Przeglądanie według Temat "cemeteries"

Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3

Die Belegungszeit der Przeworsk-Kultur-Nekropolen
(Fundacja Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego, 2010) Tokarczyk, Tomasz
Author considers the length of functioning of Przeworsk culture cemeteries on the base of detailed chronology. A half of them was used from 160 to 300 years. Only few cemeteries lasted longer time. Most of them was initiated in two periods: A1 and B2. The end of cemeteries is also mainly dated on two periods: the turn of B2/C1 and the beginning of Migration Period.
The size and structure of Tarnobrzeg Lusatian culture population
(Muzeum Okręgowe w Rzeszowie, 2022-12) Czopek, Sylwester; Trybała-Zawiślak, Katarzyna
Tarnobrzeg Lusatian culture is a cultural unit distinguished in south-eastern Poland, spanning from the middle Bronze Age to the early Iron Age (and thus roughly from the 14 th /13 th to the 5 th /4 th century BC). One of its most characteristic features are large crematory cemeteries (the largest consisting of more than a thousand tombs), utilized for many centuries. For many of them, apart from standard archaeological information, we also possess anthropological analysis, perfect for demographic considerations. One can specify the size and structure of the population which used the cemetery, as well as study the dynamics of changes in the course of a long period of burying the dead in the same place. Such an analysis in the form of social microstructure research is the basis of inference at a higher level, including mesoregions settlement, characterized by a network of co-occurring cemeteries and accompanying settlements. The sum of these observations, in turn, allows us to estimate the number of people living in the territory assigned to Tarnobrzeg Lusatian culture. At each level of inference in terms of population size, a crucial role is played by possibly the most accurate and precise estimation of time of cemetery usage or the presence of settlements in the analyzed region.
Wiślica we wczesnym średniowieczu w świetle badań archeologicznych
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019-09-23) Glińska, Nina
W Wiślicy znajduje się 8 stanowisk. Badania prowadzono tu w l. 1949-1978 oraz 1994-1998. Ponadto badania weryfikacyjne lub ratownicze wykonano w 1979 r., 1980 r., 2000 r., 2003 r. oraz 2006 r. W pracy podjęto próbę opracowania dostępnych zabytków ruchomych oraz dokumentacji, a także zestawienia ze sobą wyników badań z całej Wiślicy oraz z pobliskich Gorysławic. W Wiślicy są dwa grodziska: „Grodzisko” i „Regia”. Oba powstały zapewne w X w.. Zniszczenie grodu na „Regii” miało miejsce najpewniej w 3 ćw. X w. „Grodzisko” powstało zapewne w 2. poł. X w. lub nawet na przełomie X i XI w. i funkcjonowało do k. XI lub do 1. poł. XII w. Siedziba książęca Henryka Sandomierskiego i Kazimierza Sprawiedliwego oraz gród kasztelański znajdował się zatem na „Regii”. Kolejne wykorzystanie „Grodziska” łączy się z okresem walk Władysława Łokietka o Małopolskę w XIII/XIV w. Ślady wczesnośredniowiecznego osadnictwa otwartego odkryto przy ul. Batalionów Chłopskich, po płn. i płd. stronie ul. Kilińskiego oraz w płd.-zach. części kulminacji wyspy miejskiej. W trakcie badań odkryto relikty romańskiej architektury: 4 budowli na „Regii”, kościoła przy ul. Batalionów Chłopskich oraz kościołów romańskich I i II. Na terenie omawianego kompleksu było 5 wczesnośredniowiecznych cmentarzysk. Najstarsze z nich było najprawdopodobniej to w Gorysławicach (2 poł. XI – początek XII w.). Zapewne w XI/XII w. (a być może już w 2. poł. XI w.) powstały dwie kolejne nekropole: przy ul. Batalionów Chłopskich i przy kościele pw. św. Marcina. Nekropola przy rotundzie konchowej na „Regii” powstała w k. XI lub XII w. W XII w. funkcjonował też cmentarz przy kościele romańskim I (który użytkowano nadal po powstaniu kościoła romańskiego II i gotyckiej kolegiaty). Najmłodszą nekropolą z okresu wczesnego średniowiecza jest zapewne młodszy cmentarz na „Regii” z XII-XIV w.