Przeglądanie według Temat "Podkarpackie Province"

Aktualnie wyświetlane 1 - 11 z 11

Możliwości wykorzystania słomy jako lokalnego paliwa na obszarze województwa podkarpackiego
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2020) Sudoł, Magdalena; Zapałowska, Anita
Utylizacja słomy przez jej zagospodarowanie w energetyce jest rozwiązaniem optymalnym, przynoszącym wszechstronne korzyści. Artykuł przedstawia możliwości wykorzystania słomy na cele energetyczne w województwie podkarpackim. Analizę przeprowadzono w układzie powiatów. Oszacowano produkcję, zapotrzebowanie w rolnictwie, nadwyżkę oraz potencjał energetyczny słomy. Badania wykazały, że nadwyżka słomy możliwa do wykorzystania na cele energetyczne w województwie podkarpackim wynosi 256 408 t. Obliczony potencjał energetyczny słomy wskazuje na możliwość zastosowania na większą skalę w sektorze ciepłownictwa i wynosi 2 666 644 GJ. Największy potencjał energetyczny słomy odnotowano w powiatach: łańcuckim, dębickim,, ropczycko-sędziszowskim, jarosławskim i przemyskim. Najniższym potencjałem charakteryzowały się powiaty: bieszczadzki, niżański i tarnobrzeski.
Perspektywy rozwoju slow tourism na Podkarpaciu
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2024-07) Pisarek, Marta
Województwo podkarpackie ze względu na swoje położenie, potencjał przyrodniczo-kulturowy i rozwijające się potrzeby świadomego turysty (zainteresowanego także produktem turystycznym opartym o zasady slow) może w przyszłości stanowić główny kierunek destynacji wybranej grupy odbiorców turystyki. Aktualnie wielu właścicieli wiejskiej bazy noclegowej poszerza swoją ofertę o atrakcje związane z uważnością, takie jak kontemplacja w otoczeniu natury, kąpiele w saunie, możliwość noclegu pod gołym niebem. Ich oferta jest zróżnicowana, co daje perspektywę wypoczynku zarówno dla klientów preferujących agroturystykę, jak też jej nowsze formy, np. glamping. Pojawiły się także oferty turystyki zaangażowanej społecznie, w której turysta ma możliwość ścisłej interakcji z gospodarzem atrakcji lub lokalną społecznością. Opisane w artykule przykłady realizacji usług turystycznych w nurcie slow tourism stanowią wzorzec poszukiwania nowych form wypoczynku które przyczyniają się do retardacji negatywnych przemian w środowisku przyrodniczym i społeczno-kulturowym.
Produkcja rzepaku w UE, Polsce i województwie podkarpackim w aspekcie rozwoju odnawialnych źródeł energii
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2019) Jarecki, Wacław; Kipa, Justyna
W pracy zaprezentowano zmiany produkcji rzepaku w UE, Polsce i województwie podkarpackim. Uzyskane wyniki wskazują, że zbiory nasion rzepaku w UE były stabilne. Odnotowano tendencję spadkową powierzchni zasiewów, natomiast wzrostową plonowania. W Polsce (w latach 2010-2018) zarówno zbiory, powierzchnia uprawy jak i plony nasion wykazywały tendencje wzrostową. W województwie podkarpackim w badanym okresie produkcja rzepaku zwiększyła się w wyniku istotnego wzrostu powierzchni uprawy przy wzrostowej tendencji plonowania. Stan produkcji nasion rzepaku w UE, Polsce i województwie podkarpackim jest uzależniony od zmiennych warunków siedliskowych oraz zapotrzebowania rynku na surowiec. Obecna, na ogół stabilna, skala produkcji rzepaku w omawianych rejonach jest głównie wynikiem zagospodarowania nasion do celów spożywczych oraz przemysłowych, w tym na biopaliwo.
Rezerwaty przyrody województwa podkarpackiego – tworzenie i funkcjonowanie
(Uniwersytet Rzeszowski, 2023-04-24) Marcela, Agnieszka
Od co najmniej XIX wieku w świecie chronione są obiekty o najlepiej zachowanych wartościach przyrodniczych, określane jako rezerwaty przyrody. Proces ten nie był jednak dobrze rozpoznany na obszarze badań. W pracy przedstawiono kompleksową wiedzę o tworzeniu i funkcjonowaniu rezerwatów przyrody w granicach województwa podkarpackiego, ze szczególnym uwzględnieniem lat 1918–1960, oraz dokonano analizy najważniejszych elementów związanych z zarządzaniem nimi, w tym prowadzenia ich ochrony. Założono, że rezerwat przyrody to prawna forma ochrony przyrody, na którą składają się 3 nierozerwalne części: 1) wartości przyrodnicze; 2) podstawy prawne funkcjonowania; 3) działania człowieka czyli całokształt prac zmierzających do utworzenia rezerwatu a następnie realizacji jego ochrony, ale również antropopresja. Praca ma charakter interdyscyplinarny, co wynika z faktu, że szereg działań z zakresu ochrony przyrody jest umocowanych w systemie prawnym i nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od niego, ponadto ochrona przyrody realizowana jest w określonym środowisku przyrodniczym i uwarunkowaniach gospodarczych, napotykając różnorodne reakcje społeczne. Wyniki przedstawione w pracy wskazują, że kluczowa jest ciągłość istnienia części rezerwatów, którą można prześledzić od okresu Galicji albo II Rzeczypospolitej do dnia dzisiejszego; w obiektach tych do wartości przyrodniczych dołączyły wartości kulturowe i historyczne.
Rozwój elektronicznej administracji w województwie podkarpackim w perspektywie finansowej 2007–2013
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Wilk, Sławomir
Przegląd badań dotyczących rozwoju społeczeństwa informacyjnego wskazywał, że zarówno Polska, jak i województwo podkarpackie (na początku perspektywy finansowej UE w latach 2007– 2013) znajdowały się na niskich pozycjach rankingów. Dlatego też bardzo pożądane były wszelkiego rodzaju inicjatywy zmierzające do poprawy stanu rzeczy. Prowadzone działania powinny być skierowane z jednej strony na dostęp technologii informacyjno-komunikacyjnych (zakup sprzętu, budowę sieci dostępowej, rozwój usług publicznych), a także ze stroną popytową związaną z zwiększoną świadomością korzystania z tych technologii. W programach operacyjnych zatwierdzonych przez Komisję Europejską sformułowano zadania dające szansę na rozwój społeczeństwa informacyjnego. W województwie podkarpackim główne działania były finansowane z III osi priorytetowej Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2007–2013, która miała na celu przygotowanie infrastruktury ICT podmiotów publicznych pod wdrożenie systemów umożliwiających sprawne zarządzanie oraz dostarczanie potrzebnych usług mieszkańcom. W ramach RPO WP 2007–2013 zawartych zostało 60 umów o dofinansowanie na realizację projektów o wartości 348 512 876,19 zł. Ze względu na rozwój społeczeństwa informacyjnego w regionie omówione zostały dwa projekty kluczowe, tj. Podkarpacki System e-Administracji Publicznej – PSeAP i Podkarpacki System Informacji Medycznej – (PSIM). Należy podkreślić, duży wpływ projektów na rozwój elektronicznych usług świadczonych na terenie województwa podkarpackiego szczególności w zakresie administracji i zdrowia. Warto zaakcentować, że większość wprowadzonych e-usług publicznych nie była wcześniej dostępna w skali regionu, a zbudowana infrastruktura plasuje województwo wśród lepiej wyposażonych infrastrukturalnie regionów UE.
Skala uzależnienia od Facebooka wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych województwa podkarpackiego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Rębisz, Sławomir; Sikora, Ilona
Autorzy niniejszej publikacji postawili sobie za cel: 1) zdiagnozowanie skali uzależnienia od Facebooka (FB) wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych; 2) sprawdzenie, czy płeć warunkuje to uzależnienie oraz 3) czy ilość czasu spędzonego na korzystaniu z tego serwisu ma związek z uzależnieniem od niego. Badania przeprowadzono w 11 szkołach ponadgimnazjalnych w woj. podkarpackim, na próbie 1317 uczniów (N = 1317). Do zdiagnozowania stopnia uzależnienia od FB zastosowano Skalę Uzależnienia od Facebooka (BFAS) Andreassen, Torsheima, Brunborga i Pallesen, w polskiej adaptacji Charzyńskiej i Góźdź. Wyniki badań własnych potwierdziły występowanie wśród ankietowanych uczniów zjawiska patologicznego korzystania z tego serwisu. Zakres uzależnienia jest różny. Zgodnie z podejściem „liberalnym” wyniósł on 21,3%, a „konserwatywnym” 3,3%. Badania potwierdziły również, że czas spędzany codziennie na tym portalu jest istotną statystycznie zmienną różnicującą stopień uzależnienia od FB (dla miary „liberalnej: χ2(4) = 105,91; p < 0,05, a dla „konserwatywnej” χ2(4) = 22,16; p < 0,05). Płeć natomiast istotnie różnicuje stopień patologicznego korzystania z serwisu jedynie przy podejściu „liberalnym” pomiaru tego uzależnienia (χ2 (1) = 6,05; p < 0,05).
Świadomość i skala zjawiska cyberprzemocy wśród młodzieży gimnazjalnej województwa podkarpackiego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Rębisz, Sławomir; Sikora, Ilona; Smoleń-Rębisz, Katarzyna
Autorzy niniejszej publikacji postawili sobie za cel zbadanie, w jakim stopniu cyberprzemoc jest obecna w świadomości i rzeczywistości uczniów szkół gimnazjalnych województwa podkarpackiego. Badania przeprowadzono w 15 szkołach gimnazjalnych na próbie 1178 uczniów. Wyniki badań własnych potwierdziły wysoki stopień świadomości tego zjawiska wśród badanych adolescentów, ale także występowanie różnych form cyberprzemocy w środowisku tej grupy młodzieży. Do bycia ofiarą cyberagresji przyznało się 33% ankietowanych. Natomiast do stosowania cyberbullyingu lub pomocy w jego użyciu wobec innych przyznało się prawie 26% ankietowanych.
Trend sekularny występowania cukrzycy typu 1 w województwie podkarpackim w latach 2009- 2019
(Uniwersytet Rzeszowski, 2023-01-27) Brzuszek, Marta
Cukrzyca typu 1 jest jedną z najczęściej rozpoznawanych chorób wieku dziecięcego. Na świecie, w Europie, a także w Polsce, liczba zachorowań gwałtownie wzrasta. Średni wskaźnik zapadalności na cukrzycę typu 1 w populacji dzieci i młodzieży do 18. roku życia, w badanych latach 2009- 2019 wynosi 21,2 dzieci/ 100 tys. osób/ rok. Powiaty o najwyższym wskaźniku zapadalności to: strzyżowski, przeworski i łańcucki ( 30/ 100 tys./ rok). Zaobserwowano wzrastającą tendencję wskaźnika zapadalności we wszystkich grupach wiekowych, w szczególności w grupie dzieci w wieku 5-9 i 10- 14 lat. Zapadalność była większa i istotnie zróżnicowana w populacji chłopców w poszczególnych powiatach oraz w grupie dzieci zamieszkujących w mieście. Potwierdzono także istotną statystycznie zależność pomiędzy liczbą zachorowań, a sezonem zachorowania. Najwięcej dzieci zachorowało w październiku i listopadzie, a najmniej w maju i w czerwcu.
Wielkość i struktura lokalnych rynków pracy średnich miast województwa podkarpackiego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Baran, Ewa; Tomaszewski, Paweł
The article presents the changes in size and structure of the local labour markets in medium-sized towns of the Podkarpackie Province in the years 1995–2015. The group of midsize towns is represented by nine cities with a population between 20–100 thousand inhabitants. Together, the population of these towns represents over a half of the urban population in the region of Podkarpackie. In this context, the role of medium towns – as cores of the local labour markets – is often overlooked. The recent situation of examined towns – in terms of the size of labour markets – has deteriorated compare to the 1995. Over the past two decades, the total number of employees decreased by more than 12%. The changes concerns also the employment structure by gender and economic sectors (especially the development of the service sector).
Wykorzystanie funduszy UE w ramach perspektywy 2007–2013 a możliwości pozyskania środków w ramach perspektywy 2014–2020 na przykładzie wybranej gminy z województwa podkarpackiego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Lichota, Wojciech
Celem artykułu jest przedstawienie i ocena wykorzystania funduszy unijnych w ramach perspektywy finansowej 2007–2013 i możliwości aplikowania o środki w ramach perspektywy finanso¬wej 2014–2020 przez jednostki samorządu terytorialnego, przedstawiono również przykład gminy z województwa podkarpackiego, która aktywnie pozyskuje środki unijne. W artykule został zapre¬zentowany stan wykorzystania funduszy unijnych w Polsce oraz osiągnięte podstawowe efekty rze¬czowe w ramach całego Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2007–2013 przez jednostki samorządu terytorialnego. Pozwoliło to dokonać oceny zasadności realizacji projektów. Jednocześnie przedstawiono możliwości pozyskania środków przez jednostki samorządu terytorialnego w kontekście nowej perspektywy finansowej 2014–2020. Od początku uruchomienia programów do dnia 29 maja 2016 r. złożono 302,4 tys. wniosków poprawnych pod względem formalnym na łączną kwotę dofinansowania 616 mld zł. W tym samym okresie podpisano z beneficjentami 106 361 umów o dofinansowanie na kwotę dofinansowania w części UE 285,1 mld zł, co stanowi 100,7% alokacji na lata 2007–2013. Wartość wydatków w części dofinansowania UE wynikająca ze złożonych wniosków o płatność wyniosła 283,1 mld zł. Założone wskaźniki produktu i rezultatu w większości zostały osiągnięte. W artykule zostały zestawione inwestycje zrealizowane przez gminę Kamień przy udziale dofinansowania pochodzącego ze środków UE, jak również wspomniano o innych dotacjach, progra¬mach i funduszach, z których skorzystała gmina. Zagregowane dane finansowe dotyczące zrealizo-wanych inwestycji zostały zestawione z budżetem gminy. W artykule wskazano również bariery związane z aplikowaniem o fundusze unijne. Jedną z nich jest niewątpliwie ograniczony budżet każdej jednostki samorządu terytorialnego, ponieważ wnioskodawca zobowiązany jest do współfinansowania inwestycji. Kolejną barierę stanowi obawa potencjalnych beneficjentów, co do możliwości wypełnienia wszystkich obowiązków wynikających z regulaminu konkretnego naboru wniosków i umowy o dofinansowanie.
Wykorzystanie funduszy unijnych w województwie podkarpackim
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Lichota, Wojciech
Celem artykułu jest zaprezentowanie stanu wykorzystania funduszy unijnych przez jednostki samorządu terytorialnego z województwa podkarpackiego. W szczególności analizie poddano jednostki realizujące projekty w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014–2020. Rok 2018 jest decydującym w kontekście możliwości skorzystania z tzw. krajowej rezerwy wykonania, która zależy od wykonania wskaźników finansowych. W artykule zaprezentowano stan wykorzystania funduszy unijnych w województwie podkarpackim oraz prognozy dotyczące osiągnięcia wskaźników produktu i rezultatu. Oceniono też zasadność realizacji projektów przy wsparciu funduszy UE. Od chwili uruchomienia Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014–2020 do dnia 31 grudnia 2017 r. złożono 3868 wniosków poprawnych pod względem formalnym, na łączną kwotę dofinansowania 8,23 mld zł. W tym samym okresie podpisano z beneficjentami 1757 umów o dofinansowanie na kwotę dofinansowania w części UE 4,51 mld zł, co stanowiło 51,01% alokacji środków z tego Programu. Wartość wydatków w części dofinansowania UE wynikająca z 3736 złożonych wniosków o płatność wyniosła 749,93 mln zł. W artykule wskazano, że realizacja projektu dofinansowanego z funduszy UE, oprócz korzyści związanych z uzyskaną dotacją, nakłada na wnioskodawcę wiele obowiązków, np. konieczność zabezpieczenia wkładu własnego, przestrzegania prawa wspólnotowego i krajowego, w tym ustawy prawo zamówień publicznych. Zwrócono również uwagę na bardzo duże zainteresowanie wnioskodawców poszczególnymi naborami wniosków. Łączna wartość wniosków złożonych w odpowiedzi na ogłoszenie o naborze bardzo często znacznie przewyższała dostępną alokację środków, co powodowało niezadowolenie potencjalnych beneficjentów.