Przeglądanie według Temat "Royal Air Force"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Generał brygady pilot Bolesław Feliks Stachoń (1897–1941). Przyczynek do badań biograficznych oficera i lotnika
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Woźny, Grażyna
W 2021 r. minie 80 lat od śmierci Bolesława Stachonia, polskiego pilota i oficera łącznikowego Królewskich Sił Powietrznych (RAF). Jego wkład w rozwój polskiego lotnictwa i praca komendanta obozu zbornego w Eastchurch (XII 1939 – VII1 940) i lotniska Swinderby (VII 1940 – VII 1941 r.), z którego wykonywał loty bojowe, ciągle pozostają nieznane. Wykształcenie, doświadczenie wojenne oraz znajomość języków obcych predestynowały Stachonia do pełnienia wysokich funkcji wojskach. Był m.in. komendantem parku w 11. Pułku Lotniczym w Lidzie, Szkoły Pilotów w Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa oraz komendantem Lotniczej Szkoły Strzelania i Bombardowania w Grudziądzu. Prowadził działalność redakcyjną i publikował teksty w „Przeglądzie Lotniczym...”, a także wydawał książki z zakresu pilotażu. Przed wybuchem II wojny światowej pełnił funkcję dyplomatyczną w Moskwie. Był pierwszym Polakiem posiadającym licencję pilota wiatrakowca, dzięki czemu sprowadził statek powietrzny C-30 do Warszawy. We wrześniu 1939 r. dowodził jednostkami lotniczymi, które strąciły ponad 20 samolotów niemieckich. Na rozkaz gen. Józefa Zająca udał się z misją wojskową do Rumunii, gdzie zajmował się ewakuacją polskich lotników do Francji. Stamtąd okrężną drogą trafił do Anglii, gdzie był dowódcą Ośrodka Wyszkolenia Ochotniczej Rezerwy RAF. Na emigracji kontynuował działalność redakcyjną; współtworzył czasopismo „Wiadomości ze Świata: Codzienny biuletyn Centrum Lotnictwa Polskiego w Anglii”; wydał „Jednodniówkę Lotnictwa Polskiego w Anglii”. Bolesław Stachoń to ikona polskiego lotnictwa międzywojennego i pilot najwyższej klasy. Zginął podczas trzeciego lotu bombowego 4 lipca 1941 r.
Lotnictwo brytyjskie i niemieckie 1939-1945. Analiza porównawcza działań wojennych
(2015-01-20) Jarosz, Krzysztof
Rozprawa doktorska podejmuje tematykę udziału Royal Air Force – sił lotniczych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii, oraz Luftwaffe – sił lotniczych niemieckiej III Rzeszy, w trakcie II wojny światowej. Jest to opis ich udziału w konflikcie, a zwłaszcza analiza decyzji sztabów co do wizji, strategii i taktyki rozwoju i funkcjonowania lotnictwa. Praca zwraca uwagę nie tylko na przebieg poszczególnych operacji, zbadanie bilansu działań, czy ocenę skuteczności nalotów bombowych, ale także na decyzje sztabów co do kierunków działania i rozwoju lotnictwa, oraz przesłanek jakimi kierowali się dowódcy podejmując konkretne decyzje. Praca przedstawia zmagania RAF i Luftwaffe w ujęciu chronologicznym z podziałem na rywalizację poszczególnych rodzajów sił powietrznych, lotnictwa myśliwskiego, bombowego i morskiego, a także z uwzględnieniem operacji specjalnych, w których udział lotnictwa był znaczny. Tekst rozprawy podzielony jest na pięć rozdziałów, z których cztery pierwsze to krótki opis historii lotnictwa, oraz przedstawienie poszczególnych operacji i bitew z udziałem RAF i Luftwaffe w trakcie II wojny światowej. Ostatni rozdział, oraz zakończenie są syntezą wcześniejszych rozważań i stanowią podsumowanie całej pracy.