Przeglądanie według Temat "cesarean section"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

A comparative study of pharmacological, nonpharmacological, and combined methods of induction of labor
(Rzeszów University Press, 2025-03) Unmesh, Puri Sudha; Murlidhar, Bharati Vinod; Vikram, Latpate Raosaheb
Introduction and aim. Induction of labor (IOL), a common obstetric procedure, aims to induce labor. The study defined labor induction success as true uterine contractions and classified delivery outcomes as vaginal, instrumental, and cesarean. A higher Bishop score predicts a vaginal delivery. The objective was to compare cervical status, induction success, cesarean section rates, and normal delivery rates of pharmacological and non-pharmacological IOL methods. Material and methods. In this study, 296 pregnant women admitted to the labor room were divided into three groups: those who received pharmacological agents (25 μg/50 μg misoprostol or dinoprostone 5 g gel to start labor), those who were giv en non-pharmacological agents (Foley’s catheter and membrane stripping to start labor), and those who were given both non-pharmacological and pharmacological agents (Foley’s catheter and membrane stripping followed by oxytocin to start labor). Results. Although a 92.5% induction success rate, the use of non-pharmacological methods alone led to a rate of 49.06% cesar ean section rate. Combined with a pharmacological agent such as oxytocin, it achieved almost the same success rate (91.43%) as a pharmacological method of inducing labor (18.57%). This resulted in a lower rate of cesarean section than pharmacological and nonpharmacological methods (p=0.002). Conclusion. Nonpharmacological IOL methods alone led to higher cesarean rates despite improved cervical status. Combining them with pharmacological agents such as oxytocin resulted in higher normal delivery rates and fewer cesarean sections, indicating a more effective approach for improving delivery outcomes.
Rodzaj znieczulenia stosowanego podczas cięcia cesarskiego w dwóch szpitalach województwa małopolskiego (Polska)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Barnaś, Edyta; Kołpa, Małgorzata; Wolak, Dorota; Gawlik, Bogumił
Wprowadzenie. W ostatnich latach obserwujemy wzrost ilości cięć cesarskich, głównie wykonywanych w trybie planowym. Najczęstszą metodą znieczulenia wykorzystywaną w porodzie operacyjnym jest znieczulenie przewodowe, głównie znieczulenie podpajęczynówkowe. Cel pracy. Analiza porównawcza sposobów znieczulenia do cięcia cesarskiego w wybranych dwóch szpitalach województwa małopolskiego (powiat tarnowski) w roku 2014. Materiał i metody. Przeprowadzono analizę dokumentacji medycznej 1097 znieczuleń cięć cesarskich (w tym: wiek, dane antropometryczne, wartość skali ASA, rodzaj wykonanego znieczulenia, płyny zastosowane przed znieczuleniem, rodzaj igły, spadki ciśnienia po wykonanym bloku). Do analizy zebranych danych użyto testów: parametryczny chi kwadrat, oraz nieparametryczne testy Kruskala- Wallisa i U Mana- Whitneya. Przyjęto poziom istotności p < 0,05. Wyniki. Średni wiek kobiet poddawanych zabiegowi cięcia cesarskiego wyniósł 32,3±5,42. Średnia ocena w skali ASA badanych kobiet wyniosła1,02±0,15. Najczęściej wybieraną metodą znieczulenia było znieczulenie przewodowe podpajęczynówkowe, w grupie B zdecydowanie częściej podczas znieczulenia podpajęczynówkowego stosowano igłę 26G Standard oraz większą ilość marcainy. Częściej wybieraną formą nawodnienia pacjentek z grupy B było stosowanie HAES. Wykazano, że nawodnienie koloidami (HAES) przed zabiegiem skutkuje mniejszymi spadkami ciśnienia tętniczego po znieczuleniu. Wnioski. Znieczulenie podpajęczynówkowe jest najczęstszą metodą znieczulenia podczas cięcia cesarskiego. Najczęstszym powikłaniem znieczulenia przewodowego w cięciu cesarskim był spadek ciśnienia tętniczego krwi. Jako prewencję hipotonii stosowano nawadnianie płynami koloidowymi i krystaloidami.