Przeglądanie według Temat "antroponim"
Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Co o uczniach mówią ich przezwiska? – sposoby tworzenia przezwisk szkolnych. Analiza badań własnych(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-12) Zając, EwelinaPrzezwiska nie mają tradycji pisanej, są jednak trwale kojarzone z daną osobą i służą jej identyfikacji poza jej oficjalnym imieniem i nazwiskiem. W artykule omówiono przezwiska uczniowskie, które utworzone zostały od wyrazów pospolitych i nazw własnych (imion, nazwisk, chrematonimów). Materiał zebrano na podstawie badania ankietowego przeprowadzonego wśród 70 uczniów klas czwartych szkoły podstawowej w powiecie tureckim w województwie wielkopolskim. Zadaniem respondentów było podanie swoich pseudonimów i wyjaśnienie ich motywacji. Przedstawiona analiza dotyczy sposobów tworzenia przezwisk uczniowskich z uwzględnieniem technik słowotwórczych.Pozycja Typy modnych imion dzieci polskich celebrytów(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Strawińska Anetta BogusławaCelem artykułu jest próba uszeregowania oryginalnych ekstranowoczesnych imion dzieci rodzimych celebrytów według utrwalonych w literaturze przedmiotu standardów opisu systemu antroponimicznego. Dziecko w świecie celebrity to jeden „z wielu gadżetów”. O przedmiotowym traktowaniu dzieci, zdaniem psychologów i socjologów, świadczy nadawanie potomstwu niekonwencjonalnych imion. Analizie poddane zostaną oryginalne imiona dzieci rodzimych celebrytów typu: Alikia, Ilia, Lea, Mia, Vivienne czy Vienna.Pozycja Villelmina Amaxia Viri sui Fredelici. Identification Strategies in Middle Age Piedmontese Rolls(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Corino Rovano, Silvia MargheritaJohannes filius Petri: ta strategia nazewnictwa reprezentuje jeden z głównych średniowiecznych sposobów oznaczania osób, zwłaszcza w dokumentach administracyjnych o charakterze fiskalnym. W rzeczywistości osoba jest z pewnością czyjąś córką lub synem, a kobieta jest córką lub żoną mężczyzny. W szczególności kobiety często nie są nawet określane z imienia, a jedynie jako żony, córki i matki mężczyzn. W XIV- -wiecznym spisie sędziowskim z Turynu (północno-zachodnie Włochy) zidentyfikowano alternatywne strategie, które nie tylko wskazują na bliskie relacje rodzinne, ale także na inne średniowieczne role, takie jak amasia. W niniejszym artykule zbadano pośrednią nazwę tego źródła sądowego i porównano formuły stosowane dla mężczyzn i kobiet.