Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy z. 24 (2012)
URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/7795
Przeglądaj
Przeglądanie Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy z. 24 (2012) według Data wydania
Aktualnie wyświetlane 1 - 20 z 31
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Postawy absolwentów szkół wyższych wobec możliwości migracyjnych na tle strategii modernizacji gospodarki europejskiej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Barwińska-Małajowicz, AnnaCelem niniejszego opracowania jest przedstawienie wybranych elementów modernizacji rynku pracy w Europie, wynikających ze strategii „Europa 2020” oraz ze swobodnego przepływu pracowników (w szczególności pracowników wysoko wykwalifikowanych) na obszarze Unii Europejskiej. W części pierwszej przedstawione zostały podstawowe elementy strategii „Europa 2020” oraz najważniejsze kwestie związane z całkowitym otwarciem wspólnotowego rynku pracy. Następnie po krótkiej prezentacji skali i geograficznych kierunków przepływu polskich migrantów w ostatnich latach przedstawiono podstawowe tendencje charakterystyczne dla międzynarodowej mobilności polskich wysoko wykwalifikowanych specjalistów. W części końcowej analizie porównawczej poddano wybrane wyniki badań własnych w zakresie postaw migracyjnych studentów i absolwentów publicznych szkół wyższych w Rzeszowie i Bielefeld. Całość zamyka syntetyczne podsumowanie prowadzonych rozważań.Pozycja Znaczenie konwergencji w aktualnej i przyszłej polityce strukturalnej Unii Europejskiej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Głodowska, AgnieszkaJednym z najważniejszych celów polityki strukturalnej Unii Europejskiej jest redukcja dysproporcji rozwojowych pomiędzy krajami członkowskimi i ich regionami. Głównymi beneficjentami tej polityki są kraje o niższym poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego, w tym Polska. Wyniki badań skuteczności tej polityki dostarczają jednak niejednoznacznych wniosków co do realnej konwergencji, zwłaszcza na poziomie regionów unijnych. W związku z powyższym w artykule podejmuje się próbę oceny znaczenia konwergencji w polityce strukturalnej Unii Europejskiej na poziome definiowanych przez nią celów, jak i w rzeczywistości, analizując współczynniki β – beta i σ – sigma konwergencji dla krajów członkowskich i regionów NUTS2. Badanie potwierdza proces konwergencji na poziomie narodowym i dywergencji na poziomie regionalnym. Ostatecznie w artykule podejmuje się próbę oceny, jakie znaczenie kwestia konwergencji będzie miała w kolejnej perspektywie finansowej 2014–2020. Podstawą do wnioskowania na przyszłość są zalecenia wynikające z Piątego Raportu Spójności Strategii Europa 2020 oraz stanowiska poszczególnych państw.Pozycja Rozwój kapitału intelektualnego wyzwaniem modernizacji regionów Polski Wschodniej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Wosiek, MałgorzataPoziom kapitału intelektualnego w Polsce znacznie odbiega od wartości uzyskiwanych w państwach rozwiniętych, a województwa wschodnie dodatkowo wykazują niedobór tego kapitału w relacji do średniej krajowej. Mimo obserwowanego w latach 2003–2009 wzrostu poziomu tego kapitału tak w całym kraju, jak i w poszczególnych regionach obawy budzi zbyt wolna (w stosunku do potrzeb) dynamika tych przekształceń w Polsce Wschodniej. Istotną barierę akumulacji, jak i spożytkowania nagromadzonego kapitału intelektualnego w Polsce Wschodniej stanowią niekorzystne relacje makroekonomiczne, charakteryzujące sferę realną gospodarek tych województw. Luka w zakresie kapitału intelektualnego nakłada się na tradycyjne linie podziału polskiej przestrzeni społeczno-gospodarczej i dodatkowo je wzmacnia. Utrwala także dotychczasową (tradycyjną) specjalizację wschodnich regionów. Tendencje te wzmacniać będzie przyjęty na lata 2010–2020 polaryzacyjno-dyfuzyjny model rozwoju regionalnego.Pozycja Dekonsumpcja – moda czy sposób na kryzys(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Szul, ElżbietaW społeczeństwie konsumpcyjnym najważniejszym celem jednostek jest zarabianie i wydawanie pieniędzy. Powoduje to zmiany zachowań i stylu życia oraz prowadzi do kształtowania wizerunku człowieka przez pryzmat tego co posiada. Wyrazem sprzeciwu wobec rozwijającej się nadkonsumpcji jest propagowanie dekonsumpcji, która oznacza ograniczanie konsumpcji poprzez jej racjonalizację oraz bardziej odpowiedzialne i świadome konsumowanie. Pod hasłem „mniej znaczy więcej” promuje się prosty styl życia, bez pośpiechu, zaspokajanie potrzeb zamiast pragnień i zachcianek. Do głównych przyczyn dekonsumpcji można zaliczyć trwający kryzys finansowy, zmęczenie nadmierną konsumpcją oraz kształtowanie się mody na konsumowanie mniej, bardziej naturalnie i bardziej odpowiedzialnie.Pozycja Wspieranie innowacyjności gospodarek regionalnych w świetle Strategii Europa 2020(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Dziembała, MałgorzataWspieranie inteligentnego rozwoju stanowi jeden z priorytetów wdrażanych w ramach Strategii Europa 2020 Odnosi się do rozwoju gospodarki opartej na wiedzy, gospodarki innowacyjnej. Priorytet ten będzie realizowany na poziomie regionalnym, krajowym oraz unijnym, a podmioty poszczególnych szczebli są włączone w implementację. W jego ramach wdrażany jest projekt przewodni „Europa innowacji” mający na celu wykorzystanie działalności badawczo-rozwojowej i innowacyjnej do rozwiązania problemów z którymi borykają się państwa członkowskie, jak i cała UE. Polityka spójności ma do odegrania istotną rolę w finansowaniu poszczególnych priorytetów tej strategii. W poprzednim okresie programowania fundusze strukturalne wspierały działania ukierunkowane na rzecz budowania potencjału innowacyjnego europejskich regionów.Pozycja Zasoby pracy w Polsce i Unii Europejskiej w świetle kryzysu demograficznego(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Fura, Marek; Fura, BarbaraArtykuł prezentuje wyniki analizy liczby ludności, zasobów pracy, mierników aktywności ekonomicznej w kontekście procesy starzenia się populacji krajów rozwiniętych. Ponadto zwrócono uwagę na kluczowe elementy systemów emerytalnych obowiązujących w wybranych krajach Na tle międzynarodowym została ukazana sytuacja Polski. W konkluzji stwierdzono, że jednym z rozwiązań problemu malejących zasobów pracy wynikających z kryzysu demograficznego jest aktywność zawodowa osób w wieku emerytalnym.Pozycja Zarządzanie rozwojem niszowym dla zapewnienia spójności społeczno-ekonomicznej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Piontek, Franciszek; Piontek, BarbaraW niniejszym artykule wykazano, że zapewnienie spójności społeczno-ekonomicznej w procesie rozwoju lokalnego jest możliwe, jeżeli jednoznacznie zostanie określony sens i cel działania, a to z kolei jest możliwe, jeśli proces zarządzania rozwojem oparty zostanie na rozwoju niszowym, który umocowany jest w integracji terytorialnej. Model niszy opisany jest przez 6P: Program, Przedsiębiorczość, Produkt, Popyt, Promocja, Prawo. Procedura rozważań obejmuje następujące zagadnienia: • kategorię zarządzanie rozwojem i kwestie z nią związane; • model niszy w aspekcie zapewnienia spójności społeczno-ekonomicznej; • spójność społeczno-ekonomiczna w Konstytucji RP; • procedury zarządzania rozwojem lokalnym, zapewniające spójność społeczno-ekonomiczną. Zarządzanie rozwojem niezgodne z rozwojem niszowym – w długim okresie – nie zapewnia spójności społeczno-ekonomicznej w procesie rozwoju – lokalnego.Pozycja Empiryczny test modelu kapitału ludzkiego i minimalnych wynagrodzeń(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Renkas, JerzyCelem artykułu jest badanie hipotez o zgodności stopnia opłacenia pracy na Ukrainie z teorią stałej potencjalnego wzrostu. Ponadto treścią artykułu jest analiza wynagrodzenia minimalnego ustalonego na podstawie teorii kapitału ludzkiego w stosunku do wartości ustawowej płacy minimalnej. W tym celu wprowadza się odpowiedni model ekonometryczny. Zbudowany model potwierdza prawidłowość obliczania rozmiaru płac zasadniczych według teorii kapitału ludzkiego i może być stosowany do ustalania godziwych wynagrodzeń pracowników.Pozycja Wysoka stopa wzrostu gospodarczego a rozwój społeczny w Federacji Rosyjskiej – analiza taksonomiczna kondycji społeczno-gospodarczej Rosji na tle pozostałych krajów G8 i BRICS(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Gapys, AnnaCelem niniejszego artykułu jest zbadanie istnienia zależności pomiędzy wysokim tempem wzrostu gospodarczego w Rosji a rozwojem społecznym tego kraju. Przeprowadzone przez autorkę badania wskazują na brak bezpośredniej zależności. Federacja Rosyjska zajmując wśród pozostałych krajów G8 i BRICS czołowe miejsca pod względem tempa wzrostu gospodarczego w latach 2000 i 2008, uzyskuje jednocześnie bardzo niską pozycję dla analogicznego zestawienia, badającego wskaźnik rozwoju społecznego. Jest to sytuacja nietypowa z punktu widzenia teorii ekonomii, a dla samej Rosji niebezpieczna. Brak przełożenia szybkiego wzrostu gospodarczego na wzrost dobrobytu społeczeństwa rosyjskiego będzie nasilał zjawisko nierówności społecznych, które w konsekwencji mogą zahamować sam wzrost. Co więcej – podstawą wzrostu gospodarczego Rosji jest odpowiednia polityka dotycząca eksportu surowców energetycznych, która za sprawą czynników koniunkturalnych lub technologicznych może wkrótce stracić na znaczeniu. W chwili obecnej Rosja nie dysponuje alternatywnym czynnikiem wzrostu gospodarczego. Wnioski końcowe poprzedzone są skrótowym ujęciem perspektyw rosyjskiej polityki energetycznej i najważniejszych wyzwań, z jakimi obecnie się zmaga oraz zaproponowanej przez władze Rosji strategii rozwoju tego kraju. W końcowej części pracy zawarte są także sugestie dotyczące kierunku dalszych badań.Pozycja Regionalne zróżnicowanie bezrobocia w Polsce w latach 1998-2011(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Wojnar, JolantaPrzedstawiono zmiany skali bezrobocia w poszczególnych województwach w Polsce w latach 1998–2011. W pierwszym etapie analizy określono strukturę tego zjawiska na przestrzeni badanego okresu i podzielono województwa na skupienia różniące się poziomem natężenia badanej cechy. Następnie dokonano analizy dynamiki zmian stopy bezrobocia w poszczególnych województwach w trzech podokresach: 1998–2003 (okres po transformacji gospodarczej), 2003–2008 (okres po integracji z UE) i 2008–2011. Zaobserwowano olbrzymie dysproporcje regionalne zarówno w skali, jak również w dynamice tego zjawiska.Pozycja Rola języka w postrzeganiu procesów społecznych(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Klebaniuk, JarosławW podejmowaniu decyzji ekonomicznych istotną rolę odgrywa spostrzeganie społeczne. W tym jednym z największych działów psychologii społecznej coraz większą wagę przywiązuje się do języka i jego udziału w formułowaniu sądów o grupach społecznych, stereotypów i uprzedzeń. W artykule przedstawiono przykłady badań pokazujących, w jaki sposób język wpływa na postrzeganie procesów społecznych. Przypomniano, w jaki sposób zorganizowana jest wiedza o świecie społecznym, a także te mechanizmy postrzegania społecznego, w których język odgrywa kluczową rolę. Przywołane eksperymenty, wśród nich także istotne dla rozumienia tendencyjnych sądów i błędnych decyzji, dotyczyły: konsekwencji aktywizacji schematów, samospełniającej się przepowiedni, sposobu przedstawiania informacji, zwiększania dostępności pojęć, używania określonych części mowy, a także roli metaforycznego języka, zwłaszcza w powiązaniu z aktywizacją motywów z nim korespondujących. Badania własne wykazały między innymi, że metaforyczne przedstawienie Polski jako organizmu wywołuje mniej przychylne postawy wobec niższych warstw społecznych. Nie potwierdziły wprawdzie hipotez o interakcji pomiędzy ujęciem metaforycznym a motywem, jednak sugerują, że język odgrywa znaczącą rolę w formułowaniu postaw wobec niektórych grup społecznych.Pozycja Kryzys gospodarczy a napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych do Polski(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Puchalska, KatarzynaŚwiatowy kryzys gospodarczy spowodował, że bezpośrednie inwestycje zagraniczne uległy znacznym spadkom. Przyczyn takiego stanu rzeczy można upatrywać w zmniejszeniu się zdolności firm do inwestowania głównie z powodu ograniczonego dostępu do środków finansowych zarówno własnych (zmniejszone zyski), jak i obcych (wyższe koszty pozyskania kapitału) oraz spadku skłonności do inwestowania pozostającej pod silnym wpływem negatywnych perspektyw gospodarczych. Należy pamiętać, że wielkość napływu BIZ zależy od szeroko pojętej atrakcyjności inwestycyjnej kraju, która ma charakter wieloczynnikowy. Dlatego, aby zachować już istniejący poziom BIZ w Polsce pożądana jest odpowiednia polityka gospodarcza, wprowadzenie korzystnych warunków działalności dla inwestorów zagranicznych, a to w efekcie wpłynie na utrzymanie rozwoju istniejących i napływ nowych bezpośrednich inwestycji zagranicznych.Pozycja Finanse publiczne a możliwości zewnętrznego finansowania gospodarki(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Żuławska, UrszulaW opracowaniu przedstawiono drogi obniżania kosztów obsługi zadłużenia publicznego oraz ich potencjalne oddziaływanie na możliwości korzystania z finansowania zewnętrznego, a następnie doświadczenia w tym zakresie trzech krajów – Polski, Meksyku i Węgier – w czasie ostatniego światowego kryzysu finansowego. Doświadczenia trzech krajów na zbliżonym poziomie rozwoju gospodarczego, których gospodarki są jednak w różnym stopniu obciążone zadłużeniem publicznym wskazują, iż w okresie kryzysu ciężar finansowania zadłużenia publicznego przeniesiony zostaje na rynek wewnętrzny. Uzyskuje się to nawet wbrew podstawowym założeniom systemu gospodarczego, stosując tzw. represje finansowe. Wydaje się też, że stan finansów publicznych – przynajmniej tak długo, jak długo nie grozi kataklizmem – w małym stopniu wpływa na dostępność zagranicznego kapitału portfelowego. Napływ zagranicznych inwestycji portfelowych zdaje się być raczej uwarunkowany koniunkturą gospodarczą, od której skądinąd zależy stan finansów publicznych.Pozycja Komercjalizacja szkolnictwa wyższego i jej wpływ na spójność społeczno-ekonomiczną(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Polak, EwaSkomercjalizowanej kulturze konsumpcyjnej towarzyszy urynkowienie i ekonomizacja wszelkich dziedzin życia i relacji społecznych. Racjonalność mikroekonomiczna narzucona więc została tak nierynkowym dziedzinom życia, jak ochrona zdrowia, kultura i edukacja System edukacyjny stał się częścią składową rynku. Wykształcenie jest towarem. Wartość na rynku edukacyjnym ma to, czego potrzebuje biznes. Jedną z konsekwencji pojawiających się jednocześnie coraz większych trudności finansowych i rosnącej komercjalizacji wyższych uczelni oraz globalnej konkurencji w gospodarce jest wzrost zainteresowania sferą szkolnictwa ze strony dużego biznesu. Konsekwencją komercjalizacji systemu edukacji jest m.in.: wzrost dysproporcji w dostępie do coraz bogatszej i bardziej zróżnicowanej oferty edukacyjnej pomiędzy młodzieżą zamożną i ubogą.Pozycja Kierunki modernizacji gospodarki Polski w świetle doświadczeń wynikających z okresu kryzysu(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Bolonek, RyszardaCelem artykułu jest wskazanie kierunków modernizacji gospodarki Polski, które wynikają z podstawowych problemów makroekonomicznych, wyłonionych na podstawie porównania wskaźników makroekonomicznych Polski z pozostałymi krajami UE-27. Okazuje się, iż mimo, że wzrost gospodarczy w Polsce pozostaje na relatywnie wysokim poziomie na tle krajów UE-27, to ujawnił się problem zbyt wysokiego poziomu długu publicznego na przewidywanym w 2012 roku poziomie przekraczającym uregulowania z Maastricht. Wprawdzie są kraje, które mają wyższe poziomy długu, jednak żaden z tych krajów nie był dotychczas zmuszony, tak jak Polska, renegocjować długów z Klubem Paryskim i Klubem Londyńskim oraz wprowadzać narzucone przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy reformy. Zatem najpilniejszym zadaniem modernizacyjnym wydaje się być reforma finansów publicznych, jednak zadaniem ważnym jest zmiana struktury produkcji w Polsce pod kątem opracowania atrakcyjnej oferty towarowo-usługowej w handlu zagranicznym. Niski poziom eksportu zapewne wynika z braku zaawansowanych technologicznie produktów, które można zaoferować na rynkach globalnych. Mimo pewnych sukcesów za mała jest dbałość o dywersyfikację rynków zbytu dla przemysłu przetwórczego i rolno-spożywczego. Być może właśnie należałoby powiązać innowacje i zaawansowane technologicznie rozwiązania dla zwiększenia dystrybucji polskich towarów przemysłu rolno-spożywczego w sposób, który dawałby przewagę konkurencyjną. Być może także należałoby zadbać o atesty dla zdrowej i pracochłonnej polskiej żywności, ponieważ za takim rozwiązaniem przemawiają względy ekonomiczne, a mianowicie, wysoka stopa bezrobocia strukturalnego. A zatem należy określić przewagę oferty polskiej produkcji artykułów żywnościowo-spożywczych w UE-27, bowiem unijny rynek dla tego typu artykułów wynosi aż 10 procent.Pozycja Gospodarka wiedzy i innowacji kolejnym etapem przemian społeczno-gospodarczych. Przykład Polski(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Kaniecka, IwonaNowoczesna i konkurencyjna gospodarka wymaga innowacji trafiających na rynek i do konsumentów w postaci nowych produktów i usług. Zdolność do przekształcania wiedzy w nowe produkty, usługi, technologie, rozwiązania organizacyjne decyduje o sukcesie rynkowym osób, przedsiębiorstw i całych gospodarek. Wyzwaniem współczesności staje się intensyfikacja mechanizmów transferu technologii i komercjalizacji wiedzy. Przystąpienie Polski do UE stworzyło jakościowo nowe warunki jej rozwoju. Należy jednak zdawać sobie sprawę z tego, że nie można budować przewag konkurencyjnych na taniej sile roboczej, i emigracji wykształconych zasobów pracy. Polska pozostaje ciągle krajem, którego wkład w globalny sektor nauki, badań i technologii jest znikomy. Stan ten należy uznać za najważniejsze zagrożenie strategiczne XXI w., a brak zdecydowanych działań ze strony państwa, struktur publicznych współpracujących z przedsiębiorstwami, instytucjami naukowymi i sektorem społecznym, grozi „dryfem rozwojowym”, emigracją najzdolniejszych zasobów ludzkich, a w konsekwencji – marginalizacją gospodarczą i polityczną. Polska powinna podjąć próbę przezwyciężenia luki informacyjnej między nauką a biznesem oraz włączenia się w cywilizacyjną transformację, opartą na innowacyjnych zdolnościach przekształcania wiedzy w nowe produkty, technologie i usługi. Tylko taka strategia rozwoju Polski, która w wiedzy upatrywać będzie główną przewagę konkurencyjną, stworzy szansę zrównoważonego rozwoju, którego beneficjentem będą wszyscy obywatele. Tempo i trwałość procesu konwergencji Polski z najbardziej rozwiniętymi krajami świata zależeć będzie od tego, czy i w jakim stopniu oparty on zostanie na kapitale intelektualnym. To właśnie wiedza stanowić może główne źródło naszej konkurencyjności, pod warunkiem, że ile uda się stworzyć sprzyjające warunki rozwoju i synergii systemów innowacji i edukacji. W artykule przedstawiono czynniki pozytywnie i negatywnie oddziałujące na system transferu technologii i komercjalizacji wiedzy w Polsce. Zaprezentowane zostały propozycje głównych kierunków reform w polskim systemie edukacji i innowacji. Tekst został opracowany na podstawie przeglądu literatury, programów, raportów, aktów prawnych i dokumentów związanych z tematyką gospodarki wiedzy i innowacyjności.Pozycja Egzogeniczna gospodarka w Polsce. Model kapitalizmu wynikający z przemian politycznych(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Grosse, Tomasz GrzegorzCelem artykułu jest próba oceny zmian ustroju gospodarczego dokonujących się w ostatnich 20 latach w Polsce, przy uwzględnieniu sytuacji w wybranych państwach Europy Środkowej. Chodzi o przedstawienie wpływu integracji europejskiej (europeizacji) na kształtowanie nowego modelu gospodarczego po okresie państwa socjalistycznego. Główną tezą artykułu jest to, że zmiany polityczne tworzyły model gospodarki zależnej (egzogenicznej).Pozycja Informacja jako dobro ekonomiczne będące źródłem przewagi konkurencyjnej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Dziekański, PawełW artykule została przedstawiona istota gospodarki informacyjnej – nowego paradygmatu organizacji współczesnej gospodarki światowej, który oddziałuje na rozwój regionów. Wskazano na wzrost roli informacji jako zasobu produkcyjnego, zmieniającego znaczenie pozostałych czynników wytwórczych oraz mającego istotny wpływ na specyfikę gospodarowania. Podjęto także próbę odpowiedzi na pytanie, jakie wyzwania stawia gospodarka informacyjna dla rozwoju regionalnego. Regionom opóźnionym trudniej będzie znaleźć szansę; rozwoju w zmieniających się; uwarunkowaniach, szczególnie w odniesieniu do nowych kryteriów lokalizacji.Pozycja Zasoby kapitału ludzkiego a rozwój przedsiębiorczości w Polsce(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Leszczewska, KrystynaDane statystyczne charakteryzujące gospodarkę polską uwidaczniają wyraźne, trwałe terytorialne zróżnicowanie poziomu aktywności gospodarczej i społecznej, w tym poziomu przedsiębiorczości. Spośród czynników wpływających na rozwój przedsiębiorczości współcześni badacze dominującą rolę przypisują kapitałowi ludzkiemu. W artykule scharakteryzowano rolę kapitału ludzkiego w kreowaniu przedsiębiorczości, przedstawiono zasoby kapitału ludzkiego i poziom przedsiębiorczości w Polsce oraz określono zależności między poziomem kapitału ludzkiego a poziomem przedsiębiorczości w przekroju regionalnym. Przedstawione dane wskazują, że występuje wyraźna zależność między tymi kategoriami. Regiony, które charakteryzują się wysokim poziomem przedsiębiorczości, to równocześnie obszary o wysokim potencjale zasobów ludzkich mierzonym poziomem wykształcenia, posiadanymi kompetencjami w zakresie korzystania z technik komputerowych, stanowiące atrakcyjne miejsce osiedlania się i poszukiwania pracy.Pozycja Zmieniająca się struktura dochodów jako jedna z przyczyn kryzysu finansowego(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Tomkiewicz, JacekCelem tekstu jest wskazanie, że tendencje, jakie ukształtowały się w ostatnich latach w kontekście zmieniającej się struktury dochodów, przyczyniły się w dużej mierze do wybuchu kryzysu finansowego z roku 2008. Malejący udział płac w PKB oraz rosnące nierówności dochodowe zarówno w krajach bogatych, jak i biednych w znaczący sposób przyczyniły się do narastania tzw. globalnych nierównowag oraz nadmiernego wzrostu zadłużenia gospodarstw domowych. Wiele wskazuje na to, że antykryzysowa polityka gospodarcza wdrożona przez rządy i banki centralne, raczej nie rozwiązuje strukturalnych przyczyn kryzysu, a w dłuższej perspektywie może je nawet pogłębić.