Przeglądanie według Temat "Ukraine"

Aktualnie wyświetlane 1 - 20 z 39

Aktywność polityczna Polaków na Litwie i Ukrainie na przełomie XX i XXI wieku. Studium przypadków
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Bonusiak, Andrzej
The collapse of the USRR marks the beginning of a new period in the history of the Poles who used to live in this state. In the aftermath of the political processes, the Poles, who were dispersed in the various areas of the Soviet Union, started to function in its sovereign successor states. Both their capacity to act and results achieved were dependent on how numerous their milieus have been, what the given national majority’s attitude to the Poles was, if the Poles’ choices were opportune as well as what the legal conditions in which the national minorities could function were in those states. The present article attempts to analyse the Poles’ situation in Lithuania and Ukraine between 1988 and 2014.
Działalność misji specjalnej OBWE na Ukrainie – sukces, porażka czy impuls do reform?
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Natanek, Mirosław
In what follows I analyze, on a macro-level, the role played by the OSCE in negotiating the ceasefire agreement during the conflict in eastern Ukraine. The activity set up to implement the cease-fire arrangements of the OSCE Special Monitoring Mission in Ukraine will be examined in more detail. By analyzing the documents of the OCSE, I will focus on the specific scale, mechanisms, and ways of implementing tasks that result from the Minsk Agreements and which the OSCE Permanent Council imposed on the Mission. This analysis will also be an attempt to assess its efforts so far and to indicate the most important difficulties and obstacles faced by the international community in the process of normalization of the Donbas situation.
From classic to TikTok propaganda. Russian aggression in Ukraine and new media perspective
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-09) Jakubowski, Jakub; Zinichenko, Vladyslav
The ongoing armed conflict in Ukraine has become a highly relevant example of war in the age of social media, demonstrating how the tools and mechanisms of propaganda have transformed alongside recent developments in media. Using qualitative methods, we analyzed 600 videos and 63 screenshots from TikTok and identified changes in the practice of creating propaganda. We considered the most important of them: social media architecture (1), propaganda techniques (2) and content producers (3). The conclusions from the analysis confront the assumptions of the most important theories on propaganda, including war propaganda (Lasswell, Chakhotin, Herman, Chomsky). According to our findings, changes in the media require a revision of theoretical assumptions, which in the future will allow the creation of a new theory of propaganda.
Geoekonomiczne skutki wojny w Ukrainie. Globalny i europejski wymiar problemu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-03) Walkowski, Maciej
W oparciu o szczegółową diagnozę bieżącej sytuacji społeczno– gospodarczej w świecie spowodowanej wojną w Ukrainie, a wcześniej pandemią COVID 19, w prezentowanej analizie wskazuje się na konkretne działania, które zarówno w wymiarze konceptualnym jak i praktycznym, muszą zostać podjęte w wymiarze globalnym (gospodarka światowa) i regionalnym (Unia Europejska), służąc wzmocnieniu bezpieczeństwa i odporności ekonomicznej traktowanych jako priorytetowe elementy nowego porządku gospodarczego drugiej dekady XXI wieku. Poprzez zastosowanie wybranych metod i technik badawczych charakterystycznych dla badań politologicznych, Autor prezentowanego artykułu wskazuje na konkretne rozwiązania ograniczające groźbę pojawiania się kolejnych fal kryzysów ekonomicznych, żywnościowych, energetycznych i uchodźczych, oraz powrotu do Zimnej Wojny w swej nowej odsłonie, czyli narastającej geoekonomicznej rywalizacji konfrontacji amerykańsko – chińskiej i ich głównych sojuszników. Szans na wyższy poziom stabilizacji gospodarczej w państwach zaliczanych do tzw. Świata Zachodu, z Unią Europejską i Stanami Zjednoczonymi na czele, upatruje w przynajmniej częściowym ograniczeniu offshoringu na rzecz nearshoringu i jego odmian typu frienshoring oraz promowanej w UE koncepcji otwartej strategicznej autonomii.
Good-Neighbourhood in Interstate Relations and Realization of Educational Projects of Ukraine and Poland
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Siekunova, Yuliia
The author of the article discloses the formation of interstate relations between Ukraine and Poland since the early 90's of the 20th century, which positively affected the ties between these states. The article analyzes the close relations between the states due to the geopolitical situation, deep historical, cultural and economic ties. Poland actively supports Ukraine in joining the European Union and NATO, acts as an intermediary in this process, gaining additional authority and significance in the international arena.
Intergenerational Transmission of Values and Attitudes as Perceived by Students in Western Ukraine and Eastern Poland
(UKSW, Warszawa, 2024-09-30) Szluz, Beata; Myshchyshyn, Iryna
The empirical base of the article is the result of surveys conducted among students in the years 2018-2010. The purpose of the analysis is to learn the opinions of students in the cities of Lviv and Rzeszów with respect to the intergenerational transmission of values and attitudes. The formulation of the research problem: how do students in Eastern Poland and Western Ukraine perceive intergenerational transmission of values and attitudes? While conducting the research, both survey method and survey technique were used. Purposive sampling was determined by the following criteria: nationality, age, gender, and field of study. The foremost value which students internalised, and passed on to them by their mothers, is love. Assisting others and caring for loved ones were also apparent. The mothers of Polish students shaped the respondents’ attitudes regarding respect for others, while Ukrainian students internalised the following values passed on to them by their mothers: justice, patriotism, and freedom; in contrast to Polish students, for whom these values and attitudes appeared to be the least important. The fathers of the students shaped: industriousness and a prosperous life. The context of carrying out economic functions was lauded. According to Polish students, fathers passing on values such as respect for others, love, and honesty were also important; similar to what Lviv students thought were important. Ukrainian respondents emphasised that their fathers had shaped their broad intellectual horizons. For these students honesty and justice were equally important. Students who had been educated in Lviv reported religiosity as the least important. This was most often instilled by their mothers (somewhat more often Ukrainian) rather than by their fathers (somewhat more often Polish). The results demonstrated differences in the assessment of the transmission of values and attitudes of Ukrainian and Polish mothers and fathers.
Inwazja Rosji na Ukrainę na łamach tygodnika katolickiego „Niedziela”
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-06) Leśniczak, Rafał
Celem podjętej analizy jest próba określenia stanowiska redakcji ogólnopolskiego tygodnika katolickiego „Niedziela” w sprawach dotyczących ogólnej sytuacji geopolitycznej po wybuchu wojny na Ukrainie w 2022 roku. Materiał badawczy stanowiły drukowane wersje periodyku od 27 lutego do 24 kwietnia 2022 roku. Wykorzystano metodę analizy zawartości, uzupełnioną o element hermeneutyczny. Tygodnik katolicki „Niedziela” potwierdził oficjalne komunikaty KEP dotyczące sytuacji politycznej po agresji Rosji na Ukrainę w 2022 roku, legitymizował stanowisko premiera Morawieckiego w zakresie prowadzonej przez rząd Zjednoczonej Prawicy polityki bezpieczeństwa i polityki zagranicznej. Periodyk uwierzytelnił stanowisko Stolicy Apostolskiej i papieża Franciszka w sprawie inwazji Rosji na Ukrainę. „Niedziela” wskazała i wyjaśniła ponadto działania dezinformacyjne i manipulacyjne Rosji. Podjęte badania zwiększają wartość poznawczą w obszarze komunikowania politycznego Konferencji Episkopatu Polski za pośrednictwem prasy katolickiej.
Kolory Ofiary – akwarelowe malarstwo pasyjne Danyły Mowczana
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Szot, Zofia
Pochodzący z Ukrainy Danyło Mowczan należy do najciekawszych współczesnych artystów zajmujących się sztuką sakralną. Jego twórczość wywodzi się ze sztuki Kościoła wschodniego i obejmuje zarówno malarstwo ikonowe, jak i portrety, przedstawienia alegoryczne i mitologiczne. Wśród jego prac, charakteryzujących się minimalizmem i stosowaniem jasnego tła, wyróżniają się dzieła wykonane akwarelą. Odwołując się do realizacji pasyjnych artysty, przedstawiam interpretację dzieł, analizując zastosowane przez Mowczana zabiegi formalne, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu wykorzystania farb wodnych. Przyglądam się kolejno przedstawieniom ukrzyżowania, zdjęcia z krzyża, opłakiwania i złożenia do grobu. Uwzględniam takie treści jak: historię biblijną, dogmaty, emocjonalność przedstawień i relację Jezusa z kontemplującym. W dyskursie staram się udowodnić, że w sztuce lwowskiego artysty zarówno ikonografia, jak i forma dzieła sztuki pełnią niemalże równorzędną rolę w przekazywaniu wydarzeń i scen o charakterze religijnym oraz rozmyślań z nimi związanych.
Malowidła ścienne w cerkwi Chrystusa Miłującego Ludzi w Żółkwi. Dzieje powstania i analiza ikonograficzna absydialnej sceny Wniebowstąpienia Pańskiego (wybrane elementy)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012-12) Orzechowski, Maciej Ireneusz
Celem artykułu jest prezentacja dziejów powstania malowideł w bazyliańskiej cerkwi Najświętszego Serca Jezusowego (obecnie Chrystusa Miłującego Ludzi) w Żółkwi oraz analiza ikonograficzna wybranych elementów absydialnej sceny Wniebowstąpienia Pańskiego, zawierającej treści odnoszące się do wezwania świątyni. Reforma dobromilska (1882–1904) greckokatolickiego zgromadzenia bazylianów przyczyniła się do intelektualnego odrodzenia tego zakonu, jak i do podniesienia z ruin jego galicyjskich monasterów. Wśród przeprowadzonych wówczas i w okresie późniejszym modernizacji zespołów klasztornych na szczególną uwagę zasługują prace malarskie w Żółkwi, wykonane przez ukraińskiego malarza Juliana Bucmaniuka (1885–1967) w dwóch fazach: 1910–1911 (kaplica Opieki Matki Boskiej) oraz 1932–1939 (wnętrze świątyni). Tematyka malowideł kaplicy dotyczy wątków maryjnych. Z kolei program ikonograficzny cerkwi skonstruowano w oparciu o schemat bizantyński, wypracowany w ciągu IX i X stulecia, z zachowaniem jego trzonu składającego się z trzech wątków: teofaniczno-doksologicznego i profetycznego w strefie kopułowej, sanktuarium oraz we wschodnim przęśle naosu oraz ewangeliczno-apokryficznego w kryłosach (dodekaorton) i naosie. Program malarski świątyni zawiera ponadto tradycyjne rozbudowane wątki – hagiograficzny oraz historyczny. Do pierwiastków nowych – pomijając aktualizacje w scenach historycznych – należą przedstawienia Najświętszego Serca Jezusowego, wśród których najbardziej intrygujące to absydialny wizerunek Chrystusa Pantokratora z sercem na piersi w scenie Wniebowstąpienia Pańskiego.
Międzynarodowe dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego dla Ukrainy po inwazji dokonanej przez Federację Rosyjską w 2022 roku
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Machniak, Arkadiusz
Atak Rosji na Ukrainę spowodował reakcję państw Zachodu, które solidarnie zobowiązały się do udzielenia pomocy walczącej Ukrainie. Postawa państw zachodnich jest bardzo ważna w kontekście niepodległości Ukrainy. Wsparcie wojskowe pomimo dużej skali jest prawdopodobnie niewystarczające dla Ukrainy. Politycy tego państwa apelują o zwiększenie ilości oraz tempa dostaw uzbrojenia. Siły Zbrojne Ukrainy są obecnie całkowite uzależnione od dostaw uzbrojenia, sprzętu wojskowego oraz innych materiałów z państw Zachodu. Armia Ukrainy tylko dzięki takiej pomocy i wsparciu wojskowemu może skutecznie rywalizować z armią Rosji. Po agresji dokonanej przez Rosję wsparcie wojskowe w postaci dostaw broni, sprzętu, amunicji i zaopatrzenia zrealizowały dla Ukrainy poszczególne kraje UE oraz kraje spoza kontynentu europejskiego.
Od ATO do wojny. Polacy i przedstawiciele mniejszości polskiej w Ukrainie, w walkach na wschodzie Ukrainy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12) Bonusiak, Andrzej
Poniższy tekst dotyczy zaangażowania Polaków oraz obywateli Ukrainy polskiego pochodzenia w bezpośrednie działania wojenne w Ukrainie od 2014 r. Przedmiotem analizy były losy żołnierzy i ochotników oraz członków formacji paramilitarnych walczących z separatystami i z Rosją. W celu przeprowadzenia badań sięgnięto po materiały dostępne w mediach polskojęzycznych oraz istniejącą literaturę przedmiotu. Przeprowadzono je z wykorzystaniem metod badawczych charakterystycznych dla prasoznawstwa, historii i politologii. W wyniku przeprowadzonych dociekań udowodniono, iż polski wkład w tę walkę już po kilku miesiącach regularnej wojny był większy niż w trakcie ośmioletniego „pełzającego” konfliktu. Stwierdzono jednocześnie, że ze względu na nadal trwające działania militarne nie ma możliwości precyzyjnego określenia wymiaru polskiego wkładu i że ostateczne ustalenia w tym zakresie możliwe będą dopiero po zakończeniu wojny.
Osyp Nazaruk (1883–1940). Z dziejów życia politycznego Ukraińców w XX wieku
(Uniwersytet Rzeszowski, 2020-12-01) Kolano, Rafał
Celem niniejszej rozprawy jest przedstawienie działalności politycznej Osypa Nazaruka (1883–1940) i zarysowanie głównych obszarów jego zapatrywań politycznych w oparciu o jego spuściznę piśmienniczą (przede wszystkim publicystyczną), korespondencję i osobiste notatki. Nazaruk jako polityk ukraiński był przede wszystkim niepodległościowcem ukraińskim, dążącym w działaniu do utworzenia suwerennego państwa ukraińskiego, obejmującego wszystkie — w jego rozumieniu i ogółu formacji niepodległościowców ukraińskich— ukraińskie ziemie etniczne. Stale zajmował on to stanowisko ideowo-polityczne, pomimo częstych zmian we własnym światopoglądzie. Jego myśl polityczna również zawsze koncentrowała się wokół idei niepodległości. Należał niemal zawsze do ukraińskich środowisk politycznych, sytuujących się poza głównym nurtem polityki ukraińskiej w jego czasach. Zajmował w nich wprawdzie na ogół czołowe miejsce pod względem intelektualnym, pretendując nierzadko do roli ideologa formacji, do których należał, nie zdobywając jednak nigdy autorytetu politycznego w społeczeństwie ukraińskim. Przedstawiał swoje przemyślenia polityczne najczęściej w formie publikacji publicystycznych. Odznaczał się na polu publicystyki sporym dorobkiem, liczącym co najmniej 1240 tekstów, ogłoszonych w latach 1900–1940 w kilkunastu czasopismach głównie ukraińskojęzycznych.
Perspektywy renesansu Trójkąta Weimarskiego i jego działalność po agresji Rosji na Ukrainę
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-09) Fiszer, Józef M.
Niniejszy artykuł poświęcony jest tzw. Trójkątowi Weimarskiemu utworzonemu w 1991 roku, czyli nieformalnej grupie państw, którą tworzą Polska, Niemcy i Francja. Ukazuje genezę, sukcesy i niepowodzenia oraz jego działalność i perspektywy renesansu po agresji Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 roku. Trójkąt Weimarski powstał w trudnym momencie dla Polski i Europy, tzn. po zjednoczeniu Niemiec 3 października 1990 roku, ale przed rozpadem Związku Sowieckiego w grudniu 1991 roku, który miał negatywny stosunek do transformacji ustrojowej w Polsce rozpoczętej w czerwcu 1989 roku i jej euroatlantyckich aspiracji. Podobny, wrogi stosunek do euroatlantyckich aspiracji Ukrainy ma Federacja Rosyjska pod rządami Władimira Putina, który m.in. po to zaatakował ten suwerenny kraj, aby udaremnić mu akcesję do Unii Europejskiej i NATO. W artykule tym staram się zweryfikować hipotezę, że Trójkąt Weimarski to jeden z największych sukcesów polityki zagranicznej Polski po 1989 roku, której głównym celem była akcesja do struktur euroatlantyckich, aby w ten sposób zapewnić suwerenność i umocnić nasze bezpieczeństwo. Stwierdzam, że Trójkąt Weimarski spełnił tu swoją rolę. Ponadto uważam, że może on odegrać podobną rolę w przypadku starań Ukrainy o członkostwo w strukturach euroatlantyckich. W związku z tym niezbędny jest jego renesans, a akceleratorem tego procesu jest tocząca się od ponad dwóch lat wojna w Ukrainie. Poza tym stwierdzam, że biorąc pod uwagę komplikującą się dziś sytuację międzynarodową, Trójkąt Weimarski powinien aktywniej działać i odgrywać większą rolę w polityce zagranicznej Polski, Niemiec i Francji oraz Unii Europejskiej. Powinien też podejmować konkretne działania na rzecz zakończenia wojny rosyjsko-ukraińskiej i akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej i NATO.
Pisarstwo reportażowe Anny Strońskiej
(Uniwersytet Rzeszowski, 2018-06-20) Spyra, Paweł Józef
Rozprawa poświęcona jest pisarstwu reportażowemu Anny Strońskiej – przemyślanki nazwanej przez krytyków „pierwszą damą polskiego reportażu”. Uprawiała ona ponadto dramat, prozę i lirykę. Autora interesują reportaże wydane w formie książkowej w latach 1964-1998. Sięga po osiągnięcia intertekstualności, studiów postzależnościowych, postkolonializmu, feminizmu i geopoetyki, a także wyniki badań teoretyków reportażu. Utwory Strońskiej traktują o polskiej prowincji, ziemiach kresowych z Podhalem, „obcych” (np. wykluczonych ze społeczeństwa), sztuce artystów-amatorów zmagających się z chorobą psychiczną, Rosji i innych republikach radzieckich, Ukrainie po 1990 roku i Europie Zachodniej. Jej twórczość cechuje upodobanie do problematyki społecznej, a także autentyzm i subiektywizm. Nierzadko przedstawia trudne, wymagające interwencji, sprawy. Praca zawodowa jest dla niej szczególną misją. Rzetelność dziennikarskiego przekazu łączy z empatią do ludzi, z którymi się spotyka. Kunsztu reportażom dodaje swoisty styl piszącej, dla której najważniejszym miejscem na świecie pozostał rodzinny Przemyśl. Zauważalna najpierw binarna opozycja reportaż literacki – reportaż problemowy ustępuje później miejsca polifoniczności utworów, co świadczy o braku ostrości genologicznej tego typu pisarstwa. Autor podaje w wątpliwość diagnozę Strońskiej o kryzysie reportażu we współczesnym świecie.
Pociągi pancerne w armii Ukraińskiej Republiki Ludowej (listopad 1918 – listopad 1920)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kharuk, Andrij
Lata 1919–1920 były jednym z najbardziej dramatycznych okresów w najnowszej historii Ukrainy. Powstanie przeciwko hetmanowi Pawłowi Skoropadskiemu w końcu 1918 r. doprowadziło do upadku monarchii i przywrócenia republikańskiej formy rządów w postaci Dyrektorii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Nowy rząd natychmiast został zmuszony do walki z wrogami zewnętrznymi, z których najgroźniejsi byli rosyjscy bolszewicy. Wojna na Ukrainie w latach 1919–1920 miała charakter manewrowy. W takich warunkach znaczącą rolę odgrywały pociągi pancerne. Te środki bojowe pojawiły się w Armii Dyrektorii już w czasie powstania przeciwko hetmanowi. Początkowo były dość prymitywnymi, improwizowanymi konstrukcjami, ale wiosną 1919 r. Armia Dyrektorii otrzymała bardziej zaawansowane technologicznie pociągi pancerne – lepiej uzbrojone i chronione. Niektóre z nich były trofeami zdobytymi na bolszewikach. Stopniowo pociągi pancerne stały się głównym środkiem walki zbrojnej. Ich liczba w pewnych okresach sięgała dziesięciu. Aż do ostatnich dni walk regularnych oddziałów Armii Dyrektorii (do listopada 1920 r.) pociągi pancerne były aktywnie zaangażowane w walki. W artykule przedstawiono główne epizody użycia bojowego pociągów pancernych Armii Dyrektorii oraz zarys organizacji jednostek tego rodzaju broni.
Poglądy polityczne studentów polskich szkół wyższych wobec konfliktu na Ukrainie: kontekst wyborów europejskich i parlamentarnych w Polsce w 2023 i 2024 roku
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-12) Maj, Przemysław
W różnych badaniach empirycznych można zaobserwować, że młode pokolenie ma niejednokrotnie odmienne zdanie w kwestiach społecznych i politycznych w stosunku do innych grup wiekowych. Te poglądy są istotnym problemem badawczym, ponieważ w pewnym stopniu wpływają na politykę. Celem artykułu jest analiza poglądów politycznych studentów polskich szkół wyższych wobec konfliktu na Ukrainie, z uwzględnien4iem stosunku do przyjętych przez Polskę uchodźców z tego kraju. W kontekście wojny na Ukrainie i zarysowanego problemu badawczego testowano dwie hipotezy: H1. Struktura opinii na temat przyjmowania uchodźców z Ukrainy i pomocy dla tego kraju odróżnia się na tle tendencji obserwowanych w innych badaniach; H2. Dominujące w badanej grupie opinie korespondują z poparciem dla komitetów wyborczych w elekcjach do Parlamentu Europejskiego oraz do Sejmu i Senatu RP (2023-2024). Badanie zrealizowane na grupie 494 osób w skali ogólnopolskiej częściowo potwierdziło hipotezy H1 i H2.
Polacy we Lwowie 1944-1959
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019-06-03) Olechowski, Piotr
Praca przedstawia losy Polaków pozostałych we Lwowie po zakończeniu II wojny światowej. Ze względu na wiele okoliczności (zmiana okupanta latem 1944 r.), początkową cezurę stanowi ponowne wejście Armii Czerwonej w granice miasta 27 lipca 1944 r. Dwuletni okres przejściowy, zakończony latem 1946 r. należy potraktować jako wprowadzenie do zasadniczej tematyki. Wyjazd ostatnich transportów przesiedleńczych przesadził w istocie o wejściu w życie zupełnie nowych porządków. Odtąd lwowscy Polacy w liczbie zaledwie kilkunastu tysięcy stanowili zaledwie kilka procent ogółu wszystkich mieszkańców radzieckiego Lwowa. Mimo tego, wiernie trwali przy własnej tradycji i na ile było to możliwe, starali się podkreślać swą odrębność. Jedynymi miejscami, gdzie oficjalnie mógł wówczas rozbrzmiewać język polski były nieliczne kościoły rzymskokatolickie oraz szkoły z polskim językiem wykładowym. Wraz z upływem lat, wbrew pozorom, liczba Polaków we Lwowie wzrosła w sposób znaczący. Na początku lat 50. XX wieku na terenie miasta było ich już niemal 30 tysięcy. Wynikało to przede wszystkim z przyjazdów osób zwolnionych z obozów pracy na dalekim wschodzie. Końcową cezurę pracy wyznaczono na rok 1959. Jest to związane z zakończeniem procesu „II repatriacji” Polaków z terenu ZSRR. Lwow opuściło wówczas ponad 40% jego polskich mieszkańców.
Polski Teatr Ludowy we Lwowie – fenomen radzieckich czasów
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-03) Sawicz, Agnieszka
Polski Teatr Ludowy we Lwowie to scena pod wieloma względami niezwykła. Powstał w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej w 1958 r., a założył go emerytowany nauczyciel języka polskiego Piotr Hausvater. Zebrał on wokół siebie grupę pasjonatów, amatorów, którym przez kolejne lata udało się stworzyć zespół dający przedstawienia nie tylko w Związku Radzieckim, ale też poza jego granicami. Wśród aktorów nie było profesjonalistów, ale Teatr osiągnął w pełni profesjonalny poziom i zdobywał liczne nagrody, prezentując w trudnych warunkach państwa totalitarnego sztuki w języku polskim. Uczniowie, studenci, robotnicy, inżynierowie, nauczyciele i intelektualiści – wszyscy poświęcali swój prywatny czas, by charytatywnie tworzyć sztukę. Efekt ich pracy był dla wielu Polaków w ZSRR jedynym kontaktem z ojczystym językiem. Był to też sposób, by zapoznać się z dorobkiem kulturalnym kraju, z którym wciąż czuli więź. Co ciekawe, zespół tworzyli nie tylko ludzie o polskich korzeniach, ale także Ukraińcy i Rosjanie. To rosyjski artysta Walery Bortiakow kierował Teatrem Ludowym po tym, jak jego dyrektor, Zbigniew Chrzanowski, musiał wyjechać ze Związku Radzieckiego w związku z represjami za złożenie kwiatów pod pomnikiem Adama Mickiewicza we Lwowie. Teatrowi udało się przetrwać komunistyczne represje i z powodzeniem działa do dziś, w wolnej Ukrainie.
Pomoc społeczna i praca socjalna w Ukrainie – historia i współczesność
(Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, 2023) Myshchyshyn, Iryna; Szluz, Beata
Celem badaczek jest zobrazowanie historii i współczesnych wyzwań w polu pomocy społecznej i pracy socjalnej w Ukrainie. Pierwsza część artykułu uka zuje rys historyczny i rozwój systemu pomocy społecznej oraz pracy socjalnej w tym państwie. Druga część, oparta na analizie dostępnych dokumentów koncepcyjnych i strategicznych, ma na celu przedstawienie polityki państwa w zakresie rozwijania systemu pomocy społecznej oraz pracy socjalnej, ze zwróceniem uwagi na intensyfikację w zakresie usług społecznych.
Poverty in Ukraine due to Russian military aggression
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-09) Cherevko, Heorhiy
The purpose of this study was to establish the real level of poverty in Ukraine and to determine its meaning and factors of its formation in the specific conditions of Russian military aggression in the country and to form a vision of the nearest prospects of its dynamics. The methodology of the conducted research was formed on the basis of a dialectical approach to the study of socioeconomic phenomena in an organic combination with the methods of analysis and synthesis as well as induction and deduction using the method of scientific abstraction and the analytical-descriptive method. The tool for determining the prevalence of poverty and the degree of impoverishment of the population is the poverty line. Two main methods of its definition are used: normative and relative (statistical). It has been established that the war has caused catastrophic damage to the country’s economy and is the main factor in the sharp increase in the poverty level of the population. At the same time, the issue of poverty is not a priority for the population of Ukraine at present. Purely objectively, for a country under the blows of an aggressor who is waging war to destroy it, the poverty rate makes no economic sense; rather, it has political and social significance. The first task is to end the war in an unambiguous version – the absolute victory of Ukraine, which corresponds to the interests of all civilised humanity. The prospects for reducing the level of poverty in Ukraine depend on the duration of the war and the level of destruction of the country’s economy, as well as the quality of development of the country’s economy and its population at a new level. The latter will depend on the degree of inclusiveness of the new economic and political institutions. It is clear that a purely objective condition for the successful operation of the mentioned factors is the economic and political support of Ukraine by partner countries.