Przeglądanie według Temat "UPA"

Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3

Charakter polityki agrarnej rządów polskich we wschodnich oraz południowo-wschodnich województwach II Rzeczypospolitej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Hud, Bohdan; Muravskiy, Oleg
Autorzy formułują i argumentują tezę, że polityka agrarna odrodzonego państwa polskiego na terenach „ukrainnych” (galicyjskich oraz wołyńsko-poleskich) stała się w rzeczywistości elementem jego polityki narodowościowej. Korzenie owej polityki agrarnej sięgały czasów sprzed I wojny światowej. Polscy politycy galicyjscy wprowadzili wówczas regulację stanowiącą, że z parcelacji wielkich majątków ziemskich na terenach mieszanych pod względem narodowościowym powinni korzystać przede wszystkim drobni właściciele polscy, a nie Rusini. Z upływem czasu podejście takie stało się kamieniem węgielnym polityki agrarnej II Rzeczypospolitej. Przyjęte w latach 20. XX w. ustawy wyznaczające zasady reformy rolnej były dyskryminujące dla ukraińskich chłopów mieszkających na kresach południowo-wschodnich II RP. Przede wszystkim ze względu na tzw. rację stanu przewidywały one dalsze istnienie wielkiej własności ziemskiej na tych terenach. Ponadto nawet wyznaczona aktami prawnymi górna granica „normy” – od 300 do 700 ha – niejednokrotnie była znacznie przekraczana. Dyskryminacja miejscowych chłopów w procesie parcelacji dodatkowo była pogłębiana przez państwową politykę osadnictwa wojskowego i kolonizacji cywilnej terenów z przewagą ludności „niepolskiej”. Zakładano, że tylko polski chłop może „uspokoić kresy”. Pojawienie się w zamkniętych społeczeństwach wiejskich stosunkowo dużej liczby „obcych-obcych” zaostrzało problem braku ziemi uprawnej, dawało podstawy do pogłębiania się konfliktów społecznych oraz tworzyło korzystne warunki do prowadzenia propagandy zarówno nacjonalistycznej, jak i komunistycznej. Tak więc „narodowy” charakter agrarnej polityki polskich rządów w latach międzywojnia wywarł negatywny wpływ na stosunki polsko-ukraińskie zarówno w tym okresie, jak i w czasie II wojny światowej.
Kwestia polska w propagandzie Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów frakcji banderowskiej i Ukraińskiej Powstańczej Armii w latach 1941-1945 na Wołyniu i w Galicji Wschodniej
(Uniwersytet Rzeszowski, 2020-07-10) Kardyś, Damian
Rozdział pierwszy ma charakter teoretyczny. Zdefiniowane zostało w nim pojęciepropagandy. Rozdział drugi stanowi wprowadzenie do tematu zasadniczego dysertacji. Rozdział trzeci dotyczy działalności propagandowej banderowców od roku 1941. Przytoczone zostały liczne przykłady antypolskiej i antyżydowskiej propagandy OUN-B. W kolejnym rozdziale omówiono funkcjonowanie i działalność OUN-B w warunkach głębokiej konspiracji od września 1941 r. do grudnia 1942 r. Kwestia polska była wówczas szeroko poruszana przez banderowców głównie w propagandzie wewnętrznej. Rozdział piąty dotyczy kwestii polskiej w propagandzie OUN-B i UPA w okresie antypolskiej akcji na Wołyniu (1943-1944). Banderowskie periodyki informacyjne wskazują na to, że wydarzenia na arenie międzynarodowej, które doprowadziły do upadku autorytetu rządu polskiego na emigracji, mogły mieć wpływ na intensyfikację działalności eksterminacyjnej UPA na Wołyniu. Ponadto stałym elementem propagandy OUN-B i UPA, który towarzyszył napadom na Polaków,byłozarzucanie im współpracy z Niemcami iSowietami. W szóstym rozdziale ukazano późniejszą działalność OUN-B i UPA na terenie Galicji Wschodniej (1943-1945), w tym akcje ulotkowe UPA po pierwszych zastraszających napadach na polskie wsie, a także poddano analizie najważniejsze artykuły czy broszury propagandowe.
Problem Pages of History and Development Prospects in the International Space of Ukraine and the Republic of Poland
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Siekunova, Iuliia
In the article, the authors reviewed the main areas of cooperation between Ukraine and the Republic of Poland, highlighted the problematic points and prospects for the further development of bilateral relations of these states in the future. The reasons for the aggravation of the international relationships of the two countries are clearly marked, which mainly boil down to historical conflicts. This obvious problem lies in the different views of the two countries on the tragic past and political history. But the authors analyzed an equally important issue of migration and employment, national consciousness and domestic issues, issues of border and visa-free regime. It was determined that the problem partially also lies in the fact that in the past, trust between states was lost and so far the parties are not able to establish communication to solve these problems. It is proved that this crisis period should not be perceived as the termination of interconnections, but only as an indicator of the development and dynamics of relations between states.