Przeglądanie według Temat "authority"

Aktualnie wyświetlane 1 - 10 z 10

Autorytet jako aksjologiczna podstawa trwałości i rozwoju społeczeństwa oraz kształtowania ładu strukturalnego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Tuziak, Bożena
W artykule ukazano autorytet jako aksjonormatywny fundament ciągłości i rozwoju społeczeństwa. W pierwszej części charakterystyki i analizy przedmiotowej problematyki przedstawiono złożoność i wieloaspektowość pojęcia i zjawiska autorytetu. Skupiono uwagę w szczególności na rozumieniu i definiowaniu autorytetu na gruncie socjologii, na wymiarach i poziomach jego funkcjonowania oraz tworzenia w toku dynamicznego procesu społecznego. W drugiej części artykułu przedstawiono wzorotwórcze, integrujące i stabilizujące oddziaływanie autorytetu, a także jego funkcje inspirujące, motywacyjne i prorozwojowe. Zawarte w artykule analizy prowadzą do wniosku, że autorytet jest zasadniczym, funkcjonalnym i aksjologicznym wymogiem istnienia i harmonijnego rozwoju współczesnego społeczeństwa.
Autorytet władz gminnych jako element kapitału społecznego a nierówności w rozwoju na poziomie lokalnym
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Tuziak, Bożena
W artykule przedstawiono zagadnienie oddziaływania autorytetu gminnych władz samorządowych na rozwój społeczno-ekonomiczny społeczności lokalnych. Podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o kierunek i zakres wpływu autorytetu władz gminnych na kształtowanie nierówności rozwojowych lokalnych układów społeczno-terytorialnych. Podstawą zawartych w artykule analiz i charakterystyk są wyniki badań własnych przeprowadzonych w 2012 roku w gminach województwa podkarpackiego, zajmujących skrajne pozycje na skali poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego. Badania zorientowane na rozpoznanie relacji między poziomem autorytetu władz gminnych a poziomem rozwoju społeczności lokalnych ukazały m.in. znaczenie roli przedstawicieli władz samorządowych jako lokalnych liderów, których pożądaną cechą jest umiejętność sieciowej współpracy, tworzenia koalicji, mobilizowania głównie wewnętrznych zasobów dla przyspieszenia rozwoju i przez to ograniczania nierówności i dysproporcji na poziomie lokalnym. Analiza uzyskanych wyników potwierdziła tezę, że autorytet jako ważny społeczny zasób i źródło uprawomocnienia działań gminnych władz samorządowych sprzyja prorozwojowej aktywności społeczności lokalnych. W szerszej perspektywie rozpoznanie roli autorytetu gminnych władz samorządowych w rozwoju wiejskich społeczności lokalnych może przyczynić się do utrwalania nowej perspektywy postrzegania samorządu lokalnego, w której najważniejsze jest, oparte na autorytecie i wysokich kompetencjach, skuteczne przywództwo niezbędne dla efektywnego i dynamicznego rozwoju społeczności lokalnych. W kontekście przemian systemowych, jakim podlega od ponad dwóch dekad polska wieś, zasadnicze znaczenie ma istnienie i rozwijanie zasobów społecznych, które zwiększałyby zdolność absorbcji nowych rozwiązań i impulsów rozwojowych oraz mogły stanowić podstawę społecznej integracji, kooperacji i partycypacji. Obdarzone autorytetem, szacunkiem i zaufaniem, sprawne i kompetentne gminne władze samorządowe oraz aktywna społeczność lokalna w najznaczniejszym stopniu przyczyniają się do zwiększania potencjału rozwojowego wsi.
Członkowie Rządu Centralnego Tymczasowego Wojskowego Galicji – przyczynek do biografii zbiorowej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Rychel-Mantur, Dominika
W 1809 r. w wyniku wojny polsko-austriackiej wojska polskie wyzwoliły Galicję Zachodnią i część Galicji Wschodniej spod panowania austriackiego. Na tych terenach dekretem wodza naczelnego księcia Józefa Poniatowskiego utworzono Rząd Centralny Tymczasowy Wojskowy Galicji. Miał on się zająć reorganizacją administracji oraz zaopatrzeniem i organizacją oddziałów wojskowych w Galicji. Prezesem rządu został Stanisław Kostka Zamoyski, a na poszczególne stanowiska w samym rządzie oraz w podległych mu organach administracji powiatowej powołano przedstawicieli miejscowej szlachty. Materiał źródłowy pozwolił na ustalenie 53 nazwisk z tego gremium. Były to osoby urodzone między 1740 a 1780 r., wywodzące się najczęściej z bogatego ziemiaństwa i szlachty. Posiadały majątki na terenach byłej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Ścieżka ich kariery była typowa dla stanu społecznego, który reprezentowali. Wykształceni, najczęściej w duchu oświeceniowym, pierwsze kroki w służbie publicznej stawiali jako urzędnicy lub wojskowi. Niektóre z tych karier zapowiadały się ponadprzeciętnie, jednak upadek kraju w 1795 r. przesądził o ich przerwaniu, a rok 1809 okazał się szansą powrotu do życia publicznego. Niniejszy artykuł jest przyczynkiem do charakterystyki tej grupy społecznej, wpisuje się w nurt badań nad elitami Rzeczypospolitej przełomu XVIII i XIX wieku.
Doświadczenia nauczycieli związane z rolą wychowawcy klasy w szkołach na terenie Podkarpacia
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kocór, Maria
W artykule podjęto temat istotny z punktu widzenia pedagogiki szkoły i pedeutologii odnoszący do wychowania w klasie. Autorka krótko przedstawia teoretyczne aspekty pracy wychowawcy klasy i argumentuje, jak ważne jest przygotowanie do niej kandydatów na nauczycieli. Praca z klasą wymaga bowiem odpowiedniego kierowania jej zasobami, uruchamiania wsparcia i pomocy, rozwijania dialogu i współpracy z różnymi podmiotami szkoły i środowiska, budowania autorytetu wśród uczniów. Powstaje zatem pytanie: Czy do tych trudnych ról i zadań nauczyciel jest przygotowany? Badania własne dowodzą, że doświadczenia nauczycieli związane z rolą wychowawcy klasy są nie zawsze pozytywne, choć często nauczyciele je afirmują. Wymagają bowiem wysokich kompetencji interpretacyjnych, prakseologicznych, komunikacyjnych i społecznych, etyczno-moralnych i krytyczno-twórczych, aby nauczyciel działał odpowiedzialnie i skutecznie. Istotne są też kompetencje do radzenia sobie ze stresem, jakiego nauczyciel doświadcza. Istnieje więc potrzeba ich kształtowania.
Filozoficzna strategia dekonstrukcji i jej oblicza we współczesnym świecie
(Autor, 2016) Łażewska, Dorota
Деконструкция – это современная концепция, которая преобразовывает способы мышления и действий человека. Эту cтратегию описывает Жак Деррида, французский мыслитель. Деконструкция ставит под сомнение традиционный образ мышления в соответствии с бинарной схемой Платона: истина / ложь, причина / следствие, теория / практика. Результатом является разрушение авторитета учителя и университета. Проявление этой стратегии приводит к деконструкции любой идентичности. Мыслительная стратегия деконструкции нацелена на отрицание вневременных ценностей объективной истины.
Konstytucyjne organy nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego – wybrane zagadnienia
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Ciechanowski, Tomasz
Publikacja przybliża tematykę konstytucyjnych regulacji dotyczących samorządu terytorialnego, ze szczególnym uwzględnieniem instytucji nadzoru nad jego działalnością. Opracowanie odnosi się do konstytucyjnych oraz ustawowych kompetencji przyznanych poszczególnym organom nadzoru. Autor wskazuje Prezesa Rady Ministrów, wojewodę oraz regionalną izbę obrachunkową jako organy nadzoru. Dodatkowo wymienia inne ograny państwowe, dookreślając ich rolę w ramach instytucji nadzoru nad samorządem terytorialnym.
Negacja autorytetów i pogarda a społeczeństwo masowe
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Cwynar, Katarzyna M.
The author takes up the problem of the negation of authorities in mass society. She points to their significance so far and the premises of their contemporary negation. Not without significance in this case is the issue of rejecting higher values in favour of the pragmatisation of life and the formation of a mass society, whose main principle is mediocrity. The aim of the considerations is to indicate the manifestations of contemporary processes resulting in the negation of authorities of an axiological nature, and the contempt for higher values. They are reflected in such areas of culture as science, art, politics and religion.
Power and Authority in Prehistory and the Problem of Interdisciplinary Archaeological Studies
(Fundacja Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego, 2011) Kadrow, Sławomir
Author considers interdisciplinary nature of archaeological studies. The most outstanding scholars in the early stages of the development of archaeology as a scientific and academic discipline were mainly highly educated men with broad interests, combining knowledge of various sciences. For this reason they did not notice the problem of cooperation of archaeology and other disciplines. However, the progress of specialization in various disciplines during the twentieth century, has now led to a situation where the cooperation of the archaeologist with other scientific disciplines requires theoretical reflection. Archaeological studies of about power and authority, as well as social issues in prehistory, are usually based on analyses of burial rites. This is because all rituals provide a flow of meaning in culture, using in this case essential material things. Ritual is a symbolic and expressive aspect of behaviour that communicates social relations. Its role is particularly important in crisis situations as a means to cope with uncertainty. From the very beginning of the Eneolithic period in particular areas of Europe and the Near East we are able to identify material manifestations of various forms of increasing social hierarchy which were accompanied by different forms of authority and wielding of power. It seems that these processes were carried out under the umbrella of various kinds of ethos: hero (Mesopotamia), warrior-priest (Brittany), knight (west coast of the Black Sea), or warrior-herdsman (the Caucasus outskirts).
Sejmik wiszeński za panowania Wazów (1587-1668)
(Uniwersytet Rzeszowski, 2016-11-23) Król, Andrzej
Rozprawa doktorska została poświęcona, gromadzącemu szlachtę ziemi lwowskiej, przemyskiej i sanockiej przedrozbiorowego województwa ruskiego, sejmikowi w Sądowej Wiszni w okresie panowania dynastii Wazów w Rzeczypospolitej. Jej celem jest omówienie procedur, przedstawienie funkcjonariuszy sejmikowych oraz zaprezentowanie postanowień i poglądów obradujących w Sądowej Wiszni. Sejmik wiszeński nie doczekał się jeszcze nowoczesnego opracowania, omawiającego wszelkie aspekty jego działalności. Na bazie laudów sejmikowych ukazały się jedynie opracowania tematyczne, najczęściej drobne, poruszające zróżnicowaną problematykę związaną z jego funkcjonowaniem. Z tego względu za zasadne uznano poświęcenie mu osobnego studium. Ramy chronologiczne rozprawy stanowi okres panowania dynastii Wazów w Rzeczypospolitej, czyli lata 1587-1668. Przyjęcie roku 1587 za datę początkową nie było podyktowane faktem objęcia tronu państwa polsko-litewskiego przez królewicza szwedzkiego, lecz przede wszystkim dostępnością materiałów źródłowych. Przełomem bowiem w funkcjonowaniu i rozwoju sejmików ziemskich było bezkrólewie po śmierci Zygmunta Augusta w 1572 r. Podstawową bazę źródłową rozprawy tworzą instrukcje dla posłów na sejmy i uchwały sejmiku wiszeńskiego. Praca składa się ze wstępu, dziewięciu wyodrębnionych według klucza problemowego rozdziałów, zakończenia, czterech aneksów i bibliografii.
Uwarunkowania autorytetu współczesnego nauczyciela w perspektywie narracyjnej
(Uniwersytet Rzeszowski, 2021-09-28) Kuzin, Maria
Celem głównym niniejszej dysertacji było znalezienie czynników warunkujących autorytet współczesnego nauczyciela i określenie stopnia ich wpływu na podstawie badania sondażowego oraz nauczycielskich wspomnień. W oparciu o badania sondażowe wstępne – wywiad z nauczycielami oraz badania sondażowe rozszerzone w postaci ankiety internetowej określono czynniki osobowościowe, społeczno-kulturowe i koncepcje pedagogiczne preferowane przez nauczycieli - te, które obniżają lub wzmacniają autorytet współczesnego nauczyciela. Wyniki badań zostały skonfrontowane ze stanowiskiem nauczycieli na podstawie ich wypowiedzi narracyjnych w celu porównania ich opinii na temat czynników wzmacniających lub osłabiających autorytet współczesnego nauczyciela. Za materiał badawczy posłużyły narracje wspomnieniowe zawarte w pozycjach M. Kuzin i W. Walata (2017, 2020). Badania zostały przeprowadzone wśród nauczycieli młodych, będących w średnim i i starszym wieku i zostały ograniczone do konkretnego wycinka czasowego – od 1991 r. po drugą dekadę XXI w., ściśle do 2017 r. Niniejsza rozprawa składa się z trzech części. Część pierwsza ma charakter teoretyczny, wyjaśniono tam węzłowe zagadnienia związane z tematyką autorytetu nauczycielskiego. Część druga zawiera metodologiczne podstawy badań własnych. Sformułowano w niej przedmiot i cele badań, problemy badawcze oraz zmienne badań i ich wskaźniki oraz dokonano wyboru metod, technik i narzędzi badawczych. Część trzecia ma charakter empiryczny. Zaprezentowano tam wyniki badań oraz ich analizę i interpretację wskazując podobieństwa i różnice w wypowiedziach na temat czynników warunkujących autorytet nauczycielski trzech grup wiekowych nauczycieli oraz dokonano podsumowania badań.