Przeglądanie według Temat "biomasa"

Aktualnie wyświetlane 1 - 7 z 7

Ekstrakcja fosforu z osadów ściekowych i popiołów ze spalania osadów - analiza problemu
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2016) Ciesielczuk, Tomasz; Rosik-Dulewska, Czesława; Kusza, Grzegorz
Fosfor jako pierwiastek niezbędny do produkcji rolniczej, w miarę wyczerpywania się zasobów fosforytów, staje się komponentem coraz bardziej deficytowym. Koniecznym wydaje się wdrożenie metod taniego i efektywnego odzysku tego pierwiastka z wszelkiego rodzaju odpadów. Szczególnie cennym źródłem fosforu są popioły z osadów ściekowych i same osady. Optymalizacja metod sekwencyjnej ekstrakcji fosforu zawartego w popiele z termicznego przekształcania osadów ściekowych i odwodnionych osadów pozwala na wybór efektywnej i nieskomplikowanej technologicznie możliwości odzysku fosforu, przy jednoczesnym zachowaniu niskiego obciążenia eluatu metalami ciężkimi, które są jedną z głównych przyczyn ograniczeń w przyrodniczym wykorzystywaniu popiołów. Efektywność tych procesów w połączeniu z ilością wytwarzanych w Polsce osadów ściekowych, pozwolą na obliczenie możliwych do odzyskania ilości fosforu, który może wejść z powrotem do obiegu biologicznego, co pozwoli na oszacowanie opłacalności ekonomicznej a przede wszystkim ograniczenie wykorzystania zasobów naturalnych.
Fauna dżdżownic składowisk kopalni cynku i ołowiu
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie; Polskie Towarzystwo Gleboznawcze Oddział w Rzeszowie, 2015) Okrutniak, Mateusz; Grześ, Irena M.; Bonczar, Zbigniew
Badano hałdy odpadów poflotacyjnych kopalni cynku i ołowiu „Trzebionka” i „Bolesław” w celu sprawdzenia czy będące w różnym stopniu rekultywacji hałdy są środowiskiem występowania dżdżownic oraz jaka jest ich różnorodność gatunkowa i biomasa. Odłów bezkręgowców przeprowadzono metodą formalinową w latach 2010 i 2011. Na hałdach „Trzebionka” i „Bolesław” stwierdzono występowanie odpowiednio 6 oraz 2 gatunków dżdżownic zaliczanych do pospolitych w kraju. Istotnie większą biomasę dżdżownic wykazano na hałdzie „Trzebionka”, co jest wynikiem pozytywnego wpływu obecności gatunku Lumbricus terrestris.
Możliwości wykorzystania słomy jako lokalnego paliwa na obszarze województwa podkarpackiego
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2020) Sudoł, Magdalena; Zapałowska, Anita
Utylizacja słomy przez jej zagospodarowanie w energetyce jest rozwiązaniem optymalnym, przynoszącym wszechstronne korzyści. Artykuł przedstawia możliwości wykorzystania słomy na cele energetyczne w województwie podkarpackim. Analizę przeprowadzono w układzie powiatów. Oszacowano produkcję, zapotrzebowanie w rolnictwie, nadwyżkę oraz potencjał energetyczny słomy. Badania wykazały, że nadwyżka słomy możliwa do wykorzystania na cele energetyczne w województwie podkarpackim wynosi 256 408 t. Obliczony potencjał energetyczny słomy wskazuje na możliwość zastosowania na większą skalę w sektorze ciepłownictwa i wynosi 2 666 644 GJ. Największy potencjał energetyczny słomy odnotowano w powiatach: łańcuckim, dębickim,, ropczycko-sędziszowskim, jarosławskim i przemyskim. Najniższym potencjałem charakteryzowały się powiaty: bieszczadzki, niżański i tarnobrzeski.
Owady przekształcające odpady w użyteczną biomasę wsparciem dla retardacji
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2020) Knutelski, Stanisław; Knutelska, Emilia
Owady pełnią wiele funkcji ekologicznych niezbędnych do przetrwania ludzkości i mogą przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa żywnościowego oraz czystości środowiska przyrodniczego, a także rozwiązania problemu niedoborów białka. Niektóre z nich jak: Tenebrio molitor, Alphitobius diaperinus, Geotrupes stercorarius, Hermetia illuscens, czy Musca domestica, usuwają i oczyszczają środowisko z nadmiaru odpadów uciążliwych dla człowieka. Stabilizują środowisko przyrodnicze poprzez biodegradację, redukcję, rozprzestrzenianie lub biokonwersję odpadów w użyteczną biomasę (białka i lipidy, chityna, minerały, witaminy), przysparzając tym paszy dla zwierząt oraz żywności dla ludzi. Mogą także stanowić źródło biopaliw, a w szczególności oleju napędowego. Odpady przetwarzane przez nie mogą być cennym źródłem nawozów organicznych wykorzystywanych w produkcji roślinnej, opóźniając tym nadmierną eksploatację środowiska przyrodniczego. Hodowla przemysłowa określonych gatunków owadów może być obiecującą strategią ze względu na źródło energooszczędnego, wysokiej jakości białka oraz strategię recyklingu różnych odpadów przekształcanych w biomasę pokarmu dla zwierząt gospodarskich. Przekonanie się do korzyści z hodowli owadów na odpadach może być impulsem dla rozwijania nowej formy działalności gospodarczej, zarówno dla rolników, jak i zakładów paszowych.
Spalanie biomasy pozyskiwanej z owsa jako czynnik prośrodowiskowy
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2024-07) Tobiasz-Salach, Renata
Wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii przynosi korzyści środowiskowe. Biomasa jest jednym z podstawowych niekonwencjonalnych źródeł energii w Polsce. Spośród roślin zbożowych uprawianych w Polsce ziarno owsa może być najbardziej przydatne do wykorzystania na cele energetyczne, gdyż ma ono mniejsze znaczenie konsumpcyjne i paszowe, zaś technologia uprawy jest dobrze znana producentom. Wykorzystanie owsa na cele energetyczne jest efektywne ekonomicznie, zwłaszcza jeśli ziarno jest produkowane we własnym gospodarstwie, z wykorzystaniem własnych maszyn i technologii niskonakładowych Wykorzystanie owsa daje korzyści środowiskowe, ponieważ pozwala na ograniczenie zużycia surowców kopalnych oraz zmniejsza emisję uciążliwych gazów i pyłów do atmosfery. Dlatego też podjęto badania w celu określenia wartości opałowej ziarna i zawartość popiołu po jego spaleniu. Wyniki przeprowadzonych badań pozwalają stwierdzić, że formy nieoplewione owsa są bardziej przydatne do produkcji biomasy w porównaniu do form oplewionych. Mają większą wartość kaloryczną i zawierają mniej popiołu.
Wpływ wybranych czynników agrotechnicznych oraz procesu toryfikacji na właściwości energetyczne wierzby i słomy
(2015-09-21) Bajcar, Marcin
W pracy dokonano oceny właściwości energetycznych słomy pszennej, rzepakowej oraz wierzby energetycznej uprawianych w różnych warunkach agrotechnicznych. Słoma pszenna i rzepakowa pobierane były z upraw na glebach klasy II i IIIa. Wierzbę do badań pobierano z upraw o zróżnicowanych cyklach wzrostu 2 i 3 letnim. Badaną biomasę poddano termicznej obróbce - procesowi toryfikacji w temperaturach 220, 240, 260, 280 i 300oC w czasie 60, 75 i 90 minut. Dokonano porównania biomasy surowej oraz wyprodukowanych toryfikatów. Materiały analizowano i porównywano w kierunku zawartości wilgoci, pierwiastków biogennych N, C, H, wartości opałowej oraz zawartości popiołu i substancji lotnych. Dokonano także oceny składu granulometrycznego badanej biomasy oraz składu chemicznego, a mianowicie zawartości takich pierwiastków jak Ca, K, Mg, P, Mn, S, Fe i Zn, które mają istotny wpływ na alternatywne, w stosunku do energetycznego, możliwości wykorzystania toryfikatów. Analiza otrzymanych wyników pozwoliła na wytypowanie optymalnych parametrów przeprowadzenia procesu toryfikacji oraz oceny wpływu czynników agrotechnicznych na jakość pozyskanego materiału. Te informacje pozwolą na rozwój technologii termicznego przetwarzania biomasy w kierunku wykorzystania biomasy odpadowej z produkcji rolnej.
Ziarno owsa (Avena sativa l) i możliwości jego wykorzystania jako alternatywnego źródła energii
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2022-12) Tobiasz-Salach, Renata
Wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii przynosi duże korzyści. Zainteresowanie biomasą jest coraz większe, ponieważ energetyka konwencjonalna znacząco obciąża środowisko naturalne, a zasoby paliw ko-palnych szybko maleją. Nadwyżki ziarna zbóż lub ziarna niespełniającego wymagań jakościowych można wykorzystać do produkcji energii. Z tego powodu, za cel pracy przyjęto przeprowadzenie badań i ocenę wykorzystania ziarna owsa oplewionego i nieoplewionego na cele energetyczne. Analizowano wartość opałową ziarna i zawartość w nim popiołu. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że formy nieoplewione owsa w porównaniu z formami oplewionymi charakteryzują się korzystniejszymi cechami opałowymi. Posiadają więcej tłuszczu i mniej popiołu w ziarnie. Z pośród analizowanych odmian do celów energetycznych nadają się odmiany Polar i Bingo (formy nieoplewione owsa) oraz Krezus (forma oplewiona).