotów spółdzielczych w tradycyjnych branżach. Pojawiły się natomiast nowe formy spółdzielcze takie jak spółdzielnie socjalne, grupy producentów rolnych, co świadczy o przydatności tej formy gospodarowania do rozwiązywania wielu problemów społecznych i gospodarczych. O pozycji spółdzielczości powinny decydować potrzeby polskiej gospodarki i polskiego społeczeństwa. Rozwijać powinny się formy spółdzielcze dostosowane do aktualnej sytuacji społeczno-gospodarczej Polski i warunków gospodarki rynkowej. Nie jest ważna pozycja w gospodarce narodowej, ale przede wszystkim wartości, którymi kierują się spółdzielnie, a które będą przynosić korzyści nie tylko ekonomiczne, ale i społeczne. Spółdzielczą formę gospodarowania opartą o wartości takie jak uczciwość, demokracja, troska o innych można wykorzystać jako instrument do rozwiązywania wielu problemów społeczno-gospodarczych. Jest to kierunek rozwoju spółdzielczości opartej o wartości.
Specyfika realizacji tzw. samorządowych zadań publicznych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Feret, Elżbieta
Przedmiotem rozważań objętych niniejszym opracowaniem jest określenie specyficznych cech związanych z wykonywaniem zadań publicznych przez jednostki samorządu terytorialnego. Odmienny charakter sposobu realizacji w stosunku do zadań publicznych podejmowanych przez organy władzy państwowej tworzy podstawę dla wykazania ich specyfiki na szczeblu samorządowym. Tę specyfikę należy wiązać ze zróżnicowanymi formami organizacyjno-prawnymi, pod postacią których są realizowane, a które można podzielić na te finansowane: bezpośrednio przez budżet jednostki samorządu terytorialnego; przez podmioty prywatne albo na podstawie umów publiczno-prywatnych. Różne formy finansowania wpływają na złożoność badanej problematyki, którą dodatkowo komplikuje brak jasnych regulacji prawnych, definiujący w sposób wyraźny, a nie tylko dorozumiany, dopuszczalną formę realizacji konkretnego zadania publicznego przez gminę, powiat lub województwo. Gdy do tego dodamy nieprecyzyjne, a niekiedy wykluczające się wzajemnie przepisy prawa dotyczące analizowanego zagadnienia, okazuje się, że organy jednostek samorządu terytorialnego zostały obarczone dużym stopniem niepewności w zakresie podejmowania decyzji o formie organizacyjno-prawnej realizacji zadań. Wyżej wyeksponowane spostrzeżenia w pełni uzasadniają wybór tematu opracowania. I choć nie znajdą się w nim odpowiedzi na wszystkie problemy związane z finansowaniem tzw. samorządowych zadań publicznych, może ono stanowić bazę dla prowadzenia dalszych badań w tym obszarze. Są one o tyle ważkie, że wiążą się z istotą decentralizacji władzy publicznej polegającej na przekazaniu istotnej części zadań publicznych do realizacji jednostkom samorządu terytorialnego wraz z potrzebą wyposażenia ich przepisami prawa w wystarczające środki finansowe.
Spółdzielczość spożywców w województwie rzeszowskim w latach 1944 - 1975
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019-01-07) Jerzy, Wieloch
Ruch spółdzielczy w Polsce ma długą i piękną tradycję, bogatą historię i imponujący dorobek. To niezwykle ważny element życia społecznogospodarczego. Znacząco przyczynia się do eliminowania biedy, tworzenia nowych miejsc pracy i budowania społeczeństwa obywatelskiego. Mimo to, dzieje spółdzielczości to jedna z największych białych plam historii polskiej myśli. Niniejsza rozprawa doktorska jest pierwszą próbą przedstawienia w sposób syntetyczny działalności spółdzielczości spożywców w województwie rzeszowskim w latach 1944 - 1975. Badaniom i opracowaniu poddano: istotę spółdzielczości, politykę państwa wobec spółdzielczości, uregulowania prawne, warunki działania spółdzielczości, postulowane zmiany wewnętrzne w funkcjonowaniu spółdzielni. Praca ma charakter chronologiczno-problemowy. Podzielona jest na 4 rozdziały. Rozdział I opisuje istotę spółdzielczości i zasady jej działania w aspekcie historycznym. W rozdziale II przedstawiono spółdzielczość w Polsce Ludowej. Rozdział III poświęcono historii spółdzielczości spożywców w województwie rzeszowskim. W rozdziale IV dokonano analizy spółdzielczości spożywców w województwie rzeszowskim, ze szczególnym uwzględnieniem działalności organizacyjnej, gospodarczej, obrotu towarowego i gospodarki finansowej. W podsumowaniu podjęto próbę wyciągnięcia wniosków dotyczących analizy głównych procesów i zmian, które zachodziły na Rzeszowszczyźnie w analizowanych latach oraz odpowiedzi na pytanie, czy znajomość działalności spółdzielczej w okresie PRL może być wykorzystywana w funkcjonowaniu spółdzielczości obecnie i w jakim zakresie.
Znaczenie kooperatyzmu dla zrównoważonego rozwoju
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-09) Cwynar, Katarzyna M.
Celem artykułu jest wskazanie znaczenia kooperatyzmu w realizacji założeń zrównoważonego rozwoju. Autorka, analizując dokumenty strategiczne oraz raporty dotyczące zrównoważonego rozwoju, ukazuje problematyczność urzeczywistnienia wyznaczonych celów. Formułuje jednocześnie tezę, iż kooperatyzm jako oddolny ruch społeczny i tym samym zaangażowanie społeczne, stanowi jeden z kluczowych warunków osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju. Za argument przemawiający na rzecz tego stanowiska wskazuje zasadę odpowiedzialności, wynikającą z założeń kooperatyzmu i konieczną dla osiągnięcia zrównoważonego rozwoju. Aktywności kooperatyw w tym zakresie upatruje nie tylko w wymiarze ekonomiczno-ekologicznym, ale także społeczno-kulturowym i politycznym.