Bezrobocie w Polsce jest poważnym problemem społecznym. Od roku 1989 w kraju uchwalono wiele ustaw, których przedmiotem było bezrobocie. Jednak wraz z upływem czasu zmienianonie tylko zakres funkcjonowania ustaw, ale także zmieniano pojęcie bezrobotnego, przechodząc od określenia w miarę prostego do bardzo rozbudowanego i skomplikowanego. Istotne jest to, że określenie bezrobotnego konstruowano poprzez zwiększenie wyłączeń powodujących niemożność uznania danej osoby za bezrobotną. Ważną kwestią jest także to, że w tym czasie zmieniały się tytuły ustaw związanych z bezrobociem. Pojawiły się takie określenia, jak „zatrudnienie”, „bezro-bocie”, „przeciwdziałanie bezrobociu”, „promocja zatrudnienia”, „instytucje rynku pracy”, jednak faktycznym celem ustaw było uporanie się z problemem bezrobocia, łagodzenie jego skutków, a także uporządkowanie pracy instytucji zajmujących się bezrobotnymi, a nie faktyczna pomoc bezrobotnym. Unemployment in Poland is a serious social problem. Since 1989 in the state there has been passed many acts, the subject of which was unemployment. However, with lapse of time not only the scope of functioning of acts was changed but also the notion of an unemployed was altered, passing from a simple designation in a certain degree to a very developed and complicated desig-nation. It is essential that the notion of an unemployed was constructed by increase of exclusions causing impossibility of recognising a given person as unemployed. An important issue is also that fact that during this time tiles of act connected with unemployment were changed. There appeared such designations as „employment”, „unemployment”, „counteracting unemployment”, „promo-tion of employment”, „institutions of the labour market”, however, an actual goal of the acts was settling the problem of unemployment, toning down effects of unemployment, as well as arrange-ment of labour of institutions dealing with unemployed, but not real assistance to the unemployed