Przeglądanie według Temat "Wesele"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

WIEJSKIE ZESPOŁY FOLKLORYSTYCZNE U POGÓRZAN I RZESZOWIAKÓW 1900 – 1939. ZESPOŁY Z ŁUŻNEJ, GACI, HACZOWA
(2016-01-07) Krzeszowski, Grzegorz Krzysztof
Rozprawę otwiera wstęp, który składa się z dwóch części. Pierwszą przeznaczyłem na podanie m.in.: przyczyn napisania pracy doktorskiej, chronologii (ujęcia ram czasowych), uzasadnienia (wyboru zespołów z Łużnej, Gaci, Haczowa), bazy źródłowej, metodologii badao. Drugą częśd poświęciłem na wyjaśnienie znaczenia słowa folklor, terminów z nim związanych, mających zastosowanie w mojej pracy. Niniejsza rozprawa składa się z czterech rozdziałów. Rozdział I (Charakterystyka Pogórzan i Rzeszowiaków) stanowi specyficzną częśd. Opisuje kulturę, obszar pod względem etnograficznym, etnicznym. Ma więc charakter wprowadzający. Aspekty widowiskowe podjętych w nim zagadnieo wykorzystałem (głównie) w drugiej części rozdziałów II (Powstanie i działalność wiejskiego zespołu ludowego w Łużnej), III (Powstanie i działalność wiejskiego zespołu ludowego w Gaci) i IV (Powstanie i działalność zespołu ludowego „Wesele haczowskie”). Rozdziały II, III, IV mają taki sam schemat narracji. W celu ułatwienia konfrontowania danych i analizowania informacji opisują proces tworzenia i działalnośd wiejskich zespołów folklorystycznych. Ich zestawienie daje możliwośd pewnego całościowego ujęcia opisanego przeze mnie zagadnienia, które umieściłem m.in. w zakooczeniu. Bibliografia stanowi ostatnią częśd mojej rozprawy doktorskiej, w której zawarłem m.in. spis źródeł archiwalnych (publicznych, prywatnych), okolicznościowych, relacje.
Wykorzystanie wiedzy o cechach indywidualnych uczniów w pracy nad „Weselem” Stanisława Wyspiańskiego. Propozycja metodyczna
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021-12) Marzec-Jóźwicka Magdalena
W artykule postawiono tezę, że znajomość uczniowskich cech indywidualnych – do których zaliczane są m.in. omówione w tekście różne rodzaje inteligencji, style uczenia się, role uczniów na lekcjach oraz zainteresowania – stanowi dla nauczyciela pomoc w organizacji pracy nad lekturami. Dzięki wiedzy na ten temat polonista ma szanse rozpoznawać mocne i słabe strony swoich uczniów, a następnie dostosowywać do ich potrzeb i możliwości metody, techniki oraz formy organizacji pracy na lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych. W tekście pokazano kilkadziesiąt przykładowych poleceń i zadań dla uczniów, uwzględniających różnice pomiędzy nimi, odnoszących się do jednej z głównych lektur szkolnych omawianych na poziomie ponadpodstawowym, czyli „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.