Przeglądanie według Temat "Armenians"

Aktualnie wyświetlane 1 - 7 z 7

„Aby czynić i działać społecznie, potrzeba wprzód znać drogi i cele, mieć obrachunki i programy”. O różnych płaszczyznach działalności ormiańskiego arcybiskupa Józefa Teodorowicza
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12-28) Załęczny, Jolanta
Artykuł koncentruje się na działalności społecznej arcybiskupa Józefa Teodorowicza (1864–1938). W latach 1902–1914 był posłem Sejmu Krajowego, członkiem Rady Szkolnej Krajowej, zasiadał w Izbie Panów w Wiedniu (1914–1918). W odrodzonej Polsce był posłem (1919–1922), a potem senatorem (1922–1923). Dużą wagę przykładał do edukacji młodego pokolenia. Był mocno zaangażowany w szerzenie oświaty. Występował w obronie prawa dzieci i młodzieży do nauczanie po polsku w każdym z trzech zaborów. Dostrzegał potrzebę kształcenia kobiet, zabiegał o szerzenie oświaty na wsi. Szczególnie dużo uwagi poświęcał sprawom wychowania w szkole i rodzinie. Patronował powstawaniu nowych szkół i organizacji.
Gruzini i Ormianie we wspomnieniach Polaków zesłanych na Kaukaz w pierwszej połowie XIX wieku
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024) Chrostek, Mariusz
Poles exiled to the Caucasus in the first half of the 19 th century were fond of Georgians. Kazimierz Lapczynski, Michał Butowt-Andrzejkowicz, Hipolit Jaworski, Jan Załęski and Ksawery Pietraszkiewicz described the picturesque dress and beauty and temperament of Georgian women and men. They praised them for their sincerity, hospitality and cheerful disposition. They also approved of their vices: drunkenness, laziness, endless late-night partying – they treated them as an important part of their nationality. Zygmunt Rewkowski spoke out critically – he rebuked immorality in Georgians, marital infidelity, young women's abuse of cosmetics and a gross lack of hygiene. In his memoir, Matthew Gralewski revealed the mechanisms of mass Russification of wealthy Georgians, who went into debt to Prince Mikhail Vorontsov's fund and mindlessly imitated the lifestyle of Russians. The simple Georgian people lived very poorly – peasants with their families and animals lived in pits dug in the ground. Along with Georgians, Armenians were among the most numerous peoples in the Caucasus. They mastered trade and craft and got rich quickly, so Georgians were often in debt to them, which is why they hated Armenians. This resentment was also shared by some Polish exiles, who, like Rewkowski and Lapczynski, spoke very unfavorably about Armenians. Matthew Gralewski and Hippolyte Jaworski rated the Armenians more fairly – they praised them for their diligence and modesty. Both Georgians and Armenians are depicted in everyday situations. Polish memoirists show them as friends, neighbors and acquaintances – they do not create them as heroes of the then fashionable Orient.
Kabzanie Vincenza
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Pełczyński, Grzegorz
Stanisław Vincenz (1888–1971) is famous Polish writer. His bigges twork is novel „Na wysokiej połoninie”. It is about different cultures onsouth-east old Poland. There were different ethnic groups on this land.Article says about Armenians in Vincenz’s work.
Observing and taking notes. Customs of parishioners in a small town in the eyes of the parish priest
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12-28) Wasyl, Franciszek
The article attempts to examine the customs and behaviors of parishioners in a Galician town at the turn of the 19th and 20th centuries through the lens of church-related sources (such as “status animarum” books). The analysis is based on the moral commentaries provided by priests regarding the families and individuals residing in the parish. This allowed the identification of “moral transgressions” (lack of religiosity, intimate misconduct, having extramarital offspring, physical disabilities, and character flaws), as well as conversions to other religions. The author presents the extent of these “immoral attitudes” towards religion and the Church, while outlining the main cause of their existence as the emancipation of elites formed within the sphere of positivist scientific ideas.
Ormiańska Geselligkeit: Jan Bołoz Antoniewicz i sztuka wymowy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-09) Bryl, Mariusz
Tekst stanowi case study dotyczące „sztuki wymowy” jako istotnego elementu życia galicyjskiej inteligencji. Historyk literatury Wilhelm Bruchnalski (1918) twierdził, że umiejętność „wymowy” rozwinęła się szczególnie w Galicji dzięki wzrostowi wolności politycznej. Przejawiało się to wiązaniem „każdej ważniejszej okoliczności charakteru publicznego czy prywatnego z wymową”, która, gdy mówca łączył „cel estetyczny z praktycznym”, przeradzała się w „sztukę wymowy”. Artykuł ma na celu określenie specyficznych cech „sztuki wymowy” Jana Bołoza Antoniewicza, decydujących o wyjątkowości jego praktyki oratorskiej.
Syberia. Kultura. Tradycja. Język
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024) Kur-Kononowicz, Jolanta
In the third volume of the cyclical monograph devoted to Siberia 1 Siberia. Culture. Tradition. Language the described land is understood in a figurative sense, primarily as a place of deportation. Siberia may therefore be the Caucasus, Kazakhstan and many other more or less known places in Europe and the world where forced displacement of people took place. The subject of a multi-faceted description is not only the taiga, tundra and Baikal, but also the steppes of Kazakhstan and the Caucasus mountains. The interdisciplinary approach to the topic allows the authors to broadly present the cultural and historical issues of the discussed areas. The main topic, although there are many other issues in the book, are the traditions and customs of the Siberian population, both indigenous and immigrant. The subject of attention are, among others, Yakuts, Khants, Nenets, Chukchi, Buryats, Evenks, Kazakhs, Uzbeks, Georgians, Armenians and Chechens. Due to its multi-directional thematic nature and discussion of detailed issues, the monograph significantly expands knowledge about Siberia, defined very broadly, and allows once again to reveal the unknown secrets of this vast land.
„Zostaję raz na zawsze życzliwym przyjacielem”. Korespondencja pomiędzy historykami Augustem Bielowskim i dominikaninem Sadokiem Barączem
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Miławicki, Marek
Augusta Bielowskiego i dominikanina Sadoka Barącza łączyła nie tylko przyjaźń, ale także wspólna pasja, jaką była historia. Świadczy o tym ich wzajemna korespondencja z lat 1854–1872. Niniejszy tekst to krytyczna edycja listów obu uczonych, poprzedzona wstępem i opatrzona komentarzem. Korespondencja przybliża poglądy naukowe obu historyków, ukazuje ich relacje, realia życia oraz charakteryzuje środowisko naukowe ówczesnej Galicji. Odsłania również problemy, z którymi musieli się mierzyć dwaj zaprzyjaźnieni badacze.