Przeglądanie według Temat "Poles"

Aktualnie wyświetlane 1 - 8 z 8

Od ATO do wojny. Polacy i przedstawiciele mniejszości polskiej w Ukrainie, w walkach na wschodzie Ukrainy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12) Bonusiak, Andrzej
Poniższy tekst dotyczy zaangażowania Polaków oraz obywateli Ukrainy polskiego pochodzenia w bezpośrednie działania wojenne w Ukrainie od 2014 r. Przedmiotem analizy były losy żołnierzy i ochotników oraz członków formacji paramilitarnych walczących z separatystami i z Rosją. W celu przeprowadzenia badań sięgnięto po materiały dostępne w mediach polskojęzycznych oraz istniejącą literaturę przedmiotu. Przeprowadzono je z wykorzystaniem metod badawczych charakterystycznych dla prasoznawstwa, historii i politologii. W wyniku przeprowadzonych dociekań udowodniono, iż polski wkład w tę walkę już po kilku miesiącach regularnej wojny był większy niż w trakcie ośmioletniego „pełzającego” konfliktu. Stwierdzono jednocześnie, że ze względu na nadal trwające działania militarne nie ma możliwości precyzyjnego określenia wymiaru polskiego wkładu i że ostateczne ustalenia w tym zakresie możliwe będą dopiero po zakończeniu wojny.
Opinie węgierskich intelektualistów na temat Galicji 1867–1918
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-09) Tefner, Zoltán
W XIX w. między Galicją a Królestwem Węgier rozwinęły się ożywione stosunki handlowe i polityczne. Relacje te wyznaczyły sposób myślenia i działania węgierskich intelektualistów. W opracowaniu zaprezentowano opinię wybranych węgierskich przedstawicieli polityków, literatów/dziennikarzy oraz intelektualistów branży technicznej na temat Galicji. Najczęściej dostrzeganym przez nich problemem było jej peryferyjne położenie, marginalizujące znaczenie tej prowincji w monarchii austro-węgierskiej.
Polacy i Żydzi Bieszczadów i Pogórza Przemyskiego w narracjach biograficznych osób wysiedlonych w Akcji „Wisła”. Raport z badań
(Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016-06-30) Kosiek, Tomasz
Th e article focuses on showing the representations of Poles and Jews in bibliographic narratives of people of Ukrainian origin displaced from areas of the Bieszczady and Pogórze Przemyskie within the Operation Vistula. Using the method of oral history, the author conducted several interviews. In each of them there appeared the “others” from the immediate neighbourhood, which are remembered as the participants of shared fun, family members, or the neighbours, with whom the most important holidays were celebrated. Th e author does not assess whether the remembered images correspond to contemporary reality, which ultimately, due to the war and ethnic cleansing, ceased to exist. He believes, however, that the strong presence of Poles and Jews in the emories of his interlocutors proves that these “others” were an important fragment of the lost world.
Polacy na Syberii – dawniej i dziś
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024) Czerwieniec-Ivasyk, Marta
Siberia is a territory that is mainly associated with exiles. Meanwhile, it was also a place of voluntary settlement of Poles. After the Treaty of Riga, some of them returned to the reviving homeland, Siberia became the house for others. The life of Poles in Soviet Russia was not easy. Polishness was slowly taken away from people. In the post war years, admitting to Polishness resulted in repression of undertaking higher studies or holding managerial positions. After the fall of the USSR, numerous Polish diaspora organizations were reborn there. Largely descendants of Polish settlers between 19 th and 20 th century are still cultivating traditions and attachment to Polish culture.
Polacy we Lwowie 1944-1959
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019-06-03) Olechowski, Piotr
Praca przedstawia losy Polaków pozostałych we Lwowie po zakończeniu II wojny światowej. Ze względu na wiele okoliczności (zmiana okupanta latem 1944 r.), początkową cezurę stanowi ponowne wejście Armii Czerwonej w granice miasta 27 lipca 1944 r. Dwuletni okres przejściowy, zakończony latem 1946 r. należy potraktować jako wprowadzenie do zasadniczej tematyki. Wyjazd ostatnich transportów przesiedleńczych przesadził w istocie o wejściu w życie zupełnie nowych porządków. Odtąd lwowscy Polacy w liczbie zaledwie kilkunastu tysięcy stanowili zaledwie kilka procent ogółu wszystkich mieszkańców radzieckiego Lwowa. Mimo tego, wiernie trwali przy własnej tradycji i na ile było to możliwe, starali się podkreślać swą odrębność. Jedynymi miejscami, gdzie oficjalnie mógł wówczas rozbrzmiewać język polski były nieliczne kościoły rzymskokatolickie oraz szkoły z polskim językiem wykładowym. Wraz z upływem lat, wbrew pozorom, liczba Polaków we Lwowie wzrosła w sposób znaczący. Na początku lat 50. XX wieku na terenie miasta było ich już niemal 30 tysięcy. Wynikało to przede wszystkim z przyjazdów osób zwolnionych z obozów pracy na dalekim wschodzie. Końcową cezurę pracy wyznaczono na rok 1959. Jest to związane z zakończeniem procesu „II repatriacji” Polaków z terenu ZSRR. Lwow opuściło wówczas ponad 40% jego polskich mieszkańców.
Polscy emigranci wobec referendum w sprawie niepodległości Szkocji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Gąsior-Niemiec, Anna
The paper focuses on the involvement of Polish migrants in the Scottish Independence Referendum of 2014. Based on the available evidence, it argues that political apathy and the alienation of migrants in their receiving countries should not be taken for granted. Exemplified by the active stance of the “Scottish” Poles, the paper demonstrates that the migrant groups’ political participation may depend on a country-specific nexus of factors to do with discursive construction of both their economic interests and civic belonging.
Społeczność Jarosławia w latach 1918-1939
(Uniwersytet Rzeszowski, 2021-04-09) Hołub, Jacek Marian
Jarosław okresu dwudziestolecia międzywojennego to, jak wiele miejscowości ówczesnej Polski, miasto wielokulturowe, przedstawicieli różnych nacji i wyznawców religii, żyjących ze sobą i obok siebie. Najliczniejszą grupą narodowościową byli Polacy, obok nich funkcjonowały mniejszości: żydowska, ukraińska, niemiecka, które wyznawały różne religie. Dominującą grupą wyznaniową byli wierni Kościoła katolickiego, następnie wyznawcy religii mojżeszowej i ewangelicy. Jarosławianie reprezentujący różną narodowość okazywali patriotyzm i oddanie dla Państwa Polskiego. Uczestniczyli w organizowanych na terenie miasta uroczystościach państwowych, wojskowych i religijnych. Żyjąc zgodnie, wspólnie zarządzali miastem działając w lokalnym samorządzie oraz należeli do licznych organizacji świeckich, religijnych i wojskowych. Koegzystencja mieszkańców była głęboko zakorzeniona w ich świadomości i należy ją uznać za kontynuację dobrosąsiedzkich stosunków utrwalanych w okresie Drugiej Rzeczypospolitej a współżycie było poprawne, serdeczne i przyjazne. Co prawda urazy i uprzedzenia były po każdej ze stron, ale przeważała zgodna współpraca, co pozwoliło temu okresowi zapisać się doniośle na kartach historii miasta.
Stosunki polsko-żydowskie we wschodniej części dystryktu krakowskiego w latach 1942–1944/1945. Kilka uwag o stanie badań i jego przyczynach
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Rączy, Elżbieta
Tematem artykułu jest obecny stan badań nad stosunkami polsko-żydowskimi w latach 1942–1944/1945 i podstawowe jego uwarunkowania polityczne i społeczne. Te ostatnie zostały w nim omówione szerzej. Zakres terytorialny rozważań obejmuje wschodnią część dystryktu krakowskiego, a więc siedem powiatów obecnego województwa podkarpackiego. Priorytetem władz po zakończeniu II wojny światowej było dokumentowanie zbrodni niemieckich i próby rozliczenia sprawców, ponieważ takie były oczekiwania polskiego społeczeństwa. Problematyka stosunków polsko-żydowskich w badaniach historycznych w zasadzie nie istniała aż do przełomu lat 60. i 70. XX w. Wówczas to podjęto szerszy namysł nad zagadnieniem pomocy udzielanej Żydom przez Polaków, a przede wszystkim związanych z tym niemieckich represji. Było to pokłosiem wydarzeń marcowych z 1968 r. Do końca ubiegłego wieku w rozważaniach historyków na temat stosunków polsko-żydowskich dominowała kwestia pomocy. Dopiero polskie wydanie książki J.T. Grossa („Sąsiedzi. Historia zagłady żydowskiego miasteczka”, 2001), a przede wszystkim dyskusja, jaką ona wywołała, zintensyfikowało badania nad stosunkami polsko-żydowskimi. Zainicjowało też wstępne badania nad negatywnymi zachowaniami Polaków wobec uciekinierów z gett m.in. we wschodniej części dystryktu krakowskiego. W porównaniu jednak z zagadnieniami pomocy nastąpił w nich tylko niewielki postęp. Do dziś, nie licząc artykułów naukowych i popularnonaukowych, ukazały się cztery monografie dotyczące ratowania Żydów na omawianym w artykule obszarze, natomiast nie ma ani jednej poświęconej stricte postawom negatywnym.