(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Jędrzejczyk, Marcin
Translacja definiowana jako proces przeliczania wartości z jednej waluty na drugą walutę jest obecnie oparta na rynkowym kursie walutowym. W praktyce zatem prawie każda wielkość, poczynając od dóbr i usług, aktywów, zobowiązań, jak również płac i kosztów pracy jest przeliczana na lokalną walutę przy pomocy bieżącego kursu walutowego. Jedna z najważniejszych metod translacji została przedstawiona przez Balassę i Samuelsona w 1964 roku i traktowała produktywność jako główną determinantę kształtowania się kursów walutowych. Autorzy w pracy dowodzą, że w rozwiniętych krajach produktywność jest zdecydowanie wyższa niż w biedniejszych krajach, co zaburza bezpośrednie stosowanie kursu walutowego. Ostatnio teoria Balassy i Samuelsona została zmodyfikowana przez M. Dobiję, który doprecyzował, że to produktywność pracy stanowi w głównej mierze o sile danej waluty. Produktywność pracy Q została w badaniach zdefiniowana jako iloczyn PKB do kosztów pracy. Głównym celem podjętych badań jest statystyczna weryfikacja i potwierdzenie faktu, że produktywność pracy Q głównie decyduje o relacji wartości dwóch walut. Badanie zakłada estymację parametrów funkcji liniowej metodą najmniejszych kwadratów. Wartość parametru a zbliżona do jedności, a parametru b zbliżona do zera będzie potwierdzać założoną tezę.
