Światy Dźwięków nr 1(2016)
URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/2377
Przeglądaj
Przeglądanie Światy Dźwięków nr 1(2016) według Data wydania
Aktualnie wyświetlane 1 - 7 z 7
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Rekonstrukcja renesansowej tenorowej wioli da gamba według wizerunku z fresku z zamku w Goldegg (1536)(Wydział Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Pelc, LeszekArtykuł opisuje proces rekonstrukcji renesansowej wioli tenorowej na podstawie wizerunku z fresku na zamku w Goldegg w Austrii. Autor przedstawia wczesne fazy rozwoju wioli da gamba, charakteryzuje instrumenty ją poprzedzające a następnie na podstawie analizy kształtu pudła rezonansowego przedstawionego na fresku oraz porównania z innymi wizerunkami wiol a także z zachowanymi instrumentami szesnastowiecznymi opisuje geometryczne zależności rządzące kształtem płyty rezonansowej. W artykule pokazane są również specyficzne rozwiązania konstrukcyjne podstawka wioli z Goldegg, podobne do stosowanych w niektórych polskich instrumentach ludowych. Przedstawione są również takie aspekty jak obecność belki basowej, wypukłość przedniej płyty rezonansowej. Na podstawie źródeł renesansowych podane są również możliwe sposoby strojenia wioli.Pozycja "Nie, nie możesz teraz odejść…" – o miłości agapicznej w utworze "Samba przed rozstaniem" Jonasza Kofty(2016) Mazur, RafałAutor w swojej publikacji, opartej na rozprawie doktorskiej "Mowa wiązana w twórczości Jonasza Kofty", charakteryzuje jeden z obrazów miłości występujących w wierszach jednego z „poetów piosenki”. Wiersz Samba przez rozstaniem, znany jako tytuł piosenki Hanny Banaszak, interpretowany jest zgodnie z metodami literaturoznawczymi i skupia się wokół typu miłości: mania. Autor w artykule stara się wskazać typowe dla tego rodzaju amour passion środki obrazowania, postawę osoby mówiącej oraz charakteryzuje uczucie zgodnie z typologią Johna Lee.Pozycja Nieznana opera Antonia Vivaldiego?(Wydział Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Drążek-Barcik, ElżbietaPozycja O fortepianowych interpretacjach muzyki na instrumenty klawiszowe J. S. Bacha w minionym stuleciu(Wydział Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kanikuła, MaciejArtykuł opisuje różne sposoby interpretacji utworów na instrumenty klawiszowe J.S.Bacha na fortepianie współczesnym. W jego pierwszej części autor omawia główne tendencje wykonawcze. Przedstawia tradycję romantyczną oraz nurt wykonawstwa historycznie świadomego ( HIP ). Szuka odpowiedzi na pytanie o wpływ tych tradycji na decyzje interpretacyjne współczesnego pianisty. Artykuł uzupełniono linkami do przykładowych wykonań.Pozycja Kilar in memoriam. Sprawozdanie z konferencji poświęconych kompozytorowi.(Wydział Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Skorek-Münch, JolantaPozycja "This is the time" – warsztaty gospel w Rzeszowie w latach 2008-2012(Wydział Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Oliwa, GrzegorzPieśni gospel są nierozerwalnie związane z historią Ameryki Północnej, brytyjskimi osadnikami i deportowanymi z Afryki czarnoskórymi niewolnikami. Rozkwit tego rodzaju muzyki był imponujący i w przeciągu lat stał się dużo bardziej powszechny niż pieśni spirituals, które powoli odchodziły w zapomnienie. Druga dekada XX wieku to czas, w którym muzyka gospel stanowiła najbardziej znaną formę religijnej muzyki czarnoskórych. Gospel oddziaływał na wiele innych gatunków i stał się inspiracją dla artystów wszelkiej maści. Duchowy wymiar tego rodzaju muzyki przestawał być tak oczywisty, gdy znalazł się w skomercjalizowanym przemyśle muzycznym, z dala od praktyk religijnych. Niewątpliwym faktem jest to, że gospel stał się dostępny w świeckiej formie i dla każdego. Po II wojnie światowej fenomenem okazały się chóry – grupy najczęściej występujące i nagrywające repertuar muzyki gospel. Popyt na ten rodzaj muzyki sprawił, że zarówno w Ameryce jak i w innych krajach zaczęto organizować warsztaty gospel. W ostatnich latach dołączyła do nich także Polska (w tym Rzeszów), w którym dzięki zaangażowaniu kilku pasjonatów, ten pełen energii gatunek muzyki zaczął być obecny.Pozycja Teatry operowe w Europie na początku XIX stulecia w opinii Karola Kurpińskiego(Wydział Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Wąsacz-Krztoń, JolantaJeszcze w XVIII stuleciu opera związana była z dworem, a jej twórcy mieli nie tylko dostarczać rozrywki, ale przede wszystkim musieli dogadzać gustom dworskiej publiczności. Nie dziwi zatem ilość powstałych w owym czasie oper komicznych. Proces zmian w dziedzinie opery nasilił się z końcem XVIII wieku, kiedy dwa największe do tej pory ośrodki operowe Włochy i Francja zaczęły powoli ustępować miejsca innym. Dość realistyczny obraz życia operowego I połowy XIX wieku w Europie pozostawił Karol Kurpiński, który w 1823 r. wyruszył w podróż, w celu ujrzenia ważniejszych teatrów europejskich ,m.in. Wiednia, Drezna, Berlina, Paryża, Mediolanu, Rzymu, Florencji i Neapolu. Uwagi dotyczące życia muzycznego odwiedzanych miast zapisywał w swoim „Dzienniku podróży”, aby po powrocie wykorzystać je dla sceny polskiej w Warszawie.