Przeglądanie według Temat "convergence"
Aktualnie wyświetlane 1 - 8 z 8
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Anti-Western policy of the Soviet-Turkish relations during the Greek-Turkish War(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Xoshgedem, IslamA number of recent comparative works have drawn attention to parallels and similarities between the Soviet Union and the early Turkish Republic. In this article, I take a firmly transnational approach to Soviet-Turkish interactions in the 1920s to demonstrate that the similarities were not merely circumstantial. The manifest ideological conflict between nationalist Turks and internationalist Bolsheviks has led many historians to dismiss Soviet-Turkish cooperation as a necessary response to geopolitics, a pragmatic alliance against the west. This article makes that opposition to the western-dictated international order was a coherent element in Soviet-Turkish exchanges that stretched beyond diplomacy into the economic and cultural spheres. The anti-western elements of Soviet-Turkish relations suggest that convergence was more than a case of homologous responses to similar conditions; it was part of a broader narrative that, in the Soviet case at least, continued to shape international relations beyond World War II.Pozycja Genologia wobec rewolucji cyfrowej. Przypadek reportażu(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Pietrzak, PrzemysławI compare the concept of today intermedial reportage to that before the Internet era. Several features of this genre, usually considered as purely contemporary ones, can be found in the works of 20th century Polish writers including interwar period. Multi-, trans- and intermedial reportages, multiplication of their editorial channels and some forms of participation can be discovered before the time of World Wide Web, on condition that we take into consideration newspaper editions, not only those in the books. Digital revolution then looks merely like a change of carrier rather than a huge turn in the history of some literary genres. Moreover, what it offers (internet channels, social media), is of much less durability than traditional paper texts, and readers’ participation here is frequently limited to commentaries or some cues for authors. Many of them vanish shortly afterwards, what makes a ‘participatory culture’ a cultural illusion.Pozycja Koncepcja globalnego podatku majątkowego(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Malinowski, Grzegorz; Tomkiewicz, JacekCelem niniejszego tekstu jest wskazanie na globalny, progresywny podatek majątkowy, jako na narzędzie polityki gospodarczej, którego zastosowanie ograniczyłoby narastanie nierównowag związanych z pogłębieniem rozwarstwienia dochodowego oraz brakiem konwergencji ekonomicznej między krajami bogatymi i biednymi. Na podstawie dostępnych, długookresowych danych statystycznych można wyciągnąć wniosek, że wbrew prognozom neoklasycznych modeli wzrostu gospodarczego biedne kraje wcale nie rozwijają się szybciej od bogatych, czemu towarzyszy zjawisko narastania nierówności dochodowych i majątkowych w wymiarze państw narodowych oraz w ujęciu globalnym. Z tego względu racjonalną, chociaż bardzo kontrowersyjną jest propozycja globalnego podatku majątkowego zaproponowana przez T. Piketty’ego. W artykule przedstawiona zostaje formuła, jaką tego typu podatek mógłby przybrać. Wyliczone zostają także najważniejsze korzyści, które wynikają z tego typu rozwiązania. Wśród nich wyszczególnić należy: uzyskanie precyzyjnej, transparentnej informacji z zakresu ewidencji majątku, zmniejszenie zagrażających spójności społecznej nierówności dochodowych i majątkowych, zwiększenie dochodów publicznych, które mogą zostać wykorzystane w celu zwiększenia poziomu inwestycji w kapitał ludzki. Tekst nie podejmuje tematu możliwości/wykonalności wprowadzenia tego typu rozwiązania, mimo że warunkiem jego implementacji jest niewątpliwie ponadnarodowa wola polityczna, o którą współcześnie bardzo trudno. Niemniej jednak autorzy są przekonani, że zadaniem ekonomii i ekonomistów jest nie tylko rozważanie rozwiązań możliwych do natychmiastowego wdrożenia, lecz także konstruowanie narzędzi, które mogą zostać wykorzystane w dalszej perspektywie.Pozycja Konwergencja wydatków na opiekę zdrowotną w państwach Unii Europejskiej – zarys problematyki(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Hnatyszyn-Dzikowska, Anna; Wyszkowska, ZofiaNiniejszy artykuł stanowi przegląd literatury i na tej podstawie próbę określenia stopnia konwergencji wydatków na opiekę zdrowotną w państwach Unii Europejskiej. W przypadku systemów opieki zdrowotnej, których kształtowanie w poszczególnych państwach Unii Europejskiej zdeterminowane jest zróżnicowanymi uwarunkowaniami demograficznymi, historycznymi, politycznymi i gospodarczymi, proces konwergencji wydaje się być mocno skomplikowany. Niemniej, na przestrzeni czasowej lat 1970–2014, zidentyfikowano 10 publikacji odpowiadających określonemu zakresowi prowadzonych analiz. Dokonana analiza pozwoliła na wciągnięcie wniosków, co do dalszych tendencji rozwojowych w kształtowaniu się zarówno publicznych, jak i prywatnych wydatków na opiekę zdrowotną w państwach Unii Europejskiej. Przedstawiony przegląd literatury dotyczącej konwergencji wydatków na opiekę zdrowotną wydaje się sugerować, iż w państwach Unii Europejskiej następuje proces zbieżności w systemie finansowania opieki zdrowotnej. Faktem jest, iż dynamika i siła konwergencji zależy od przyjętego do badania zakresu czasowego i przestrzennego, przyjętych definicji konwergencji oraz zastosowanej metodologii ekonometrycznej. Badania potwierdzają jednak, że poziomy wydatków na opiekę zdrowotną wykazują tendencję do spadku stopnia zróżnicowania (szczególnie w państwach o wyższym poziomie dochodu). Zbieżność wartości wydatków może być przy tym wynikiem konwergencji systemów ochrony zdrowia na podłożu otwartej koordynacji. Możliwość zastosowania przez szczebel ponadnarodowy innych instrumentów wspierających dynamikę ujednolicania systemów opieki zdrowotnej jest mocno ograniczony – ze względu na poszanowanie suwerenności poszczególnych państw i obowiązującą zasadę subsydiarności.Pozycja Lokalna telewizja internetowa jako medium wspomagające funkcjonowanie społeczeństwa obywatelskiego w małych ojczyznach(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Kotnis-Górka, EmiliaLokalne telewizje internetowe nie tylko wzbogaciły polski krajobraz medialny, ale stały się szansą dla małych społeczności na szerszy i ciekawszy dostęp do informacji. Mimo że od pojawienia się pierwszych lokalnych telewizji internetowych minęła dekada, zjawisko to niezmiernie trudno ująć w sztywne ramy teoretyczne. Różniące się od siebie pod względem formatu, częstości pojawiania się czy też rodzaju własności i kanału dystrybucji lokalne telewizje internetowe są tym bardziej interesującym obiektem badań, szczególnie gdy jako perspektywę wybierzemy aspekt społeczeństwa obywatelskiego, a konkretnie rolę, jaką w tym względzie pełnią lokalne telewizje internetowe. W kontekście konwergencji, a więc współistnienia nowych i starych mediów lokalną telewizję internetową należy rozpatrywać w kategoriach hybrydy gatunkowej. Dla badań nad konwergentnym medium, jakim jest lokalna telewizja internetowa, istotna jest również zmiana praktyk odbiorczych, która przejawia się w sposobie konsumowania treści przekazywanych za pośrednictwem nie tylko mediów ogólnopolskich, lecz także mediów lokalnych. Odbiorcy, przyzwyczajeni do bogactwa treści i formy popularnych serwisów, takiej samej jakości zaczęli domagać się od wydawców lokalnych. Zdominowany przez prasę drukowaną rynek lokalnych mediów musiał na tę potrzebę odpowiedzieć. Stąd też można przypuszczać, że redakcje lokalnych mediów decydują się na tworzenie zawartości multimedialnych, aby wzbogacić swoją ofertę. Jednocześnie przygotowywane materiały wideo pobudzają dyskusję na ważne społecznie tematy, co z kolei ma znaczenie w kontekście społeczeństwa obywatelskiego na poziomie lokalnym.Pozycja Poznawanie z nowymi mediami – nowa jakość czy nowa trudność? Fragmentaryzacja czy integracja? Potrzeba nowej konwergentnej edukacji(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Miąso, JanuszPoznawanie, uczenie się, pozostaje ciągle jednym z najważniejszych procesów w życiu człowieka, dziś staje się nawet procesem całożyciowym. Równocześnie coraz mocniejszą pozycję w tym procesie zajmują multimedia, następuje proces przesunięcia z uczenia się bezpośredniego w kierunku zapośredniczonego medialnie. Można powiedzieć, że z jednej strony ogromna szansa poznawania na odległość ludzi, przyrody, spraw do których byłoby bardzo trudno realnie dotrzeć a z drugiej czasem trochę ucieczka od wysiłku poznawania realnego świata. Stawiamy więc problem badawczy – czy to nowa jakość i szansa, czy też nowa trudność i zagrożenie, jakaś nowa konwergencja czy fragmentaryzacja? Badania ukazują pewną trudność i nieuchwytność badawczą, młodzież na ogromną skalę poznaje w sposób zapośredniczony, część osób chętnie podąża realnie tym tropem, a część pozostaje dalej w wirtualnym świecie. Rzeczą pewną jest potrzeba nowej konwergentnej edukacji, która będzie ciągle wzmacniać troskę o poznawanie realne, dziś już mocno wspierane przez edukację online. Proporcja pozostaje wielką troską pedagogiczną…Pozycja Sztuczna inteligencja w redakcji – o zmianach technologicznych w dziennikarstwie(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Czopek, JakubRedakcje wszystkich rodzajów mediów muszą stale dostosowywać się do nasilających się procesów konwergencji i cyfryzacji przekazów medialnych. Jednym z narzędzi, które może pomóc im zdobyć przewagę nad konkurencją, są zaawansowane technologicznie aplikacje i algorytmy komputerowe, które nie tylko przyspieszają pracę dziennikarza, ale w wielu przypadkach mogą go wręcz zastąpić. Za główny cel artykułu obrano przybliżenie czytelnikowi najważniejszych zmian technologicznych związanych z wykorzystaniem programów opartych na sztucznej inteligencji, które w ostatnich latach zaczynają coraz mocniej determinować pracę dziennikarzy.Pozycja Wpływ globalnego kryzysu finansowego na spójność gospodarczą państw Europy Środkowo-Wschodniej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kosiedowski, WojciechCelem niniejszego opracowania jest identyfikacja i interpretacja zróżnicowanych skutków globalnego kryzysu finansowego dla procesu budowania spójności gospodarczej w Europie Środkowo-Wschodniej (EŚW). W związku z tym w tekście przedstawiono rezultaty wstępnej analizy procesu rozwoju gospodarczego 11 państw EŚW w latach 2008–2014, a więc w okresie globalnego kryzysu finansowego i panującej po nim dekoniunktury i makroekonomicznej destabilizacji, zwłaszcza w sektorze finansów publicznych. Przebieg tego procesu przedstawiono w kontekście prowadzonej w Unii Europejskiej polityce spójności. Szczególną uwagę poświęcono wpływowi kryzysu na dynamikę wzrostu gospodarczego poszczególnych państw EŚW. Opracowanie składa się z wprowadzenia, dwóch części i syntetycznych wniosków. W pierwszej części scharakteryzowano terytorialny, demograficzny i ekonomiczny potencjał Europy Środkowo-Wschodniej na tle Unii Europejskiej. Stwierdzono, że jego wielkość nie jest imponująca, lecz mimo to istotna w skali kontynentu. Podkreślono przy tym negatywną rolę notowanej w EŚW już od połowy lat 90. tendencji do depopulacji, która w okresie kryzysowym uległa pogłębieniu. W części drugiej omówiono i zinterpretowano konsekwencje kryzysu globalnego dla spójności gospodarczej EŚW. Dokonano tego na podstawie analizy porównawczej poziomu i tempa wzrostu PKB w państwach EŚW, pozwalającej określić rezultaty zachodzącego w tych państwach procesu konwergencji gospodarczej. Z przedstawionych w artykule badań wynika, że w badanym okresie w EŚW konwergencja gospodarcza wyraźnie dominowała nad dywergencją, co niewątpliwie jest zasługą polityki spójności UE. Proces rozwojowy był jednak bardzo zróżnicowany, a kryzys wywarł na nim wpływ bardzo negatywny, lecz w dziedzinie konwergencji niejednoznaczny. W niektórych państwach nastąpiło w tym szczególnym okresie przyśpieszenie konwergencji (największe w Polsce), podczas gdy w innych wystąpiła dywergencja (Chorwacja, Słowenia) lub pozycja w stosunku do średniej UE nie zmieniła się w porównaniu do poziomu przedkryzysowego (Estonia, Republika Czeska).