Przeglądanie według Temat "Beskid Niski"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Charakterystyka jesiennej migracji pokrzewek z rodzaju Sylvia w Beskidzie Niskim
(Uniwersytet Rzeszowski, 2022-11-25) Salach, Rafał
Celem pracy była charakterystyka jesiennej wędrówki pokrzewek przez pasmo górskie Beskidu Niskiego. Teren badań położony był w miejscowości Myscowa. Badania wędrówek pokrzewek realizowano poprzez odłów w specjalistyczne sieci ornitologiczne. Podczas odłowów ptaki były obrączkowane i oznaczane do gatunku, wieku i płci jak również polegały pomiarom biometrycznym skrzydeł, ogona, masy ciała i otłuszczenia. Dynamiki wieloletnie migracji badanych gatunków pokrzewek wykazywały spadek liczebności odławianych osobników na przestrzeni całego okresu badań. Badane gatunki pokrzewek wykazywały zróżnicowanie dynamiki migracji sezonowej. Kapturka cechowała się wyraźnym opóźnieniem terminów przelotu w okresie całego okresu badań. Mediany dat przelotu kapturki i gajówki oraz grup wiekowo – płciowych kapturki były dodatnio skorelowane. Maksymalna temperatura notowana w danej pentadzie wpływała dodatnio na liczebność przelotu badanych gatunków pokrzewek. Kapturka wykorzystuje obszar Beskidu Niskiego (w warunkach otoczenia doliny rzecznej Wisłoka) jako strefę czasowych przerw w wędrówce. Badany obszar zapewnia ptakom możliwość gromadzenia rezerw energetycznych i odpoczynku przed dalszą migracją, w tym przelotem nad obszarem Karpat. Łańcuch Karpat prawdopodobnie nie stanowi znaczącej bariery ekologicznej dla migrujących ptaków, jednakże z uwagi na zróżnicowanie topograficzne regionu może dochodzić do zwiększonej koncentracji ptaków wędrownych w rejonie doliny rzecznej Wisłoka.
Różnorodność zbiorowisk okrzemek i ich wykorzystanie w ocenie jakości wód górnej Wisłoki i wybranych dopływów (Beskid Niski, Magurski Park Narodowy)
(Uniwersytet Rzeszowski, 2018-10-30) Peszek, Łukasz
Badania prowadzono w 6 sezonach badawczych w latach 2013–2014 na 16 stanowiskach, na terenie Magurskiego Parku Narodowego i otuliny w rzece Wisłoce i jej najważniejszych dopływach. Celem pracy była dokumentacja flory okrzemek, określenie struktury i dynamiki zbiorowisk na stanowiskach, w poszczególnych sezonach badawczych oraz w zależności od rodzaju siedliska. Parametry fizyko-chemiczne wód wskazywały na wody wysokiej jakości, a ich zmiany były głównie efektem procesów naturalnych. Badane wody charakteryzowały się dużą różnorodnością gatunkową okrzemek – łącznie oznaczono 581 taksonów. Zidentyfikowano 20 taksonów nowych dla Polski i 70 taksonów zagrożonych i rzadkich, które figurują na Czerwonej liście glonów w Polsce. Analiza statystyczna wyodrębniła cztery grupy zbiorowisk, których różnicowanie wynikało z procesów naturalnych, w tym m.in. z rzędowości (rozmiaru) cieku i typu substratu. Ocena stanu ekologicznego przy pomocy indeksów okrzemkowych wykazała, że wody na badanym terenie posiadają bardzo dobry i dobry stan ekologiczny. Najbardziej wiarygodne wyniki uzyskano przy pomocy indeksów SPI oraz IO. Nie stwierdzono czynników stanowiących istotne zagrożenie dla ekosystemów wodnych Magurskiego Parku Narodowego i otuliny. Wydaje się, że zbiorowiska okrzemek w potokach magurskich wykazują duży stopień naturalności i można je uznać za referencyjne dla rzek i potoków fliszowych.