Młoda Muzeologia T. 1 (2016)

Przeglądaj

Ostatnio nadesłane materiały

Aktualnie wyświetlane 1 - 5 z 9
  • Pozycja
    „Wojny pamięci. Muzea Komunizmu w Europie” – wykład Prof. Walentyny Churchan
    (Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego; Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Murias, Paulina
    Prof. Walentyna Churchan przedstawiła na wykładzie szereg muzeów, związanych z historią socjalizmu w Europie Środkowej i Wschodniej, zwracając szczególną uwagę na odmienny sposób prezentowania tej tematyki w poszczególnych instytucjach. Przyjęła krytyczne stanowisko, zwłaszcza wobec propagowania postsowieckich „ideałów” a także komercjalizacji i „disneylandyzacji” tego typu muzeów, podkreślając ich rolę w kształtowaniu pamięci społecznej.
  • Pozycja
    Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego i jego trudne Początki. Sprawozdanie z działalności Koła Naukowego za rok 2014/2015
    (Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego; Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kocańda, Paweł
  • Pozycja
    Wyjazd Koła Naukowego Studentów Muzeologii do Łodzi
    (Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego; Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Cynar, Paulina
    W dniach 22-23 kwietnia 2015 r. Koło Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego wybrało się do Łodzi celem zobaczenia tamtejszych muzeów. Pierwszego dnia wyjazdu zwiedzono Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne, Kościół Zesłania Ducha Świętego, Bazylikę św. Stanisława Kostki, Muzeum Sztuki Współczesnej i Muzeum Tradycji Niepodległościowych. Następnego dnia obejrzano dawny kompleks fabryczny Izraela Piotrowskiego, dziś znany jako Manufaktura i mieszczące się tam Muzeum Fabryki.
  • Pozycja
    „Cudze chwalicie, swego nie znacie”, czyli kilka słów o promowaniu rodzimych zabytków
    (Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego; Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Opielowska, Zuzanna
    Miejscowość Wiśniowa w powiecie strzyżowskim kryje w sobie pałac z duszą. To tutaj wiele lat temu, przy pomocy rodziny Mycielskich prężnie rozwijała się kultura i sztuka. Dzisiaj, ta mało znana przystań pomiędzy Rzeszowem a Jasłem, stara się przypomnieć zwiedzającym wspaniałe lata, gdy po alejach parkowych spacerowali między innymi tak znamienici artyści jak Jan Cybis, czy Józef Mehoffer. Okoliczni mieszkańcy nie zapomnieli o dokonaniach Mycielskich, a pamięć o nich jest nadal pielęgnowana między innymi przez licznie organizowane koncerty, plenery malarskie i wystawy. Postarano się również o odrestaurowanie zabytkowego dworu wraz z budynkami folwarcznymi i zadbanie o przepiękny park. Miejscowość ta powoli odzyskuje swoją zapomnianą już popularność, a samo miejsce nabiera nowego, świeżego uroku.
  • Pozycja
    Ruiny zamków jako przykład obiektów muzealnych na „wolnym powietrzu”. Wstęp do problematyki i historia zainteresowań do 1914 roku
    (Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego; Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kocańda, Paweł
    Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie problematyki ruin zamków jako obiektów muzealnych „in situ” będących jednocześnie przykładami placówek na tzw. „wolnym powietrzu”. Ruiny zamków stanowią nieodłączny element polskiego krajobrazu kulturowego. Pojawienie się średniowiecznego budownictwa obronnego wiązać można z przemianami społeczno-ekonomicznymi, które zaszły w obrębie wczesnośredniowiecznych grodów na przełomie XII i XIII wieku. Zainteresowanie ruinami zamków wynikało z dwóch powodów. Pierwszym były pobudki patriotyczne, jakie pojawiły się w Polsce po utracie niepodległości w XVIII wieku. Majestatyczne ruiny traktowano wówczas jako dawny symbol potęgi państwa polskiego, którego władcy niegdyś wznosili tak wielkie budowle. W rozwijaniu patriotyzmu sprzyjali ówcześnie wielcy malarze i rysownicy, wśród których wymienić należy Napoleona Ordę, Bogusza Stęczyńskiego czy Zygmunta Vogla. Poprzez rysowanie ruin i rozpowszechnianie swoich dzieł szerokiej publiczności przyczyniali się do podniesienia na duchu zniewolonego narodu. Obecnie ich dzieła stanowią nieocenione źródło wiedzy dla historyków sztuki i architektury oraz archeologów. Drugi powód zainteresowania wynikał z rozwoju nauki pod koniec XVIII wieku, a szczególnie w następnym stuleciu. Zwrócono wówczas uwagę na fatalny stan zachowania niektórych ruin i podjęto próbę ich ochrony oraz inwentaryzacji. Procesy te przebiegały różnie, w zależności od zaboru. Na szczególną uwagę zasługują działania Kazimierza Stronczyńskiego i jego wielka inwentaryzacja zabytków w Królestwie Polskim. Rozwój archeologii wpłynął także na przyrost badań archeologicznych i architektonicznych, które rzuciły nowe światło na historię wielu zamków. Na ten okres przypada działalność Łuszczkiewicza i Sokołowskiego, którzy prowadzili pierwsze profesjonalne badania na zamku wawelskim i Ostrowie Lednickim.